
Αστερισμός
Ο αστερισμός της Ύδρας είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος αστερισμός και είναι ορατός από την Ελλάδα. Σημειώθηκε στην αρχαιότητα από τον Πτολεμαίο.
Ο αστερισμός διαθέτει και μεγάλο αριθμό αντικειμένων Messier (48, 68, 83). Τα πιο σημαντικά αστέρια είναι:
- α Ύδρας γνωστό και ως Αλφάρντ
- γ Ύδρας
- ζ Ύδρας
- β Ύδρας
- 27 Ύδρας
- σ Ύδρας
- R Ύδρας
- V Ύδρας
- U Ύδρας
- ε Ύδρας
- ν Ύδρας
- π Ύδρας
- δ Ύδρας
Μυθολογία
Ο αστερισμός της Ύδρας αποτελεί μέλος της οικογένειας των αστερισμών που σχετίζονται με τον μυθικό Ηρακλή. Η Ύδρα ήταν κόρη του Τυφώνα και της Έχιδνας και ένα από τα φοβερά μυθολογικά τέρατα. Ζούσε στα έλη της Λέρνης (πόλη ΝΑ του Άργους) και για το λόγο αυτό ονομαζόταν Λερναία Ύδρα.
Είχε εννιά κεφάλια, από τα οποία το μεσαίο ήταν αθάνατο. Ήταν προστατευόμενη της θεάς Ήρας, η οποία είχε στόχο να χρησιμοποιήσει το τέρας για να σκοτώσει τον Ηρακλή. Ο Ηρακλής διατάχθηκε από τον Ευρυσθέα να την εξοντώσει κάνοντας τον 2ο άθλο του. Μαζί του στην αποστολή ήταν και ο ανηψιός του Ιόλαος, γιος του Ιφικλή.
Ο Ηρακλής εξανάγκασε το τέρας να βγει από τη φωλιά του και άρχισε να το χτυπά με το ρόπαλο και να κόβει τα κεφάλια με το σπαθί του. Η έκπληξη του ήρωα ήταν όμως μεγάλη καθώς από κάθε κομμένο κεφάλι ξεφύτρωναν δύο καινούργια. Για να δυσκολέψει τον ήρωα ακόμη περισσότερο η Ήρα έστειλε για βοηθό στην Ύδρα και έναν μεγάλο κάβουρα (Καρκίνο) που πλήγωσε τον Ηρακλή στη φτέρνα.
Βλέποντας ότι η μάχη θα ήταν άνιση ο Ηρακλής ζήτησε τη βοήθεια του Ιόλαου. Έτσι κάθε φορά που ο Ηρακλής έκοβε το κεφάλι της Ύδρας, ο Ιόλαος καυτηρίαζε την πληγή ώστε να εμποδίσει το ξαναφύτρωμα νέων κεφαλιών. Στο τέλος ο Ηρακλής σκότωσε και την Ύδρα και τον Καρκίνο.
Με το αίμα της έκανε δηλητηριώδη τα βέλη του. Όταν με αυτά τραυμάτισε τον Κένταυρο Πυλήνορα ή τον Χείρωνα, αυτός έπλυνε την πληγή του στα νερά του ποταμού Άνιγρου, που πηγάζει από το αρκαδικό όρος Λάπιθος, και από τότε αναδύεται από εκεί μια άσχημη μυρωδιά.
Η θεά Ήρα τοποθέτησε στον ουρανό σαν αστέρια τόσο την Ύδρα όσο και τον Καρκίνο για τις υπηρεσίες τους.
Άλλος ένας μύθος που σχετίζεται με τον αστερισμό της Ύδρας είναι αυτός με το κοράκι και τα σύκα. Ο θεός Απόλλωνας έστειλε το κοράκι να του γεμίσει μια κούπα (Κρατήρα) με νερό. Δίπλα στην πηγή υπήρχε μια συκιά που τα σύκα της όμως δεν ήταν ώριμα. Ο κόρακας περίμενε να ωριμάσουν και ύστερα τα γεύτηκε. Κατόπιν, γέμισε την κούπα με νερό και ετοιμάστηκε να επιστρέψει. Όταν όμως κατάλαβε το πόσο είχε καθυστερήσει, άρχισε να ψάχνει δικαιολογίες.
Περιμάζεψε ένα νερόφιδο (Ύδρα) που βρήκε μπροστά στην πηγή και όταν επέστρεψε δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι το φίδι ξεδιψούσε κάθε μέρα στην πηγή μην αφήνοντας κανέναν άλλον να πιει. Ο Απόλλωνας γνώριζε όμως την αλήθεια και για να τιμωρήσει τον κόρακα τον έκανε να κορακιάζει για νερό.
Ο θεός Απόλλωνας τοποθέτησε τον κόρακα, τον κρατήρα και το φίδι στον ουρανό σαν αστέρια για να τα βλέπουν οι άνθρωποι και να παραδειγματίζονται από το περιστατικό.
Βιβλιογραφία
1. Τα άστρα και οι μύθοι τους, εισαγωγή στην ουρανογραφία, Στράτος Θεοδοσίου, Μάνος Δανέζης, Εκδ. Δίαυλος, 2012
2. http://www.constellation-guide.com/
3. Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας - Μορφές και Θέματα της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας