Άρθρο της Παναγιώτας Π. Λάμπρη: Περί των εν Πάτραις πεζοδρόμων και πεζοδρομίων… (14-6-2013)   Προφανώς δεν χρειάζεται ετυμολογική προσέγγιση των λέξεων πεζόδρομος και πεζοδρόμιο, διότι είναι προφανέστατη. Μόνο που φαίνεται να την αγνοούν αρκετοί εποχούμενοι συμπολίτες μας, οι οποίοι μετατρέπουν με την οδική συμπεριφορά τους τούς πεζόδρομους και τα πεζοδρόμια σε αυτοκινητόδρομους και «αυτοκινητοδρόμια», αφού θεωρούν δικαίωμά τους να οδηγούν ή να σταθμεύουν χωρίς καμία ενοχή πάνω σ’ αυτά.       Κι εκεί που θαρρούσαμε πως οι πεζόδρομοι στο κέντρο της Πάτρας θα ήταν χώροι στους οποίους θα μπορούσε κάποιος να περπατήσει χωρίς να κινδυνεύει από διερχόμενα οχήματα ή να καθίσει στα παρακείμενα καταστήματα χωρίς να ’χει σε απόσταση αναπνοής την εξάτμιση ενός φορτηγού που ξεφορτώνει προμήθειες, μιας μοτοσικλέτας ή ακόμα και ενός επιβατηγού αυτοκινήτου που διέρχονται, όσο περνάει ο καιρός, τόσο και αυτό αποδεικνύεται πλάνη.       Βέβαια, όσοι συμπεριφέρονται μ’ αυτόν τον τρόπο, στερούμενοι καθώς φαίνεται σχετικής αγωγής, δεν σκέφτονται τίποτε άλλο πέραν της βολής τους. Το γεγονός όμως ότι τέτοιες συμπεριφορές επαναλαμβάνονται χωρίς κανέναν σεβασμό προς το κοινωνικό σύνολο, σημαίνει πως κάποιοι φέρουν ευθύνη. Όπου δεν πίπτει λόγος, άρα ορθή, σύμφωνη με  τα νενομισμένα συμπεριφορά, πίπτει ράβδος, δηλαδή τιμωρία, έλεγαν οι παλιοί δάσκαλοι! Επειδή, επίσης, κάθε πολίτης δεν μπορεί να έρχεται σε αντιπαράθεση με τον καθένα που δεν σέβεται τους πεζόδρομους και τα πεζοδρόμια, οφείλουν οι αρχές της πόλης να τα περιφρουρήσουν. Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη, για να υποχρεωθούν οι προμηθευτές να κάνουν την εργασία τους τις πολύ πρωινές ώρες που κινούνται ελάχιστοι στους πεζόδρομους. Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη, για να εποπτεύονται τα πεζοδρόμια, ώστε να ’χουν σ’ αυτά εύκολη πρόσβαση οι πεζοί ή οι μετακινούμενοι με αναπηρικές άμαξες και να μην αναγκάζονται να κατεβαίνουν στο δρόμο, για να παρακάμψουν τα παρανόμως σταθμευμένα οχήματα. Εκείνο που χρειάζεται για όλα τα ανωτέρω είναι η βούληση των αρχών της πόλεως! Υπάρχει; Μένει να το δούμε! Ελπίζουμε, πάντως, πριν θρηνήσουμε αθώα θύματα, οι λέξεις πεζόδρομος και πεζοδρόμιο να ’χουν και στην πόλη μας την ίδια έννοια που έχουν σ’ όλον τον πολιτισμένο κόσμο…