Από τις πιό σημαντικές αποφάσεις μας......
Αν με ρωτούσαν ποιό είναι το πιό ακριβό πράγμα - δικαίωμα που έχω, τι θα απαντούσα; Το σπίτι μου, το αυτoκίνητό μου, ο μισθός μου, οι καταθέσεις μου .... τί; Αν ερχόταν κάποιος και σου έλεγε... "Άκου, από εδώ και πέρα εγώ θα κανονίζω, θα ρυθμίζω και θα ελέγχω την εκπαίδευση και μόρφωση που θα έχεις, την ποιότητα, ασφάλεια και κόστος της τροφής σου, τις συνθήκες υγιεινής και τη τιμή του νερού που θα πίνεις, τη μόλυνση του αέρα που θα αναπνέεις, θα προστατεύω την οικιακή σου ειρήνη όσο θέλω εγώ, η ασφάλεια της περιουσίας σου είναι δικό μου θέμα και θα το χειρίζομαι όπως θέλω εγώ, η υγεία σου θα εξαρτάται απο μένα και από τα όποια μέσα εγώ θα σου παραχωρώ, θα έχω κάθε δικαίωμα σε όλη τη περιουσία σου, αν αδικηθείς από κάποιον θα έχεις τη δικαιοσύνη που εγώ θα ορίζω και όποτε μπορέσω να σε δικαιώσω, αν νιώσεις όμως την αδικία από μένα, τότε λυπάμαι...θα είσαι ανίσχυρος να με αντιμετωπίσεις... κλπ....κλπ..." πως θα ένιωθες; Τι θα του απαντούσες; ΣΚΕΨΟΥ ΠΡΙΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ...ΤΑ ΟΠΛΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΝΩΣΕΙΣ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. Ο διερευνητικός νούς, οι πνευματικές ιδιότητες του ανθρώπου, η καλλιέργεια του χαρακτήρα μέσω της συνεχούς εκπαίδευσης, εξάσκησης και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών ΔΕΝ ΜΕΤΑΒΙΒΑΖΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΠΑΡΑΧΩΡΟΥΝΤΑΙ ΩΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ. Ο άνθρωπος οφείλει, είναι υποχρέωσή του πρώτα προς τον εαυτό του και μετά προς την οικογένειά του και τους συνανθρώπους του να στοχάζεται, να διερευνά την αλήθεια, να λέει όχι στην άνευ όρων παραδοχή, να αμφιβάλλει πάντα για το αλάνθαστο των ειδικών, να επανελέγχει τις υποθέσεις, τις λογικές διαδικασίες και τα συμπεράσματα που του δίνονται έτοιμα γι αυτόν, χωρίς αυτόν, από άλλους που έχουν κάθε λόγους συμφέροντος να το κάνουν αυτό. Έχοντας παγκόσμια ως κύρια πηγή πληροφόρησης και στην σύγχρονη εποχή μας την τηλεόραση ο καθένας μας οφείλει να γνωρίζει ότι τα τηλεοπτικά κανάλια δεν είναι φιλανθρωπικά ούτε εκπαιδευτικά ιδρύματα. Είναι νόμιμες εμπορικές επιχειρίσεις με πλήθος δημοσιογράφων σχολιαστών της επικαιρότητας που εξάγουν συμπεράσματα χρησιμοποιώντας τα υποκειμενικά τους κριτήρια και συλλογισμούς, με πλήθος εργαζομένων, με τεράστια έξοδα και ως γνωστό ο σκοπός της ίδρυσης και λειτουργίας κάθε εμπορικής επιχείρησης είναι το κέρδος. Ακόμη, ένα σημαντικό στοιχείο επιτυχίας μιας επιχείρησης είναι η πειθαρχία των εργαζομένων στις αποφάσεις της Διοίκησης. |
|
x | |
ΠΟΙΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΘΕΩΡΩ ΩΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ - ΠΑΙΔΕΙΑ. Όπως το υλικό σώμα μας έχει ανάγκη από αέρα, νερό και τροφή, έτσι και ο ανθρώπινος νούς έχει ανάγκη από τροφή, από γνώσεις, από ενδυνάμωση μέσω μιάς πολύπλευρης εκπαίδευσης. Θεμελιώδης απόφαση για τη ζωή μας είναι η λήψη απόφασης να εκπαιδευτούμε, να μορφωθούμε, να βρεθούμε σε περιβάλλον όπου η ανταλλαγή απόψεων θα μας κάνει περισσότερο διερευνητικούς, να γνωρίσουμε θεωρίες παγκόσμια καταξιωμένων ανθρώπων τις οποίες άλλες θα απορρίψουμε, άλλες θα αμφισβητήσουμε κατά ένα μέρος, άλλες θα ενστερνιστούμε και άλλες ίσως θα επεκτείνουμε εμείς οι ίδιοι. Να γίνουμε ικανοί να κρίνουμε ότι αναντικατάστατοι σε οποιοδήποτε τομέα της ανθρώπινης ιστορίας και ζωής ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΟΥΤΕ ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ. Να μπορέσουμε να δούμε πιο εύκολα τι κρύβεται πίσω απο τις πράξεις, αποφάσεις και τα λεγόμενα όσων παρουσιάζονται ως αυθεντίες και λυτρωτές. Να νιώσουμε ικανοί να κρίνουμε τους επονομαζόμενους διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Να μπορούμε να πάρουμε όταν και όποτε χρειαστεί ΔΙΚΑΙΕΣ, ΗΘΙΚΕΣ, ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΕΣ αποφάσεις όντας μη ενταγμένοι σε μία κλειστή "κοινωνία των κολλητών", αλλά σε μία κοινωνία ΟΛΩΝ. Να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε τις προτάσεις που παρουσιάζονται "για το καλό μας", παίρνοντας την ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΟΦΑΣΗ...
