Η γραφή ήταν προνόμιο λίγων γραφέων· γραφέας· πάνω στα πόδια του ξετυλίγει πάπυρο.

ήταν περίπλοκη, αλλά αρκετά διακοσμητική·

ονομαζόταν "ιερογλυφική".

    Έγραφαν πάνω σε πάπυρο, δηλαδή επεξεργασμένο φλοιό από τους παπύρους, είδος καλαμιών που φύονται στις όχθες του Νείλου ποταμού.

    Όμως και στους τοίχους των ναών και των τάφων υπάρχουν πλήθος κειμένων σε ιερογλυφική γραφή.

          τα ιερογλυφικά είναι "ιδεογράμματα",δηλ. κάθε σχήμα - σχέδιο συμβολίζει την έννοια αυτού που παριστάνει.Αυτό ενέχει μια δυσκολία ανάγνωσης, π.χ.: το ιδεόγραμμα ενός ψαριού πότε δηλώνει το ψάρι και πότε το ψάρεμα;   Το πρόβλημα υπάρχει κυρίως με τις αφηρημένες έννοιες.

   Οι επιστήμονες κατάφεραν να μεταφράσουν ιερογλυφικά κείμενα με τη συγκριτική μέθοδο, όταν ανακαλύφθηκε η λεγόμενη "στήλη της Ροζέτας"

η οποία είχε το ίδιο κείμενο σε τρεις διαφορετικές γραφές (ιερογλυφικά, ιερατική - νεότερη απλοποιημένη αιγυ-

πτιακή γραφή και ελληνική).

    Μερικές αναγνώσεις ιερογλυφικών ιδεογραμμάτων:    

  ©    Χαλούλος Παναγιώτης

05/04/2010