ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ
ΜΟΥΣΙΚΗ Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Α' ΕΝΟΤΗΤΑ:
Το ταξίδι της μουσικής στον 20ο αι.
Μουσικοί πειραματισμοί και ανατροπές
Αρχική σελίδα Ηλεκτρονική τάξη Τάξεις Υλικό Ενότητες Μαθήματα
Για αυτό το μάθημα υπάρχουν 3 εργασίες:
1η εργασία
Μονάδες = 3
2η εργασία
Μονάδες = 3
3η εργασία
Μονάδες = 2
4η εργασία
Μονάδες = 1
5η εργασία
Μονάδες = 4
1ο ΜΑΘΗΜΑ
Μουσικοί πειραματισμοί και ανατροπές
---------------
Νεότερη εποχή
τέλη 19ου και 20ος αιώνας
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΑΡΧΗ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΕΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΝΙΚΗ ΑΣΑΦΕΙΑ ΠΑΝΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΝΕΟΚΛΑΣΣΙΚΙΣΜΟΣ ΝΕΟΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ ΕΞΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ ΑΦΗΡΗΜΕΝΟΣ ΕΞΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ ΑΤΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΔΩΔΕΚΑΦΘΟΓΓΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΕΙΡΑΪΣΜΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ ή ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΣΕΙΡΑΪΣΜΟΣ ΑΦΘΟΓΓΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΟΑΚΟΥΣΤΙΚΗ, ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΛΕΑΤΟΡΙΣΜΟΣ ΜΙΝΙΜΑΛΙΣΤΙΚΟ ΥΦΟΣ
Καλλιτεχνικά ρεύματα ανά περίοδο:
Τέλη 19ου αιώνα
Ρεαλισμός Ρομαντισμός Ιμπρεσιονισμός
Μετα-ιμπρεσιονισμός Συμβολισμός
Αρχές 20ου αιώνα
Αρ Νουβό Ζετσεσιονισμός Εξπρεσιονισμός Φωβισμός
Κυβισμός Φουτουρισμός
Νεοπλαστικισμός Ορφισμός
Περίοδος μεσοπολέμου
Αρ Ντεκό Ντανταϊσμός Υπερρεαλισμός
Κονστρουκτιβισμός Μπαουχάους
Μεταπολεμική περίοδος
Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός Ποπ Αρτ
Οπ Αρτ Νεορεαλισμός Φωτορεαλισμός
Μεταμοντερνισμός
Επάνω
Τα παραπάνω αναφέρονται και ως κινήματα ή ρεύματα. (π.χ. το κίνημα του εμπρεσιονισμού). Αυτά τα ρεύματα, είναι ανατρεπτικά και εξελίσσονται ταχύτατα, ενώ εντέλει καταφέρνουν να συνυπάρχουν. Αυτή η τεράστια ταχύτητα στην εξέλιξη συμβαδίζει με την βιομηχανική και τεχνολογική εξέλιξη η οποία επίσης τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Η απελευθέρωση του ανθρώπου από τα ταμπού του παρελθόντος και ο κορεσμός από τις παλιές συνήθειες, βοηθούν να δημιουργηθούν καλλιτεχνικές φόρμες και θέματα τα οποία παλαιότερα δεν θα συζητούνταν ούτε για αστείο. Όμως τον 20ο αιώνα, αυτό συμβαίνει παντού! Για παράδειγμα στην επιστήμη της Φυσικής, ο Einstein συντάσει την θεωρία της σχετικότητας ανατρέποντας θεωρίες αιώνων, ή στην ιατρική ο Sigmunt Froyd "τολμά" να μιλά για ψυχανάλυση! Ενώ στη ζωγραφική ο Πικάσο και ο Καντίνσκυ παραμορφώνουν και αφαιρούν σχήματα και χρώματα και κάνουν κυβισμό!!!
