Αστερισμός
Είναι αστερισμός που σημειώθηκε στην αρχαιότητα από τον Πτολεμαίο. Είναι ο μοναδικός αστερισμός που αποτελείται από δύο ξεχωριστά τμήματα που χωρίζονται από τον Οφιούχο. Το δυτικό τμήμα είναι η κεφαλή του όφεως (Serpens Caput) ενώ το ανατολικό είναι η ουρά (Serpens Cauda). Είναι αμφιφανής αστερισμός στην Ελλάδα.
Οι φωτεινότεροι αστέρες είναι:
- α Όφεως ή Unukalhai (στα αραβικά σημαίνει ο λαιμός του φιδιού)
- η Όφεως
- μ Όφεως
- ξ Όφεως
- β Όφεως
- ε Όφεως
- δ Όφεως
- γ Όφεως
- κ Όφεως
- ν Όφεως
- λ Όφεως
- θ Όφεως ή Alya (στα αραβικά σημαίνει η παχυά ουρά του πρόβατου)
- R Όφεως
- χ Όφεως
- τ Όφεως
- HD 168443
- HD 136118
- Gliese 710
Μυθολογία
Σύμφωνα με τον μύθο, ο ουράνιος Όφης παριστάνει το ιερό φίδι του Οφιούχου θεού Ασκληπιού. Σε άλλη εκδοχή, παριστάνει τα φίδια - Πόρκη και Χαρίβοια - που έπνιξαν τον ασεβή Λαοκόοντα.
Σε μια τρίτη εκδοχή, ο Τριπτόλεμος, ο ευνοούμενος της Δήμητρας, με άρμα που το οδηγούσαν δύο φτερωτοί όφεις - δώρο της θεάς - έφτασε στη χώρα των Γετών για να διδάξει την καλλιέργεια της γης. Ο βασιλιάς όμως δεν πείστηκε για τις καλές του προθέσεις και σκότωσε τον έναν Όφη, ενώ απειλήθηκε και η ζωή του Τριπτόλεμου. Τότε η θεά έσωσε τον προστατευόμενό της και τιμώρησε τον κακό βασιλιά να κρατάει αιώνια τον Όφη που σκότωσε, τοποθετώντας τους στον ουρανό.
Βιβλιογραφία
1. Τα άστρα και οι μύθοι τους, εισαγωγή στην ουρανογραφία, Στράτος Θεοδοσίου, Μάνος Δανέζης, Εκδ. Δίαυλος, 2012