Ένα ασήμαντο χαρτάκι μέσα σε ένα φάκελο.
Ένα χαρτάκι με ονόματα και ε?βλή?ατα πολιτικών κο??άτων ή
ένα χαρτάκι με ονόματα συνδικαλιστών.
Αυτή η προσωπική μου απόφαση δίνει αμετάκλητη εντολή και κάθε δικαίωμα για κάποια χρόνια σε κάποιους...
ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΠΟΙΑ, ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΘΕΛΟΥΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΕΜΕΝΑ,
ΧΩΡΙΣ ΠΛΕΟΝ ΕΜΕΝΑ.
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗN ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΟΥ;
Από τη θέση τώρα του απλού πολίτη (και όχι του πανίσχυρου ψηφοφόρου) που νιώθει την κατάφορη αδικία από μια απόφαση που πάρθηκε. Με ποια μέσα, ποια γραφειοκρατία, ποια χρήματα, ποια υποστήριξη θα ξεκινήσει ο πολίτης τον αγώνα του κατά κάποιων ή κάποιου που έχει όλα τα μέσα, όλο το χρόνο, τους νομικούς συμβούλους, τους υπαλλήλους κλπ για να δικαιωθεί; Και έστω ότι ο πολίτης έχει κάποια μέσα στη διάθεσή του και έντονο το κίνητρο απονομής δικαιοσύνης τίθεται τώρα το ερώτημα πότε αυτός ο πολίτης θα δικαιωθεί; Μετά θάνατον; Και αν δικαιωθεί ποιες θα είναι οι συνέπειες και η τιμωρία αυτών που πήραν τις αποφάσεις και των ευνοημένων από αυτές ;
ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΟΛΩΝ - ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ
Σε ένα Δίκαιο Κράτος κάθε απόφαση πρέπει να απαντά στα ερωτήματα:
Ποια προβλήματα λύνει, με ποιο κόστος και με ποιες επιπτώσεις;
Γιατί αποφασίστηκε αυτό για κάποιους και κάποιοι άλλοι έμειναν απέξω;
Αν οι αποφάσεις κάποιων που θεωρούν εαυτούς θεούς ή ημίθεους ή αυτοκράτορες ή άτρωτους ή υπεράνω νόμων και ηθικής είναι αποδεδειγμένα μεροληπτικές υπέρ της "αυλής", των αναξίων και των κολλητών ένα Δίκαιο Κράτος πρέπει να δίνει το δικαίωμα στον πολίτη με μία απλή έγγραφη τεκμηριωμένη καταγγελία του να μπορεί να βάλει φραγμό άμεσα στην εκτέλεση αυτής της απόφασης και να κινηθούν όλοι οι υπάρχοντες μηχανισμοί που μπορούν πανεύκολα να βρουν τους ηθικούς αυτουργούς αυτής της άδικης, μεροληπτικής απόφασης και να απαιτήσει τη παραδειγματική τιμωρία τους. Διαφορετικά βλάπτονται συνειδήσεις πολιτών, αξιοπρέπειες οικογενειών, καλλιεργούνται αισθήματα οργής, αηδίας και μίσους.
ΕΝΑΣ ΟΧΙ ΔΙΚΑΙΟΣ ΑΛΛΑ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ στη σκηνή των Μ.Μ.Ε παίρνει μεροληπτικές αποφάσεις κοιτάζοντας τα χαρτάκια και τα ραβασάκια που του δίνουν κάθε λογής "αυλικοί", "κολλητοί", "κόλακες" και "παρατρεχάμενοι". Δυστυχώς λειτουργεί έχοντας ψευδή αντίληψη περί Δημοσίου συμφέροντος και αγνοώντας στρουθοκαμηλίζοντας ότι όλοι οι παρατρεχάμενοι τον χρησιμοποιούν. Μόλις πάψει ο παρών εξουσιάζων ? αποφασίζων να έχει την εξουσία να ρυθμίζει καταστάσεις και να παίρνει ευνοϊκές γι αυτούς αποφάσεις, τότε ψάχνουν τον επόμενο.
Αισθήματα Ταπεινότητας, Ηθικής, Δικαιοσύνης, Αξιοσύνης και Προσφοράς οφείλουν να διέπουν πάντα τους λαμβάνοντες τις αποφάσεις, γιατί είναι μεν στα ενδότερα τους γνωστό αλλά πρέπει να τους το υπενθυμίζει κάποιος κάπου-κάπου ότι η όποια εξουσία υπάρχει έναντι των άλλων συνανθρώπων μας είναι απολύτως χρονικά πρόσκαιρη, εφήμερη και ισχνή. Το μόνο μοναδικό απόλυτα βέβαιο που υπάρχει στον πλανήτη Γή που κατοικούμε είναι: « Το πολύ σε (100-τρέχουσα ηλικία σου) χρόνια και αυτό με τεράστια αισιοδοξία μακροζωίας την οποία ολόψυχα εύχομαι, κανένας απ όσους ζούμε τώρα στη Γή δε θα υπάρχουμε». Ο ανθρώπινος πληθυσμός θα έχει ανανεωθεί πλήρως και ολόκληρος, ευελπιστώντας σε κάτι καλύτερο.
Δείτε και θυμηθείτε τους Κυβερνώντες από το 1974 έως σήμερα