Σε αυτό το μάθημα, μιας και δεν είναι δυνατόν να αναλύσουμε όλα τα παραπάνω, θα ασχοληθούμε μόνο με δύο ρεύματα, αυτά του εμπρεσιονισμού και του εξπρεσιονισμού.Στην αισθητική ιστορική διαδρομή της μουσικής, μπορούμε με μια πρώτη ματιά να ξεχωρίσουμε τρεις περιόδους:
1η περίοδος:
χαρακτηρίζεται από την απεικόνιση της πραγματικότητας χωρίς καμία παρέμβαση
(ρεαλισμός)
2η περίοδος:
τονική ασάφεια
(εμπρεσιονισμός)
3η περίοδος:
ατονικότητα
(εξπρεσιονισμός)
Επάνω
Ρεαλισμός
Επάνω
Αναφέρεται
σε έργα που σκοπό έχουν την απεικόνιση της πραγματικότητας χωρίς καμία
αλλοίωση και αισθητική παρέμβαση στο σχήμα ή τα χρώμματα.Στη
μουσική μπορούμε να πούμε ότι τα όλα τα έργα μέχρι και τον
18ο αιώνα
μπορούν, σε πολύ γενικές γραμμές, να καταταχθούν ως ρεαλιστικά.
Όμως πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν μας ότι και αυτός ο ίδιος ο ρεαλισμός χωρίζεται σε πολλές υποκατηγορίες που όμως δεν θα ασχοληθούμε με αυτές σε αυτό το μάθημα. Κοινό στοιχείο είναι το σαφές τονικό κέντρο, δηλαδή μια κεντρική νότα η οποία δίνει την αίσθηση του τέλους, την αίσθηση της πληρότητας. Κάντε κλικ παρακάτω στα τρία βίντεο για να ακούσετε 3 πολύ γνωστά μουσικά έργα που εντάσσονται γενικότερα στο ρεύμα του ρεαλισμού και φυσικά έχουν γραφτεί πριν τον 19ο αιώνα.
Όμως πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν μας ότι και αυτός ο ίδιος ο ρεαλισμός χωρίζεται σε πολλές υποκατηγορίες που όμως δεν θα ασχοληθούμε με αυτές σε αυτό το μάθημα. Κοινό στοιχείο είναι το σαφές τονικό κέντρο, δηλαδή μια κεντρική νότα η οποία δίνει την αίσθηση του τέλους, την αίσθηση της πληρότητας. Κάντε κλικ παρακάτω στα τρία βίντεο για να ακούσετε 3 πολύ γνωστά μουσικά έργα που εντάσσονται γενικότερα στο ρεύμα του ρεαλισμού και φυσικά έχουν γραφτεί πριν τον 19ο αιώνα.
ΜΟΥΣΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΡΕΑΛΙΣΜΟΥ
ΕΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ
Επάνω
Εμπρεσιονισμός
(Impressionisme)
Προέρχεται από το γαλλικό impression
(εμπρεσιόν) που σημαίνει εντύπωση. Γεννιέται στην Γαλλία στα μέσα του 19ου
αιώνα. Ο όρος αναφέρεται σε έργα που σκοπό έχουν την έκφραση της εντύπωσης που
μας δίνει η πραγματικότητα στις διάφορες όψεις που μπορεί να έχει. Έτσι λέμε
ότι στο εμπρεσιονισμό αλλοιώνονται, ως ένα βαθμό, τα σχήματα και τα χρώμματα.
Παραδείγματος χάρη μια εικόνα μπορεί να έχει μια διαφορετική αισθητική
επίδραση από αυτήν που θα είχε σε ρεαλιστική απεικόνιση.
Αυτή η διαφορετική αισθητική επίδραση προφανώς υπήρχε ούτως ή άλλως μέσα στην εικόνα, απλά με διάφορα τεχνάσματα καθ’ οδηγείται το αποτέλεσμα της αισθητικής επίδρασης στο συγκεκριμένο που επιθυμεί ο δημιουργός. Οι τεχνικές αυτές περιγράφονται είτε με παρέμβαση στο φωτισμό ή το χρώμα, ή την παρουσίαση από διάφορες αποστάσεις κοντινές ή μακρινές, ή την μεγέθυνση ή σμίκρυνση λεπτομερειών κλπ.
