Το βίντεο στο Youtube

Αρετή Ασημάκη-Ροκά, «Η Υφαντική Τέχνη στην Αιτωλοακαρνανία και την Ευρυτανία ? καημός και νοσταλγία» Πέμπτη Ιανουαρίου 12th 2012, 11:55 πμ Κάτω από: Βιβλιοπαρουσιάσεις | Leave a Comment Κυκλοφόρησε πρόσφατα απ? τις εκδόσεις «Αίολος» το βιβλίο της Αρετής Ασημάκη -Ροκά, «Η Υφαντική Τέχνη στην Αιτωλοακαρνανία και την Ευρυτανία ? καημός και νοσταλγία». Η Συγγραφέας , υφάντρια και δασκάλα της υφαντικής, μιλάει για την τέχνη της και εξηγεί τον τρόπο της δημιουργίας και λειτουργίας της. Η πεζογράφος και επίτιμη διδάκτωρ της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Ακακία Κορδόση έγραψε για το βιβλίο αυτό: ?Το βιβλίο της Αρετής Ασημάκη Ροκά «Η Υφαντική Τέχνη στην Αιτωλοακαρνανία και την Ευρυτανία» έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον για όλους. Όχι μόνο επειδή είναι απόσταγμα φαντασίας, μόχθου και υπομονής μιας ολόκληρης ζωής (αυτής της κυρίας Ροκά) αλλά και μυριάδων ζωών που προηγήθηκαν, απ? τα χρόνια του Ομήρου ως τις μέρες μας. Όχι μόνο γιατί είναι οδηγός που μας μπάζει στην ομορφιά μιας προαιώνιας τέχνης που σιγά ? σιγά σβήνει και χάνεται. Αλλά κυρίως επειδή η συγγραφέας του είναι συγχρόνως και η δημιουργός αυτών των ωραίων έργων λαϊκής τέχνης. Γενιές γενεών γυναικών έχουν υφάνει στη σιωπή των αιώνων, χωρίς να τους δοθεί να εξηγήσουν και ν? αναλύσουν τα έργα τους, πράγμα που είχαν αναλάβει μέχρι τώρα μόνο οι λαογράφοι. Η Αρετή Ροκά έσπασε το φράγμα και μας μιλάει άμεσα για την τέχνη της. Αυτό είναι ένα μεγάλο επίτευγμά της κι ένα μεγάλο προσόν του βιβλίου της. Βιογραφικό σημείωμα Η Αρετή Ασημάκη-Ροκά γεννήθηκε στο Αγρίνιο από αγρότες γονείς. Φοίτησε μέχρι την Τρίτη τάξη του Δημοτικό Σχολείο Αγρινίου και από την ηλικία των εννέα ετών υπηρέτησε την τέχνη της παραδοσιακής υφαντικής. Το 1955 δημιούργησε το Επαγγελματικό Εργαστήρι Παραδοσιακής Υφαντικής Λαϊκής Τέχνης, στο Αγρίνιο μέχρι το 1985. Παράλληλα δίδαξε στο ΚΕΓΕ Μεσολογγίου από τον Οκτώβριο του 1963 έως τον Δεκέμβριο του 1965. Από το 1999 έως το 2002 ασχολήθηκε ως εκπαιδεύτρια της παραδοσιακής υφαντικής λαϊκής τέχνης στο Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματι­κής Αγωγής και Αποκατάστασης «Παναγία Ελεούσα» στο Μεσολόγγι. Όλ? αυτά τα χρόνια ασκούσε την παραδοσιακή λαϊκή τέχνη της υφαντικής προσφέροντας ταυτόχρονα εκπαίδευση και εργασία σε άνεργες και ανειδίκευτες κοπέλες. Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις λαϊκής τέχνης και σε εκδηλώσεις με θέμα τη λαϊκή τέχνη και παράδοση. Είναι παντρεμένη με τον Κωνσταντίνο Γ. Ροκά με τον οποίο έχει αποκτήσει δυο γιους. Το βιβλίο της Αρετής Ασημάκη-Ροκά «Η Υφαντική Τέχνη στην Αιτωλοακαρνανία και την Ευρυτανία ? καημός και νοσταλγία» εκδόθηκε και θα πάρει το δρόμο του. Ο άλλος, όμως, καημός της Δασκάλας Υφάντρας Αρετής είναι τι θα γίνει με το Μουσειακό Εργαστήριο και Συγκρότημα Υφαντικής και Εκθεμάτων που έχει σε ιδιωτικό της χώρο. Εκεί έχει διαφυλάξει έργα προγονικά, προπολεμικά και σύγχρονα. Έχει επίσης και 3 συγκροτήματα αργαλειών. Τα επισκέφτηκα, θαύμασα το πλούσιο υλικό αλλά και τον τρόπο που τα εκθέτει. Γι? αυτό το εργαστήρι αγωνίστηκε πάνω από 10 χρόνια. Ζητούσε την υποστήριξη των αρμοδίων φορέων να αξιοποιηθεί και να διδάξει την Υφαντική στον τόπο της κι ακόμα το επιθυμεί. Στο αρχείο της έχει ντοκουμέντα από αυτή την προσπάθειά της. Το 1994 -«καραδοκώντας ποιον θα βρει να στηρίξει τα σχέδιά» της- όπως λέει η ίδια- παρακολούθησε αγροτικό σεμινάριο που οργάνωσε η Αγροτική Τράπεζα στην Αθήνα. Το 1995 απευθύνθηκε στον Παναιτωλοακαρνανικό Σύλλογο Γυναικών, όπου η πρόεδρος Μαίρη Χρυσικοπούλου έστειλε πρόταση στην Νομαρχία τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι «Το μέλος μας Αρετή Ροκά, η τελευταία και αναγνωρισμένη επαγγελματίας υφάντρα του Αγρινίου, μια πανέξυπνη και εργατική γυναίκα, που αυτοσχεδιάζει και διδάσκει την τέχνη για χρόνια σε πολλά κορίτσια, επιθυμεί την ίδρυση και λειτουργία Σχολής Υφαντικής Λαϊκής Τέχνης στο Αγρίνιο για να μεταλαμπαδεύσει την τέχνη αυτή στις νεότερες». Ύστερα (1995-96) αλληλογράφησε με την αείμνηστη Διευθύντρια Μουσείου Ελληνικής Τέχνης, Πόπη Ζώρα, την οποία και επισκέφτηκε για τον παραπάνω λόγο. Το Δεκέμβριο του 2011 αυτό το Μουσειακό Εργαστήρι βιντεοσκόπησε ο καθηγητής Χρήστος Θετάκης, Πρόεδρος της Γυμναστικής Εταιρείας Αγρινίου και Διευθυντής του Γυμνασίου Λεπενούς. Όσοι το έχουμε επισκεφθεί ή θα το επισκεφθούμε, αντιλαμβανόμαστε, ίσως, πως η κυρία Αρετή Ασημάκη ? Ροκά είναι η στερνή, η τελευταία φωνή που ακούγεται με τέτοιο πάθος και καημό. Χρυσούλα Σπυρέλη