Άρθρο της Παναγιώτας Π. Λάμπρη: «Σε γειτονιές της πόλης», (19-4-2016)   Δημοσιεύτηκε: «εν  αιθρία», περιοδική έκδοση της ΟΙΚΙΠΑ, Μάιος 2016, τ. 269, σ. 4 Γειτονιά, ο δρόμος σου στενός παγωνιά και γκρίζος ουρανός μαύρη ζωή, βράδυ πρωί για συντροφιά μια συννεφιά, υπομονή, υπομονή, υπομονή. Αλέκος Σακελλάριος    Όταν ολοκληρώθηκε η διόρθωση των κειμένων παραγωγής λόγου, τα οποία είχαν συντάξει μαθητές μου, βρήκαν πολύ καλή την ιδέα να συνταχθεί ένα άρθρο, το οποίο θα περιλάμβανε τις σκέψεις και τις προτάσεις τους και θα λάβαινε κάποια δημοσιότητα. Διότι θεώρησαν άνευ νοήματος, ακόμα κι αν το κείμενό τους γράφτηκε για να αξιολογηθεί, το να μην κοινοποιηθούν. Αυτό το ανέθεσαν σε μένα με την προϋπόθεση, όταν γραφτεί και δημοσιευτεί, να τους το πάω να το διαβάσουν.    Το θέμα, το οποίο κλήθηκαν να αναπτύξουν, θα είχε τη μορφή επιστολής, την οποία θα απηύθυναν στον Δήμαρχο της πόλης, με σκοπό να του προτείνουν συγκεκριμένες παρεμβάσεις για την αισθητική αναβάθμιση της γειτονιάς τους, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τη σημασία του εγχειρήματος.    Οι μαθητές, αν και διαμένουν σε διαφορετικές γειτονιές, λίγο πολύ έθιξαν ίδια ή παρόμοια προβλήματα. Κυρίαρχα ανάμεσα σ’ αυτά ήταν το θέμα των απορριμμάτων, των πεζοδρομίων και των δρόμων. Συγκεκριμένα, μίλησαν για τη μη τακτική αποκομιδή των απορριμμάτων, η οποία αναγκάζει κατοίκους να τα τοποθετούν έξω από τους κάδους, όπου στη συνέχεια γίνεται πανηγύρι ποντικών, γάτων και μικροβίων, για την κακή κατάσταση των πεζοδρομίων ή για την ανυπαρξία τους, και φυσικά, για τους γεμάτους λακκούβες δρόμους. Κάποιοι επισήμαναν την απουσία φροντισμένων χώρων περιπάτου και αλεών με ανθοφόρα και μη φυτά, τον πλημμελή φωτισμό, την ελλιπή σήμανση, την απουσία παιδικών χαρών, τη μη αξιοποίηση ιστορικών μνημείων,…    Στο σύνολό τους μίλησαν για εικόνες, οι οποίες ασχημίζουν τις γειτονιές τους και  επιθυμούν να περιοριστούν ή να εκλείψουν και ζητούν από τον Δήμαρχο να κάνει κάτι, για να ’ναι καθαρές, λειτουργικές κι όμορφες και για να καμαρώνουν και να χαίρονται που διαμένουν σ’ αυτές.    Για όσους, λοιπόν, λένε πως οι νέοι βρίσκονται στον κόσμο τους, καθηλωμένοι στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, το facebook και άλλα όμοια, τα ανωτέρω θαρρώ πως τους διαψεύδουν. Διότι, αν μη τι άλλο, η γειτονιά, σημαντική αναφορά της καθημερινότητας έκαστου, δεν τους αφήνει αδιάφορους και μπορώ να πω πως με πολλή προσοχή την παρατηρούν, την κρίνουν και προσδοκούν την όποια βελτίωσή της. Μένει στους μεγάλους, και κυρίως σε κείνους που κρατούν τα ηνία της πόλης, να τους αφουγκραστούν και, αν τολμούν, να τους κάνουν συμμέτοχους σε μια προσπάθεια αισθητικής αναβάθμισης των γειτονιών, μια κι αυτές αποτελούν τα κύτταρα της πόλης, τα οποία, για να ’ναι υγιής ο φέρων οργανισμός, πρέπει κι αυτά να χαίρουν υγείας.