Τέλος το σχήμα παραμορφώνεται ως ένα βαθμό, έτσι ώστε να τονιστούν τα επιθυμητά στοιχεία από τον δημιουργό.Στη μουσική, αντίστοιχα με τη ζωγραφική, επηρεάζεται ο ρυθμός ο οποίος μπορεί να είναι τελείως μονότονος, ή αλλόκοτος, ή μπερδεμένος ή και ανύπαρκτος. Οι μελωδίες είναι συνήθως τεράστιες και μη απομνημονεύσιμες. Ενώ αρμονικά, είναι ασαφές το τονικό κέντρο ή κάποιες φορές υπάρχουν δύο τονικά κέντρα την ίδια στιγμή στο ίδιο έργο, πολυτονικότητα. Η εκφραστική δύναμη της εμπρεσσιονιστικής μουσικής είναι τεράστια γι αυτό και η χρήση αυτής της μουσικής στον κινηματογράφο είναι ευρεία!
Αυτή η διαφορετική αισθητική επίδραση προφανώς υπήρχε ούτως ή άλλως μέσα στην εικόνα, απλά με διάφορα τεχνάσματα καθ’ οδηγείται το αποτέλεσμα της αισθητικής επίδρασης στο συγκεκριμένο που επιθυμεί ο δημιουργός. Οι τεχνικές αυτές περιγράφονται είτε με παρέμβαση στο φωτισμό ή το χρώμα, ή την παρουσίαση από διάφορες αποστάσεις κοντινές ή μακρινές, ή την μεγέθυνση ή σμίκρυνση λεπτομερειών κλπ.
Τέλος το σχήμα παραμορφώνεται ως ένα βαθμό, έτσι ώστε να τονιστούν τα επιθυμητά στοιχεία από τον δημιουργό.Στη μουσική, αντίστοιχα με τη ζωγραφική, επηρεάζεται ο ρυθμός ο οποίος μπορεί να είναι τελείως μονότονος, ή αλλόκοτος, ή μπερδεμένος ή και ανύπαρκτος. Οι μελωδίες είναι συνήθως τεράστιες και μη απομνημονεύσιμες. Ενώ αρμονικά, είναι ασαφές το τονικό κέντρο ή κάποιες φορές υπάρχουν δύο τονικά κέντρα την ίδια στιγμή στο ίδιο έργο, πολυτονικότητα. Η εκφραστική δύναμη της εμπρεσσιονιστικής μουσικής είναι τεράστια γι αυτό και η χρήση αυτής της μουσικής στον κινηματογράφο είναι ευρεία!
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ
ΕΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΤΙΚΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
Παρακάτω μπορείτε να βρείτε κι άλλα πολλά μουσικά παραδείγματα,
κάνοντας κλικ στις λέξεις που αναφέρουν τα έργα των συνθετών.
Στην ζωγραφική εκπρόσωποι είναι οι Μανέ και Μονέ.
Τα στοιχεία του Εμπρεσιονισμού συνοψίζονται στα εξής:
- Παραμορφώσεις χρώματος, φωτισμού και μορφής
- Προβολή της εντύπωσης που ενυπάρχει μέσα στην ιδέα ενός έργου, και όχι των λεπτομερειών.
- Απομάκρυνση από τις υπερβολές του Ρομαντισμού.
- Όχι πια στην ακρίβεια και τάξη του κλασικισμού.
- Εισαγωγή νέων κλιμάκων όπως αυτές του Σκριάμπιν
- (αντιπαράθεση 8ου & 16ου αρμονικού), η ολότονη και η πεντάφθογγη κλίμακα, ενώ παρατηρείται και επίδραση από Λαϊκές κλίμακες και τροπικών στοιχείων.
- Οι λύσεις αμφισβητούνται, ενώ οι πτώσεις δεν ολοκληρώνονται.
- Συγχορδίες με 4ες και 5ες αντί των παλαιών με τις 3ες.
- Απομάκρυνση από την Ομοφωνία.
