Η αυξανόμενη χρήση των νέων τεχνολογιών ως μέσου επικοινωνίας καθιστά πιθανή για όλους μας τον εθισμό στη χρήση του διαδικτύου και των video games. Ωστόσο, ιδιαίτερα οι έφηβοι είναι περισσότερο ευάλωτοι σε αυτήν την εξάρτηση, καθώς η ενασχόλησή τους με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τις νέες τεχνολογίες και το διαδίκτυο τους προσφέρει πολλές δυνατότητες μάθησης, εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας.
Ο Ντάγκλας Τζεντίλε, ψυχολόγος στο πανεπιστήμιο Αϊόβα Στέιτ ερευνά το ζήτημα για δεκαετίες. «Στην πρώτη μου μελέτη το 1999 προσπαθούσα να αποδείξω πως τα βιντεοπαιχνίδια δεν προκαλούν εθισμό. Φαίνεται πως έκανα λάθος» δήλωσε στο CNN. Για τον Τζεντίλε, η μεγάλη προσβασιμότητα στις νέες τεχνολογίες και η ανάπτυξη του ευρυζωνικού Διαδικτύου έχουν συντελέσει σε αυτό το φαινόμενο. «Είναι δύσκολο να εθιστείς σε ένα ναρκωτικό αν δεν έχεις πρόσβαση σε αυτό» εξηγεί.Κατά τον Τζεντίλε τα βιντεοπαιχνίδια προσφέρουν στον παίχτη αυτονομία, καθώς έχει τον απόλυτο έλεγχο, την έννοια του «ανήκειν», καθώς συνδέεται με άλλους ανθρώπους, όπως και στήριξη στην αυτοπεποίθηση του, ειδικά αν είναι καλός σε αυτά.
Οι δυσκολίες επικοινωνίας στην οικογένεια ή οι δυσκολίες ένταξης στο σχολικό περιβάλλον είναι παράγοντες που συντείνουν στην ανάπτυξη του φαινομένου.
Οι γονείς δεν θα πρέπει – όπως συμβουλεύει η ψυχολόγος Βαλέρια Πομίνι – να πανικοβάλλονται και να κατηγορούν το εργαλείο (computer).
«Εάν ο «εξαρτημένος» είναι παιδί της προεφηβικής ή εφηβικής ηλικίας, οι γονείς θα πρέπει:
1) να βάζoυν όρια στον χρόνο και τον τρόπο χρήσεως του Ίντερνετ και, 2) να διερευνούν το πρόβλημα με τον παιδοψυχολόγο. »
Όσο για την πρόληψη, η κλινική ψυχολόγος Τάνια Καβαλιέρου, τονίζει ότι «η καλύτερη πρόληψη είναι η γενικά καλή ψυχολογική κατάσταση και ισορροπία του ατόμου, ώστε να μη χρειάζεται να καταφεύγει σε εξαρτήσεις, όπως είναι αυτή του computer ή του video game ».