ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Θα σας πω μια χειμωνιάτικη ιστορία

- που μοιάζει με παραμύθι -

(όπως οι περισσότερες χειμωνιάτικες ιστορίες),

θα σας πω μια μικρή όμορφη

Χριστουγεννιάτικη ιστορία.

Έπεφτε λίγο χιόνι - έκανε πολύ κρύο

και η φωτιά σιγόκαιγε στα τζάκια.

Οι δρόμοι ήσαν στολισμένοι,

με φωτάκια που αναβόσβηναν

και ο κόσμος έκανε τα τελευταία ψώνια.

Συναντήθηκαν σε μια γωνία του μεγάλου δρόμου

που οδηγούσε στη θάλασσα.

Ένιωσαν να αγγίζονται οι ψυχές τους,

και μέσα από τα μάτια

ερμήνευσε ο ένας τον άλλο.

Περπάτησαν λίγα μέτρα μαζί.

Στην επόμενη γωνιά Εκείνη, έστριψε,

και στα πρώτα κιόλας βήματά της - τον είχε ξεχάσει.

Εκείνος συνέχισε ίσα προς την θάλασσα

και την κράτησε για πάντα στην καρδιά του.

Θα μου πείτε ίσως,

ότι κάπως έτσι τελειώνουν οι χειμωνιάτικες ιστορίες,

και θα της δώσετε της λογικής το δίκιο.

Επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι - εκείνος έκανε το σωστό -

και να τον αγναντεύω καθώς προχωρά μόνος,

στο μεγάλο δρόμο που οδηγεί στην θάλασσα.

Χρήστος Γεραμούτσος