Αστερισμός
Ο Φοίνικας είναι αστερισμός που σημειώθηκε πρώτη φορά το 1603 και είναι ένας νότιος αμφιφανής αστερισμός. Το μεγαλύτερο μέρος του είναι ορατό στην Ελλάδα αργά τις νύχτες του Φθινοπώρου και τα βράδια του Χειμώνα.
Συνορεύει με τους αστερισμούς Τουκάνα, Γερανό, Γλύπτη, Ηριδανό και Κάμινο. Πιο σημαντικά αστέρια του Φοίνικα είναι:
- α Φοίνικος γνωστός και ως Ανκάα
- β Φοίνικος
- γ Φοίνικος
- κ Φοίνικος
- ζ Φοίνικος
- ν Φοίνικος
- SX Φοίνικος
- HE0107-5240
- Gliese 915
Μυθολογία
Ο Φοίνικας ήταν μυθικό ιερό πτηνό των αρχαίων Αιγυπτίων και αργότερα των Ελλήνων. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο είχε μέγεθος ίσο με του αετού και φτέρωμα χρυσοκόκκινο. Ο Φοίνικας κάθε 500 χρόνια πετούσε από την Αραβία, όπου ζούσε, στην ιερή πόλη Ηλιούπολη της Αιγύπτου, κουβαλώντας μαζί του τη σωρό του πατέρα του, που είχε σχήμα αβγού και ήταν περιτυλιγμένη με σμύρνα. Τη σωρό την ενταφίαζε στο ναό του Ήλιου.
Κατά τον Πλίνιο, ένας και μοναδικός Φοίνικας ζει σε όλο τον κόσμο. Αυτός κάθε πεντακόσια χρόνια, όταν έχει πια γεράσει, φτιάχνει μια ξύλινη φωλιά με κλαδιά μυρωδικών φυτών. Γεμίζει τη φωλιά του με αρώματα και πεθαίνει καιγόμενος μέσα σ' αυτήν, ενώ από τη στάχτη του γεννιέται ένας νέος Φοίνικας. Έτσι αναπαράγεται το είδος, και ο κύκλος ζωής του Φοίνικα συνεχίζεται ακολουθώντας το ίδιο τελετουργικό μεταφοράς της σωρού του πατέρα του.
Βιβλιογραφία
1. Τα άστρα και οι μύθοι τους, εισαγωγή στην ουρανογραφία, Στράτος Θεοδοσίου, Μάνος Δανέζης, Εκδ. Δίαυλος, 2012