Αστερισμός
Αστερισμός που σημειώθηκε κατά την εποχή του Πτολεμαίου. Είναι νότιος αστερισμός του ζωδιακού κύκλου. Συνορεύει με την Ασπίδα, τον Όφι, τον Οφιούχο, τον Σκορπιό, το Νότιο Στέφανο, το Τηλεσκόπιον, το Μικροσκόπιον, τον Αιγόκερω και τον Αετό.
Οι φωτεινότεροι αστέρες είναι:
- ε Τοξότου ή Kause Australis
- σ Τοξότου ή Nunki
- δ Τοξότου ή Kaus Media
- λ Τοξότου ή Kaus Borealis
- α Τοξότου ή Rukbat
- β Τοξότου ή Arkab
- ζ Τοξότου ή Ascella
- φ Τοξότου
- π Τοξότου ή Albaldah
- γ Τοξότου ή Alnasi
- τ Τοξότου
- η Τοξότου ή Sephdar (Ira Furoris)
- Αστέρι Πιστόλι
- KW Τοξότου
- μ Τοξότου ή Polis
- ρ Τοξότου
- υ Τοξότου
- V1216 Τοξότου
Μυθολογία
Ο αστερισμός του Τοξότη παριστάνει τον προστάτη του κυνηγιού και των κυνηγών Κένταυρο Χείρωνα, γιο του Κρόνου και της Ωκεανίδας Φιλύρας. Ο Κένταυρος υπήρξε δάσκαλος του Ιάσονα, των Διόσκουρων, του Ηρακλή, του Αχιλλέα, του Πηλέα, του Ασκληπιού και άλλων.
Ο θάνατος του Κενταύρου Χείρωνα σχετίζεται με τον 3ο άθλο του Ηρακλή, τον Ερυμάνθιο Κάπρο. Κυνηγώντας τον λοιπόν ο Ηρακλής, ένα βέλος από το τόξο του, βουτηγμένο στο δηλητήριο της Λερναίας Ύδρας, χτύπησε κατά λάθος το δάσκαλο και φίλο του Κένταυρο Χείρωνα. Ο Χείρωνας δεν μπορούσε να υποφέρει τους φριχτούς πόνους και επειδή ήταν αθάνατος, παραιτήθηκε από την αθανασία του, την οποία προσέφερε στον Τιτάνα Προμηθέα.
Ο Δίας συγκινημένος από το τραγικό τέλος του Κενταύρου τον καταστέρωσε σαν Τοξότη, λόγω της δεινής τοξευτικής του ικανότητας.
Βιβλιογραφία
1. Τα άστρα και οι μύθοι τους, εισαγωγή στην ουρανογραφία, Στράτος Θεοδοσίου, Μάνος Δανέζης, Εκδ. Δίαυλος, 2012