|
Θεωρώ τη ζωή ένα πανδοχείο όπου πρέπει να μείνω μέχρι
να έρθει η άμαξα της αβύσσου.
o
Ζούμε στο ημίφως της συνείδησης, ποτέ σε αρμονία με αυτό που
είμαστε ή με αυτό που υποθέτουμε ότι είμαστε... Είμαστε κάτι που
διαδραματίζεται στο διάλειμμα του θεάματος.
o
Ανάμεσα σε μένα και τη ζωή υπάρχει ένα λεπτό τζάμι. Παρ’ ότι
βλέπω και καταλαβαίνω τη ζωή ξεκάθαρα, δεν μπορώ να την αγγίξω.
o
Το πιο χυδαίο στα όνειρα είναι πως όλοι ονειρεύονται.
o
Η ίδια η ζωή είναι θάνατος, γιατί δε ζούμε ούτε μια μέρα
παραπάνω στη ζωή μας που να μην είναι, ακριβώς γι’ αυτό, μια μέρα λιγότερο.
o
Θέλω η ανάγνωση αυτού του βιβλίου να σας αφήσει την εντύπωση
πλήξης που μεταλλάσσεται σε ηδονικό εφιάλτη.
Πεσσόα Φερνάντο, Μπερνάρντο Σοάρες, Το Βιβλίο Της
Ανησυχίας
|