Τονική ασάφεια έχουμε, όταν οι μελωδίες και η συνοδεία τους αν υπάρχει, φαίνεται να υπακούουν στους νόμους του τονικού μουσικού συστήματος, χωρίς όμως να είναι πάντοτε δυνατό να ξεχωρίσουμε το τονικό κέντρο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα και την ρυθμική ασάφεια. Χαρακτηριστικό είναι οι μεγάλες (ατέλειωτες) μουσικές φράσεις, με σημαντική μείωση ή και εξαφάνιση των επαναληπτικών στοιχείων, οι συνεχείς μετατροπίες και η εκτεταμένη χρήση της διαφωνίας (Πανχρωματισμός). Τέλος γενιέται η πολυτονικότητα και τελικά η παντονικότητα, που σημαίνει ελεύθερη μετάβαση από οποιαδήποτε τονικότητα σε οποιαδήποτε ή ακόμα και η συνύπαρξη δύο ή περισσότερων τονικοτήτων μέσα σε ένα έργο.
Μορφές και φόρμες που άκμασαν στην εποχή του Εμπρεσιονισμού: Μουσική Δωματίου, Δραματική μουσική, Σουίτες, κ.α.
- Παραμορφώσεις χρώματος, φωτισμού και μορφής
- Προβολή της εντύπωσης που ενυπάρχει μέσα στην ιδέα ενός έργου, και όχι των λεπτομερειών.
- Απομάκρυνση από τις υπερβολές του Ρομαντισμού.
- Όχι πια στην ακρίβεια και τάξη του κλασικισμού.
- Εισαγωγή νέων κλιμάκων όπως αυτές του Σκριάμπιν
- (αντιπαράθεση 8ου & 16ου αρμονικού), η ολότονη και η πεντάφθογγη κλίμακα, ενώ παρατηρείται και επίδραση από Λαϊκές κλίμακες και τροπικών στοιχείων.
- Οι λύσεις αμφισβητούνται, ενώ οι πτώσεις δεν ολοκληρώνονται.
- Συγχορδίες με 4ες και 5ες αντί των παλαιών με τις 3ες.
- Απομάκρυνση από την Ομοφωνία.
Τονική ασάφεια έχουμε, όταν οι μελωδίες και η συνοδεία τους αν υπάρχει, φαίνεται να υπακούουν στους νόμους του τονικού μουσικού συστήματος, χωρίς όμως να είναι πάντοτε δυνατό να ξεχωρίσουμε το τονικό κέντρο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα και την ρυθμική ασάφεια. Χαρακτηριστικό είναι οι μεγάλες (ατέλειωτες) μουσικές φράσεις, με σημαντική μείωση ή και εξαφάνιση των επαναληπτικών στοιχείων, οι συνεχείς μετατροπίες και η εκτεταμένη χρήση της διαφωνίας (Πανχρωματισμός). Τέλος γενιέται η πολυτονικότητα και τελικά η παντονικότητα, που σημαίνει ελεύθερη μετάβαση από οποιαδήποτε τονικότητα σε οποιαδήποτε ή ακόμα και η συνύπαρξη δύο ή περισσότερων τονικοτήτων μέσα σε ένα έργο.
Μορφές και φόρμες που άκμασαν στην εποχή του Εμπρεσιονισμού: Μουσική Δωματίου, Δραματική μουσική, Σουίτες, κ.α.
Επάνω
ΟΨΙΜΟΣ ΕΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ
Επάνω
Γκουνώ (1818-1893).
Έγραψε Όπερες, Ορατόριο, Λειτουργίες, Μοτέτα, Τραγούδια, κλπ.
Σαιν Σανς (1835-1921).
Γεννήθηκε στο Παρίσι. Μαθητής του Γκουνώ. Έγραψε έργα για Εκκλησιαστικό όργανο, έργα για ορχήστρα, 3 Συμφωνίες ( ή 3η με εκκλησιαστικό όργανο), Ορατόρια ( Χριστουγέννων, κ.α.), Όπερες ( Σαμσών & Δαλιδά), Συμφωνικά ποιήματα (Η νιότη του Ηρακλή, Το καρναβάλι των Ζώων, κ.α.), Μουσική δωματίου.
Σήζαρ Φρανκ (1822-1890).
