Αστερισμός
Είναι αμφιφανής (για την Ελλάδα) αστερισμός του βορείου ημισφαιρίου και σημειώθηκε στην αρχαιότητα από τον Πτολεμαίο.
Οι φωτεινότεροι αστέρες είναι:
- α Βορείου Στεφάνου ή Alphecca
- β Βορείου Στεφάνου ή Nusakan
- γ Βορείου Στεφάνου
- ζ Βορείου Στεφάνου
- Τ Βορείου Στεφάνου
- ρ Βορείου Στεφάνου
- R Βορείου Στεφάνου
- κ Βορείου Στεφάνου
- HD144579
Μυθολογία
Ο Βόρειος Στέφανος συνδέεται με το μύθο του ήρωα των Αθηνών Θησέα και της Αριάδνης, κόρης του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα και της Πασιφάης. Όταν ο Θησέας με τα δώρα της Αριάδνης, το ξίφος και το μίτο, κατόρθωσε και σκότωσε το Μινώταυρο, από ευγνωμοσύνη την πήρε στην Αθήνα. Στο ταξίδι της επιστροφής όμως ο Θησέας εγκατέλειψε την Αριάδνη στη Νάξο. Περίλυπη όπως ήταν την παρηγόρησε και θεά Αφροδίτη και της έταξε σύζυγο αθάνατο. Πραγματικά, μετά από λίγο έφτασε στη Νάξο ο θεός Διόνυσος, επιστρέφοντας από την Ασία. Αγάπησε την Αριάδνη και την παντρεύτηκε. Για γαμήλιο δώρο ο Διόνυσος της έδωσε ένα θαυμάσιο χρυσό στεφάνι, έργο του Ηφαίστου, το οποίο μετά το θάνατό της τοποθετήθηκε στον ουρανό και τα πολύτιμα πετράδια του έγιναν άστρα. Έτσι δημιουργήθηκε ο αστερισμός του Στεφάνου. Το μεγάλο μαργαριτάρι του χρυσού στεφάνου έγινε ο Μαργαρίτης, το λαμπρότερο άστρο του αστερισμού.
Άλλη παράδοση αναφέρει ότι ο αστερισμός αυτός παριστάνει τα μαλλιά της Αριάδνης ή και την ίδια τη βασιλοπούλα, την οποία ο σύζυγός της Διόνυσος μεταμόρφωσε σε αστερισμό, προσφέροντάς της αιώνια αθανασία.
Σε άλλη εκδοχή, το χρυσό αυτό στεφάνι που έγινε αστερισμός ήταν δώρο της θεάς της θάλασσας Αμφιτρίτης στο Θησέα, που με τη σειρά του το πρόσφερε στην Αριάδνη από ευγνωμοσύνη. Στο ιερό του Θησέα, στην αρχαία αγορά των Αθηνών, υπήρχε ζωγραφική παράσταση αυτού του επεισοδίου, έργο του ζωγράφου Μίκωνα.
Βιβλιογραφία
1. Τα άστρα και οι μύθοι τους, εισαγωγή στην ουρανογραφία, Στράτος Θεοδοσίου, Μάνος Δανέζης, Εκδ. Δίαυλος, 2012