Απόστολος Παύλος

Ο Απόστολος Παύλος (Ταρσός, Κιλικία αρχές 1ου αι. (5-15 μ.Χ.) – Ρώμη 66-68 μ.Χ.), συγγραφέας των μισών περίπου από τα βιβλία της Καινής Διαθήκης, αναγνωρίσθηκε ως Ισαπόστολος και Άγιος, και ήταν μία από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες της πρώιμης εποχής του Χριστιανισμού, υποστηρικτής της παγκοσμιότητας της Διδασκαλίας Του Ιησού. Για τον λόγο αυτό πήρε το όνομα «Απόστολος τῶν ἐθνῶν» και των εθνικών, εκείνων δηλαδή που δεν ανήκουν στον λαό και στη θρησκεία των Εβραίων.

Λεγόταν Σαούλ (Σαύλος, βλ. Πράξ. 7:58, 8:1 κ.ά.) αλλά κατά την τότε συνήθεια των Ιουδαίων της διασποράς έφερε εκτός από το ιουδαϊκό όνομα και ένα ομόηχο ελληνικό ή ρωμαϊκό.

Παραβολές του Χριστού

Και είπε ο Ιησούς άλλες παραβολές:

Η Βασιλεία των Ουρανών μοιάζει με σπόρο σιναπιού, που το πήρε ένας άνθρωπος και τον έσπειρε στο χωράφι του. Είναι ο μικρότερος από όλους τους σπόρους, μα, όταν μεγαλώσει, ξεπερνά τα χόρτα όλα, και γίνεται δέντρο τέτοιο, που παν τα πουλιά και φωλιάζουν στα κλαδιά του.

«Όμοια είναι η Βασιλεία των Ουρανών με προζύμι, που το πήρε μια γυναίκα και το έβαλε σε τρία σάτα] αλεύρι, και ζυμώθηκε και ανέβηκε όλο.

— Μήπως φέρνουν ποτέ το λύχνο για να τον Βάλουν κάτω από το μόδιο ή κάτω από το κρεβάτι; Λεν έρχεται για να τοποθετηθεί πάνω στο λυχνοστάτη; Δεν υπάρχει κρυφό που να μη φανερωθεί. Αν έχει κανείς αυτιά ν’ ακούει, ας ακούσει. Προσέχετε τι ακούετε, για να ωφεληθείτε από το λόγο του Θεού. Με το μέτρο που μετράτε θα σας μετρηθεί, και θα σας δοθεί και παραπάνω ακόμα.

Και τους έλεγε:

— Έτσι είναι η Βασιλεία του Θεού· σα να βάλει άνθρωπος το σπόρο στη γη, και, ενώ κοιμάται τη νύχτα και σηκώνεται την ημέρα, ο σπόρος βλαστάνει και ψηλώνει, χωρίς να ξέρει κι εκείνος πως. Γιατί αυτόματα η γη βγάζει πρώτα χορτάρι, ύστερα στάχυ, έπειτα μεστώνει το σιτάρι μέσα στο στάχυ. Και όταν ωριμάσει ο καρπός, ευθύς στέλνει εργάτη με το δρεπάνι να τον κόψει, γιατί έφθασε η ώρα του θερισμού.

Αυτά όλα είπε ο Ιησούς, με παραβολές, στα μαζεμένα πλήθη, για να τον καταλάβουν και χωρίς παραβολές τίποτα δεν τους έλεγε.

Παλαιοχριστιανική εικονογραφία

Η Παλαιοχριστιανική περίοδος (4ος-7ος αιώνας μ.Χ.) αρχίζει με την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης από το Μ. Κωνσταντίνο το 330 και τη μεταφορά σε αυτή της έδρας της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τη Ρώμη. Αυτή η μετατόπιση του κέντρου βάρους στην Ανατολή, καθώς και η θέσπιση του χριστιανισμού ως επίσημης θρησκείας του κράτους, άλλαξαν το πρόσωπο της αυτοκρατορίας, κάνοντας έντονο το θρησκευτικό χαρακτήρα του. Η αλλαγή αυτή έγινε σταδιακά, ενώ η συνέχεια και η επιβίωση στοιχείων της προηγούμενης περιόδου σε όλους τους τομείς διαπέρασε τη ζωή της αυτοκρατορίας.

λεπτομέρεια από εικόνα της Γέννησης του Χριστού (λόγω του πρόσφατου εορτασμού)
Μουσικά ταξίδια