Γεννήθηκε στην Λιέγη και απεβίωσε στο Παρίσι. Έγραψε 1 Συμφωνία, Συμφωνικά ποιήματα, Παραλλαγές για πιάνο και ορχήστρα, Μουσική δωματίου, Ορατόριο, Πρελούδια και Φούγκες, κλπ.
Σημαντικός επίσης είναι ο Μασνέ κ.α.
Έγραψε Όπερες, Ορατόριο, Λειτουργίες, Μοτέτα, Τραγούδια, κλπ.
Σαιν Σανς (1835-1921).
Γεννήθηκε στο Παρίσι. Μαθητής του Γκουνώ. Έγραψε έργα για Εκκλησιαστικό όργανο, έργα για ορχήστρα, 3 Συμφωνίες ( ή 3η με εκκλησιαστικό όργανο), Ορατόρια ( Χριστουγέννων, κ.α.), Όπερες ( Σαμσών & Δαλιδά), Συμφωνικά ποιήματα (Η νιότη του Ηρακλή, Το καρναβάλι των Ζώων, κ.α.), Μουσική δωματίου.
Σήζαρ Φρανκ (1822-1890).
Γεννήθηκε στην Λιέγη και απεβίωσε στο Παρίσι. Έγραψε 1 Συμφωνία, Συμφωνικά ποιήματα, Παραλλαγές για πιάνο και ορχήστρα, Μουσική δωματίου, Ορατόριο, Πρελούδια και Φούγκες, κλπ.
Σημαντικός επίσης είναι ο Μασνέ κ.α.
Επάνω
ΩΡΙΜΟΣ ΕΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ
Επάνω
Ντεμπυσσυ
(Claude Debussy 1862 - 1918),
Γάλλος. Είναι από τους κυριότερους συνθέτες αυτής της περιόδου. Αν και ο ίδιος αντιπαθούσε τον Βάγκνερ, υπήρξε φυσική συνέχεια αυτού και γενικότερα του Ρομαντισμού. Έγραψε μουσική για ορχήστρα με σημαντικότερα τα Θάλασσα, Το απόγευμα ενός Φαύνου, Νυκτερινά, Κήποι κάτω απ’ την βροχή κλπ. Επίσης έγραψε την φημισμένη όπερα Πελλέας και Μελισσάνθη.
Άλλα έργα του είναι:
Πρελούδια, Το μαρτύριο του Αγίου Σεβαστιανού, Σπουδές κλπ.
Ραβέλ (Maurice Ravel 1875 - 1937),
Γάλλος. Με το έργο του Φυσικές ιστορίες θεωρήθηκε άδικα μιμητής του Ντεμπυσσυ. Η αλήθεια είναι ότι το έργο αυτών των δύο αν και έχει τελείως διαφορετικό χαρακτήρα, σίγουρα έχει και πολλά κοινά σημεία, αφού η διαφορά ηλικίας τους είναι μόλις 13 χρόνια.
Σημαντικά έργα του στην ορχηστική μουσική είναι τα Αλμποράντα ντελ γκρατσιόζο και Μπολλερό εμπνευσμένα από την Ισπανική κουλτούρα. Έγραψε επίσης την όπερα Δάφνις και Χλόη, ενώ για πιάνο έγραψε 1 κονσέρτο, Παιχνίδια του νερού, Γκασπάρ της νύχτας, Σονατίνα, και Καθρέπτες. Τέλος έγραψε μουσική δωματίου κλπ.
Αξιοσημείωτοι ώριμοι εμπρεσιονιστές είναι επίσης:
ο Γάλλος Φωρέ, οι Ντούκας, Σμιτ, Ρουσέλ, κλπ.
Άλλοι σημαντικοί συνθέτες με εμπρεσιονιστικές τάσεις είναι:
Πουτσίνι (Giacomo Puccini 1858 - 1924)
Ιταλός. Συνεχιστής της Ιταλικής όπερας. Γνωστός κυρίως για τις όπερες Τόσκα, Μπάτερφλάυ, Τουραντό και Λα μποέμ.
Μιγιώ (Darius Milhaud 1892 - 1974)
Γάλλος. Έκανε χρήση της Πολυτονικότητας. Σκριάμπιν (A. N. Skrjabin 1872 - 1915), Ρώσος. Ανάλογος με τον Μάλερ.
