Αρχική

 

Βιβλία

 

Δημοσιεύσεις

 

Σκέψεις

 

Εκδηλώσεις

 

Βιογραφικό

 

Επικοινωνία

 

Άρθρο της Παναγιώτας Π. Λάμπρη:

Η πόλη κλαίει... (16-6-2014)

 

Δημοσιεύτηκε: «εν αιθρία», περιοδική έκδοση της ΟΙΚΙΠΑ, τ. 251, Αύγ.-Σεπτ. 2014, σ. 4

 

       Αν γίνονταν διαγωνισμός για το ποια πόλη της χώρας μας έχει τις περισσότερες λακκούβες στους δρόμους της και ποια έχει τα χειρότερα πεζοδρόμια, η Πάτρα, αν δεν κατάφερνε να πάρει την πρωτιά, θα βρίσκονταν οπωσδήποτε στις πρώτες θέσεις. Την  διαπίστωση αυτή μπορεί να την κάνει όποιος την περιδιαβεί εποχούμενος ή μη, αφού κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να πέσει μέσα σε λακκούβα που σε κάποιες  περιπτώσεις, στο ίδιο σημείο, ο γραμματικός αριθμός της είναι πληθυντικός ή να βαδίσει σε κακότεχνα πεζοδρόμια που και σ’ αυτά δεν λείπουν οι λακκούβες. Τόσο, λοιπόν, οι λακκούβες, όσο και οι κακοτεχνίες, ειδικά των πεζοδρομίων, όπου  βέβαια υπάρχουν, μπορούν να σε καταστήσουν ανά πάσα στιγμή υποψήφιο θύμα ατυχήματος.

      Δεδομένης της επικινδυνότητας, είναι προφανές πως η όψη αυτή των δρόμων και των πεζοδρομίων βλάπτει την ψυχική διάθεση και προσβάλλει την αισθητική της πλειονότητας των πολιτών, οι οποίοι μάταια προσμένουν την τήρηση των προεκλογικών εξαγγελιών των εκάστοτε εκλεγμένων αρχόντων της πόλης, οι οποίοι με ελάχιστες εξαιρέσεις δείχνουν εκ του αποτελέσματος να θεωρούν μικρής σημασίας το θέμα.

      Και φαντάζει ειρωνική, σχεδόν  προσβλητική, αυτή η εικόνα  της πόλης του Πατρέως, της πύλης της Ελλάδας προς την Ευρώπη, όπως αρέσκονται να την αποκαλούν πολλοί περί τα κοινά τυρβάζοντες κάθε που μιλούν δημόσια για τις δυνατότητες ανάπτυξής της. Τα λόγια, προφανώς, δεν έχουν καμία αξία,  όταν δεν συνοδεύονται από αποφάσεις και πράξεις που θα προσδώσουν στην Πάτρα τον αέρα μιας πόλης με μεγάλο λιμάνι, όπως είναι το δικό της, από την οποία δεν θα περνούν ή θα σταματούν για λίγο μόνο όσοι διαμετακομίζουν εμπορεύματα ή έχουν άλλους τουριστικούς προορισμούς, αλλά θα είναι η ίδια ελκυστική για τα μνημεία, για τα μουσεία, για την φροντισμένη εικόνα των δημόσιων χώρων της, για…

      Καλό είναι να καμαρώνει ο κάθε τόπος για το ένδοξο παρελθόν του που πρέπει να προβάλλεται, που πρέπει να αποτελεί πόλο έλξης επισκεπτών, που…· καλό όμως είναι και να αναδεικνύει το σύγχρονο πρόσωπό του, στο οποίο δένονται αρμονικά το παλιό με το καινούργιο και τόσο ο μόνιμος κάτοικος, όσο και ο επισκέπτης, έχουν την ευκαιρία να χαίρονται τις φανερές ομορφιές του, αλλά και τις κρυμμένες, που αποτελούν κατά κάποια έννοια την μυστική γοητεία του. Για να τα χαρούν, βέβαια, όλα αυτά, απαιτείται, αν μη τι άλλο, η ασφαλής και ευχάριστη πρόσβαση, η οποία διασφαλίζεται πρωταρχικά από τους καλά επιστρωμένους δρόμους κι από τα πεζοδρόμια, τα οποία, εκτός από την στενότητα και κάθε άλλου είδους κακοτεχνία που σε πολλές περιπτώσεις τα χαρακτηρίζει, καλύπτονται συχνά από οχήματα.

      Η φύση έχει προικίσει την Πάτρα με πολλές ομορφιές κι ο άνθρωπος, με τα όποια λάθη του, έχει αφήσει αξιόλογα πολιτισμικά ίχνη σ’ αυτή· στον άνθρωπο, λοιπόν, εναπόκειται να δώσει στην πόλη την σύγχρονη εικόνα που της πρέπει.

      Πολλές πόλεις στην Ελλάδα έχουν καινοτομήσει στην ορθολογική αξιοποίηση του αστικού τους χώρου, και όχι μόνο. Από την κοντινή Ναύπακτο μέχρι την ακριτική Αλεξανδρούπολη και τα μακρινά Χανιά, μπορεί κάποιος να δει εξαιρετικές περιπτώσεις αξιοποίησής του. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά, βούληση, όμως;

      Ίδωμεν!