Αστερισμός
Είναι αστερισμός που σημειώθηκε κατά την αρχαιότητα από τον Πτολεμαίο. Είναι αειφανής στην Ελλάδα και συνορεύει με τους αστερισμούς Καμηλοπάρδαλη, Δράκοντα και Κηφέα.
Οι φωτεινότεροι αστέρες είναι:
- α Μικράς Άρκτου ή Πολικός αστέρας
- β Μικράς Άρκτου ή Kochab
- γ Μικράς Άρκτου ή Pherkad
- δ Μικράς Άρκτου ή Yildun
- ζ Μικράς Άρκτου ή Akhfa al Farkadain
- η Μικράς Άρκτου ή Anwar al Farkadain
- ε Μικράς Άρκτου
Μυθολογία
Για τον Άρατο οι δύο Άρκτοι είναι οι νύμφες Ελίκη και Κυνόσουρα, ή κατ' άλλους η Αδράστεια και η Ίδη, οι τροφοί που έθρεψαν τον Δία με το γάλα της κατσίκας Αμάλθειας και τον φρόντισαν κατά την παραμονή του στην Κρήτη. Ο Δίας από ευγνωμοσύνη τις μετέτρεψε στις δύο Άρκτους στον ουρανό, για να είναι αιώνια η δόξα τους.
Η Μικρή Άρκτος συνδέεται και με τον μύθο του Αρκάδα και της Καλλιστώς. Η Ήρα όταν έμαθε για την απιστία του Δία με την Καλλιστώ, την μεταμόρφωσε σε αρκούδα και για χρόνια περιφερόταν στα δάση, μέχρι που κάποια μέρα βρέθηκε μπροστά στον γιο της που είχε πια μεγαλώσει. Ο Αρκάς δεν αναγνώρισε τη μητέρα του και άρχισε να την κυνηγά. Η Καλλιστώ κρύφτηκε σε ένα ιερό, για να γλιτώσει. Για να αποφευχθεί η τραγωδία, ο Δίας καταστέρωσε μάνα και γιο. Η Καλλιστώ ως ο αστερισμός της Μεγάλης Άρκτου και ο Αρκάς ως ο αστερισμός της Μικρής Άρκτου (αν και κυρίως συνδέεται με τον αστερισμό του Βοώτη-Αρκτούρος).
Κατ' άλλους η Μικρή Άρκτος, εκτός από τον Αρκάδα, παριστάνει τον κύνα της Καλλιστώς ή της Αρτέμιδας.
Τέλος τα εφτά αστέρια της Μικρής Άρκτου συνδέονται με τις Εσπερίδες κόρες του Άτλαντα που φρόντιζαν τον κήπο της Ήρας (κήπος των Εσπερίδων) στον οποίο υπήρχε δέντρο που καρποφορούσε χρυσά μήλα που χάριζαν την αθανασία.
Βιβλιογραφία
1. Τα άστρα και οι μύθοι τους, εισαγωγή στην ουρανογραφία, Στράτος Θεοδοσίου, Μάνος Δανέζης, Εκδ. Δίαυλος, 2012