Σημαντικοί είναι επίσης, ο Άγγλος Ντήλιους, ο Ισπανός Ντε Φάλλια και ο Ιταλός Ρεσπίγκι, κ.α.
Γάλλος. Είναι από τους κυριότερους συνθέτες αυτής της περιόδου. Αν και ο ίδιος αντιπαθούσε τον Βάγκνερ, υπήρξε φυσική συνέχεια αυτού και γενικότερα του Ρομαντισμού. Έγραψε μουσική για ορχήστρα με σημαντικότερα τα Θάλασσα, Το απόγευμα ενός Φαύνου, Νυκτερινά, Κήποι κάτω απ’ την βροχή κλπ. Επίσης έγραψε την φημισμένη όπερα Πελλέας και Μελισσάνθη.
Άλλα έργα του είναι:
Πρελούδια, Το μαρτύριο του Αγίου Σεβαστιανού, Σπουδές κλπ.
Ραβέλ (Maurice Ravel 1875 - 1937),
Γάλλος. Με το έργο του Φυσικές ιστορίες θεωρήθηκε άδικα μιμητής του Ντεμπυσσυ. Η αλήθεια είναι ότι το έργο αυτών των δύο αν και έχει τελείως διαφορετικό χαρακτήρα, σίγουρα έχει και πολλά κοινά σημεία, αφού η διαφορά ηλικίας τους είναι μόλις 13 χρόνια.
Σημαντικά έργα του στην ορχηστική μουσική είναι τα Αλμποράντα ντελ γκρατσιόζο και Μπολλερό εμπνευσμένα από την Ισπανική κουλτούρα. Έγραψε επίσης την όπερα Δάφνις και Χλόη, ενώ για πιάνο έγραψε 1 κονσέρτο, Παιχνίδια του νερού, Γκασπάρ της νύχτας, Σονατίνα, και Καθρέπτες. Τέλος έγραψε μουσική δωματίου κλπ.
Αξιοσημείωτοι ώριμοι εμπρεσιονιστές είναι επίσης:
ο Γάλλος Φωρέ, οι Ντούκας, Σμιτ, Ρουσέλ, κλπ.
Άλλοι σημαντικοί συνθέτες με εμπρεσιονιστικές τάσεις είναι:
Πουτσίνι (Giacomo Puccini 1858 - 1924)
Ιταλός. Συνεχιστής της Ιταλικής όπερας. Γνωστός κυρίως για τις όπερες Τόσκα, Μπάτερφλάυ, Τουραντό και Λα μποέμ.
Μιγιώ (Darius Milhaud 1892 - 1974)
Γάλλος. Έκανε χρήση της Πολυτονικότητας. Σκριάμπιν (A. N. Skrjabin 1872 - 1915), Ρώσος. Ανάλογος με τον Μάλερ.
Σημαντικοί είναι επίσης, ο Άγγλος Ντήλιους, ο Ισπανός Ντε Φάλλια και ο Ιταλός Ρεσπίγκι, κ.α.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ
Επάνω
Οι παρακάτω συνθέτες συγκαταλέγονται στους
ανεξάρτητους, είτε επειδή δεν συμφωνούσαν με το ρεύμα της εποχής όπως ο
Στραβίνσκυ, η μουσική του όμως δεν διέφερε και πολύ σε ύφος από τους
συγχρόνους του. Είτε επειδή ήταν πιο κοντά σε άλλα είδη μουσικής, όπως
ο Γκέρσουιν, τα έργα του οποίου είναι βαθιά επηρεασμένα από την τζαζ
και τα big bands της εποχής. Είτε επειδή ήταν νοσταλγοί του παρελθόντος
όπως ο Προκόφιεφ, είτε επειδή δοκίμαζαν κάτι διαφορετικό όπως ο Satie.
ΜΟΥΣΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΣΥΝΘΕΤΩΝ
Ακριβώς από κάτω μπορείτε να βρείτε κι άλλα πολλά μουσικά παραδείγματα,
Ανεξάρτητων συνθετών, κάνοντας κλικ στις λέξεις που αναφέρουν τα έργα των συνθετών:
Carl Orff
(Καρλ Όρφ, 1895-1982)
Έγραψε το περίφημο Carmina Burana), Θεωρητικά με τα οποία θέτει της βάσης της μουσικοκινητικής αγωγής και γενικότερα της μουσικής προπαίδειας.
