Εν αρχή…

Η συνεργασία μας ξεκίνησε μετά τη θέαση του παρακάτω βίντεο.
Αναφέρεται σε μια αποικία άλμπατρος, σε ένα νησί στο Βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό.

Το βίντεο λοιπόν, περιγράφει, αφηγείται, δείχνει και “πονάει”. Οι εικόνες που θα παρακολουθήσετε δεν έχουν προβολείς, δεν παρουσιάζουν διάσημους, είναι σκληρές, αλλά τις μεταφέρουμε εδώ, γιατί απλά είναι αληθινές.

Το Μίντγουεϊ

https://vimeo.com/25563376

Για την ακρίβεια δεν είναι νησί, αλλά ατόλη. Μια απομονωμένη ατόλη, όπου η πλησιέστερη στεριά απέχει περίπου 3200 χιλιόμετρα.

Σ’ αυτή λοιπόν την ατόλη ο Chris Jordan, ένας φωτογράφος, παρακολουθεί και φωτογραφίζει τον κύκλο της ζωής των άλμπατρος.

albatros

Τα άλμπατρος είναι θαλασσοπούλια και μάλιστα έχουν το μεγαλύτερο άνοιγμα φτερών απ’ όλα τα πουλιά του κόσμου. Είναι ιδιαίτερα ικανά στον αέρα, χρησιμοποιώντας τη δυναμική πτήση, και την πτήση με κλίση για να διανύσουν τεράστιες αποστάσεις με λίγη προσπάθεια. Τρέφονται με καλαμάρια, ψάρια και κριλ και τα οποία τρώνε είτε αρπάζοντάς τα από την επιφάνεια του νερού είτε βουτώντας.

Είναι αποικιακά πουλιά, που φωλιάζουν τον περισσότερο καιρό σε απομονωμένα νησιά των ωκεανών. Οι δεσμοί μεταξύ των ζευγαριών στα άλμπατρος δημιουργούνται με “τελετές χορού”, και διαρκούν για όλη τη ζωή του ζευγαριού.

 
Αν αυτό που  παρακολουθήσατε συμβαίνει στα 3200 χιλιόμετρα μακρυά από την κοντινότερη ημπειρωτική στεριά, αναλογιστείτε τι συμβαίνει στα νησιά του Αιγαίου.

Δεν έχει άλμπατρος το Αιγαίο… Ε, και;

Ακολουθείστε μας στην προσπάθεια να αποδείξουμε ότι το παραμικρό ερέθισμα, στην εκπαίδευση, μπορεί να είναι το πρώτο βήμα ενός μεγάλου ταξιδιού…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *