Αστερισμός
Είναι αστερισμός που σημειώθηκε κατά την αρχαιότητα την εποχή του Πτολεμαίου. Είναι βόρειος αστερισμός και αμφιφανής στην Ελλάδα. Συνορεύει με τους αστερισμούς Ανδρομέδα, Σαύρα, Κύκνο, Αλώπηξ, Δελφίν, Ιππάριον, Υδροχόο και τους Ιχθύες.
Οι φωτεινότεροι αστέρες είναι:
- α Πηγάσου ή Markab
- β Πηγάσου ή Scheat
- γ Πηγάσου ή Algenib
- ε Πηγάσου ή Enif
- ζ Πηγάσου ή Homam
- η Πηγάσου ή Matar
- θ Πηγάσου ή Baham
- μ Πηγάσου ή Sadalbari
- 51 Πηγάσου
- IK Πηγάσου
Μυθολογία
Ο Πήγασος ήταν το φτερωτό άλογο της μυθολογίας που ονομάστηκε έτσι μια και είχε γεννηθεί κοντά στις πηγές του Ωκεανού, από την ένωση του Ποσειδώνα με τη Γοργόνα Μέδουσα. Ξεπήδησε από το σώμα της μάνας του Μέδουσας μαζί με το Χρυσάορα, όταν ο Περσέας της έκοψε το κεφάλι.
Τον Πήγασο, μόλις ξεπήδησε από το σώμα της Μέδουσας, τον ίππευσε ο Περσέας, για να φτάσει στην Αιθιοπία και να σώσει από τα δόντια του Δράκοντα/ Κήτους την όμορφη Ανδρομέδα. Κατόπιν, ο Περσέας τον άφησε ελεύθερο και ο Πήγασος εγκαταστάθηκε στον Όλυμπο, όπου κατά τον Ησίοδο, μετέφερε τον κεραυνό από το εργαστήρι του Ηφαίστου στο ανάκτορο του Δία.
Αργότερα η θεά Αθηνά τον προσέφερε στις Μούσες, και από τότε ο Πήγασος κατοικούσε μαζί τους στο όρος Ελικώνα. Επειδή συνδέθηκε με τις μούσες και τον Απόλλωνα εθεωρείτο σύμβολο της ποιητικής έμπνευσης. Επίσης, όταν χτυπούσε με τις οπλές του τη γη, ανέβλυζε νερό. Έτσι πάνω στον Ακροκόρινθο ανεβλυζε η πηγή Πειρήνη και στον Ελικώνα οι πηγές Αγανίππη και Ιπποκρήνη. Το νερό της Ιπποκρήνης είχε την ιδιότητα να ανανεώνει την έμπνευση των ποιητών, όταν το έπιναν.
Η μυθολογική παράδοση αναφέρει ότι ο Βελλερεφόντης, γιος του Γλαύκου του βασιλιά της Εφύρας, ημέρωσε τον Πήγασο τη στιγμή που έπινε νερό στην Πειρήνη, με τη βοήθεια του Ποσειδώνα και των χρυσών ηνίων που του χάρισε η Αθηνά. Καβάλα στον Πήγασο ο ήρωας σκότωσε τη Χίμαιρα - ένα θηρίο με κεφάλι λιονταριού, ουρά δράκοντα και σώμα κατσίκας που έβγαζε φλόγες από τα ρουθούνια.
Μετά το φόνο της Χίμαιρας ο Βελλερεφόντης θέλησε να πετάξει με τον Πήγασο προς το βουνό των θεών ώστε να πάρει μια θέση ανάμεσα στους αθανάτους. Ο Δίας τότε θύμωσε πολύ και έστειλε τον οίστρο στον Πήγασο, που αφήνιασε από τα τσιμπήματα του εντόμου και έριξε τον Βελλερεφόντη στη γη ενώ ο Πήγασος επέστρεψε στον Όλυμπο.
Βιβλιογραφία
1. Τα άστρα και οι μύθοι τους, εισαγωγή στην ουρανογραφία, Στράτος Θεοδοσίου, Μάνος Δανέζης, Εκδ. Δίαυλος, 2012