Paul Hindemit (Πωλ Χίντεμιτ, 1895)
Έγραψε την Όπερα Άγία Σουζάνα, Θεωρητικά, κ.α.
Igor Stravinsky (Ιγκόρ Στραβίνσκυ, 1882 - 1971)
Ρώσος. Ασπάστηκε τον Νεοκλασικισμό, ενώ προς το τέλος της ζωής του ακολουθεί το δωδεκαφθογγο σύστημα. Έγραψε Συμφωνία των ψαλμών, Rite of Spring", Ιστορία του στρατιώτη, Αλεπού, Ορφέα, μπαλέτα, όπερες, έργα για πιάνο κλπ.
Sergei Prokofjew (Σεργκέι Προκόπιέφ 1891 - 1953)
Ρώσος. Νεοκλασικός. Έγραψε Η αγάπη των 3 πορτοκαλιών, Ρωμαίος και Ιουλιέτα, κλπ.
Kurtweill (Κούρτβέιλ, 1900-1950)
Έγραψε την Όπερα της πεντάρας, Zaubernacht, κ.α
George Gersuin (Τζωρτζ Γκέρσουιν)
διάσημη η "Μπλε Ραψωδία", κ.α.
Οι Άγγλοι Briten και Elgar.
Οι Γάλλοι Satie και Poulenc.
Ο Ρουμάνος Zoltan Kodally και
Bella Bartok Μπάρτοκ (Bela Bartok 1881 - 1945)
Ούγγρος. Έγραψε το γνωστό έργο για πιάνο Μικρόκοσμος, κ.α.
Οι ισπανοί Villa Lobos και Alois Haba.
Dimitri Schostakowitsch (Ντιμίτρη Σοστάκοβιτς 1906 - 1975), Ρώσος. Ανάλογος του Προκόπιεφ.
Γνωστό έργο Λαίδη Μάκβεθ, κ.α.
Khatsaturian
Έγραψε Ο χορός των σπαθιών, κ.α.
Έγραψε το περίφημο Carmina Burana), Θεωρητικά με τα οποία θέτει της βάσης της μουσικοκινητικής αγωγής και γενικότερα της μουσικής προπαίδειας.
Paul Hindemit (Πωλ Χίντεμιτ, 1895)
Έγραψε την Όπερα Άγία Σουζάνα, Θεωρητικά, κ.α.
Igor Stravinsky (Ιγκόρ Στραβίνσκυ, 1882 - 1971)
Ρώσος. Ασπάστηκε τον Νεοκλασικισμό, ενώ προς το τέλος της ζωής του ακολουθεί το δωδεκαφθογγο σύστημα. Έγραψε Συμφωνία των ψαλμών, Rite of Spring", Ιστορία του στρατιώτη, Αλεπού, Ορφέα, μπαλέτα, όπερες, έργα για πιάνο κλπ.
Sergei Prokofjew (Σεργκέι Προκόπιέφ 1891 - 1953)
Ρώσος. Νεοκλασικός. Έγραψε Η αγάπη των 3 πορτοκαλιών, Ρωμαίος και Ιουλιέτα, κλπ.
Kurtweill (Κούρτβέιλ, 1900-1950)
Έγραψε την Όπερα της πεντάρας, Zaubernacht, κ.α
George Gersuin (Τζωρτζ Γκέρσουιν)
διάσημη η "Μπλε Ραψωδία", κ.α.
Οι Άγγλοι Briten και Elgar.
Οι Γάλλοι Satie και Poulenc.
Ο Ρουμάνος Zoltan Kodally και
Bella Bartok Μπάρτοκ (Bela Bartok 1881 - 1945)
Ούγγρος. Έγραψε το γνωστό έργο για πιάνο Μικρόκοσμος, κ.α.
Οι ισπανοί Villa Lobos και Alois Haba.
