Ποιήματα της Ειρήνης Μπόμπολη
Χρόνος
Θα πεθάνουμε προτού προλάβουμε
να ζήσουμε το χρόνο μας,
αυτόν που μας μοίρανε η φύση μας,
η παράλογη σκοτεινή μας πλευρά.
Θα πεθάνουμε λίγο μετά την ισημερία
του άχρονου πόθου μας για φεγγαράδα,
ανάμεσα στα νιόβγαλτα ρόδα και τις μυρτιές.
Ανάμεσα στα ελάχιστα θέλω
και στα άπειρα χρωστώ.
Η θάλασσα
Την αγαπώ τη θάλασσα,
είπα.
Και πνίγηκες μέσα της.
Συνήθεια
Περάσαμε το ποτάμι κολυμπώντας ανάποδα.
Και δεν είδαμε τους ωραίους βυθούς, τα ρείθρα
με τις διαμαντόπετρες.
Θέλοντας να κοιτάξουμε τον ήλιο στην καρδιά,
χάσαμε την ισορροπία μας.
Μας έμεινε μόνο η συνήθεια, να μη φοβόμαστε
τον ήλιο.
Κάπως έτσι υποδέχτηκα το θάνατο. Όρθια, αλλά χωρίς φωνή, χωρίς όραση, χωρίς ακοή. Όλα γύρω μου σχεδόν μαύρα. Και το ψύχος... Α! Το ψύχος. Έζωνε την καρδιά μου και δεν την άφηνε να χαρεί ούτε αυτό το τέλος...
Φόβος
Πώς με τρομάζει ο καπνός
που έγινε αντάρα
κι έφραξε τον ποταμό
και φούσκωσε τη λίμνη...
Πώς με τρομάζει η σκοτεινιά
που ξεμακραίνει τ' άστρα...
Θόλωσαν τα μάτια μου
και δε θωρώ το δρόμο.
Ειρήνη
Μπόμπολη,
Το Τρίτο Ημισφαίριο,
Πέτρα Ηπειρωτικές Εκδόσεις, Αθήνα 2010
Παρουσίαση:
Π. Χαλούλος
Η Ειρήνη Μπόμπολη γεννήθηκε στο Κεντρικό Άρτας. Είναι Φιλόλογος. Ζει και εργάζεται στην Πάτρα. Το πρώτο βιβλίο της είναι το μυθιστόρημα "Το πεπρωμένο μύριζε ορχιδέα ή πράγματα μικρά", εκδόσεις Επιφανίου. Άρθρα και μελέτες της έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά.
Δικτυακοί τόποι για την Ειρήνη Μπόμπολη:
Ακούστε συνέντευξη της Ειρήνης Μπόμπολη για το μυθιστόρημά της: http://www.youtube.com/watch?v=4VCSEV2RUlg