Ανέβηκε το 431 π.Χ(στίχοι 1419).Χορός:Κορίνθιες γυναίκες
Πρόσωπα: Τροφός, Κρέοντας, Παιδιά Μήδειας, Μήδεια,
Παιδαγωγός, Ιάσονας, Αιγέας, ΄Αγγελος.
Η Μήδεια, αφού έσωσε και ακολούθησε τον Ιάσονα παντού, βλέπει ότι αυτός την προδίνει για την κόρη του βασιλιά, ενώ η ίδια δυστυχεί.
Στην αρχή έχουμε έναν επεξηγηματικό πρόλογο της παραμάνας. Ακολουθεί σκηνή με τα παιδιά της Μήδειας, όταν από το εσωτερικό ακούγονται τα άγρια ξεφωνητά και οι κατάρες της εγκαταλειμμένης.
Εμφανίζεται συγκρατημένη στον χορό (Κορίνθιες γυναίκες) και μιλάει για τη θέση της γυναίκας και την προσωπική της τύχη.
Είναι αποφασισμένη να εκδικηθεί, αλλά δεν ξέρει τον τρόπο. Εξασφάλιζει όμως τη σιωπή του χορού. Στην επόμενη σκηνή ο Κρέοντας δίνει στη Μήδεια μια μέρα άδεια αναβολής της εξορίας. Ακολουθεί σκηνή ανάμεσα στους δυο συζύγους, όπου ο Ιάσονας προσπαθεί την προδοσία του να τη χρυσώσει με γλυκά λόγια.
Στην επόμενη σκηνή εμφανίζεται σαν κομήτης ο βασιλιάς Αιγέας που επιστρέφει απ' το μαντείο και υπόσχεται καταφύγιο στη Μήδεια. Τώρα η Μήδεια αποφασίζει το δρόμο της. "θα στείλει με τα παιδιά της δώρα στη νεόνυμφη, που θα την καταστρέψουν και ύστερα θα σκοτώσει τα παιδιά της". Μετά από μια ψεύτικη συμφιλίωση ο Ιάσονας ησυχάζει, ενώ τα μοιραία δώρα παίρνουν το δρόμο προς την Κρέουσα.
Τα παιδιά επιστρέφουν. Τώρα πια δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής. Ταλαντεύεται ανάμεσα στην αγάπη για τα παιδιά και τον πόνο. Τελικά το πάθος υπερισχύει, όταν αγγελιαφόρος αναγγέλλει το θάνατο του Κρέοντα και της Κρέουσας μέσα σε φρικτούς πόνους. Η Μήδεια δίνει τα θανάσιμα χτυπήματα που ξέρει ότι χτυπούν την καρδιά της. Πολύ αργά φτάνει ο Ιάσονας, αλλά συναντά την καταφρόνια, που θριαμβεύει πάνω στο θρήνο του....