Dimitri Schostakowitsch (Ντιμίτρη Σοστάκοβιτς 1906 - 1975), Ρώσος. Ανάλογος του Προκόπιεφ.
Γνωστό έργο Λαίδη Μάκβεθ, κ.α.
Khatsaturian
Έγραψε Ο χορός των σπαθιών, κ.α.
Ο Ερίκ Σατί (17 Μαίου 1866 - 1925, Erik-Alfred Leslie Satie) ήταν Γάλλος συνθέτης που άσκησε σημαντική επίδραση στη μουσική του 20ού αιώνα.
Αντιπροσωπεύει το πρώτο οριστικό ρήγμα με τον γαλλικό Ρομαντισμό του 19ου αιώνα και είναι πρόδρομος μεταγενέστερων ρευμάτων στην τέχνη όπως ο μινιμαλισμός, ο σουρεαλισμός και η επαναληπτική μουσική. Εργάστηκε για να απαλλάξει τη μουσική από την επιτήδευση και τον συναισθηματισμό, βασικά στοιχεία του Ρομαντισμού, και να αναδείξει έτσι την βαθύτερη ουσία της. Απορρίπτοντας τα μεγαλειώδη αισθήματα και νοήματα, παντρεύει τη ζωή και την τέχνη σε ένα παράξενο αλλά ενιαίο σύνολο.
Έχει γράψει Μπαλέτα, ορχηστρικά έργα, φωνητικά και έργα για πιάνο.
Από τα πιο γνωστά έργα του είναι το Gymnopedies I,II,III, 1888 (Τρεις Γυμνοπαιδίες)
Αντιπροσωπεύει το πρώτο οριστικό ρήγμα με τον γαλλικό Ρομαντισμό του 19ου αιώνα και είναι πρόδρομος μεταγενέστερων ρευμάτων στην τέχνη όπως ο μινιμαλισμός, ο σουρεαλισμός και η επαναληπτική μουσική. Εργάστηκε για να απαλλάξει τη μουσική από την επιτήδευση και τον συναισθηματισμό, βασικά στοιχεία του Ρομαντισμού, και να αναδείξει έτσι την βαθύτερη ουσία της. Απορρίπτοντας τα μεγαλειώδη αισθήματα και νοήματα, παντρεύει τη ζωή και την τέχνη σε ένα παράξενο αλλά ενιαίο σύνολο.
Έχει γράψει Μπαλέτα, ορχηστρικά έργα, φωνητικά και έργα για πιάνο.
Από τα πιο γνωστά έργα του είναι το Gymnopedies I,II,III, 1888 (Τρεις Γυμνοπαιδίες)
Παράλληλα με
όλα όσα αναφέρθηκαν, εμφανίζονται δύο ρεύματα που αρνούνται όλες αυτές τις εξελίξεις
που αναφέραμε. Το ηχητικό αποτέλεσμα όμως δεν είναι εντελώς ξένο με αυτό της
ατονικότητας. Το φαινόμενο αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στην χειραφέτηση της
διαφωνίας και την απώλεια της σαφούς ρυθμικότητας. Τα ρεύματα αυτά είναι ο
Νεοκλασικισμός και ο Νεορομαντισμός.
Επάνω
ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΙΜΟΣ
Επάνω
Νοσταλγοί της κλασσικής εποχής, συνθέτουν χρησιμοποιώντας κλασσικές φόρμες.
Φυσικά η μουσική τους ακούγεται πολύ περισσότερο μοντέρνα παρά
κλασσική, γεγονός αναπόφευκτο για την εποχή την οποία έζησαν.
Χρησιμοποιούσαν την κλασσική αρμονία, σχέσεις συγχορδιών και στα έργα
τους, η χρήση της διαφωνίας, μπορεί να αντιμετωπιστεί με τους
κλασσικούς κανόνες. Το αποτέλεσμα όμως είναι κάτι νέο και τα ακούσματα
του νεοκλασσικισμού έχουν ισχυρή έκφραση.
Μπρούκνερ (Anton Bruckner 1824 - 1896)
επηρεάστηκε από τον Βάγκνερ και τον Σούμπερτ και έγραψε 11 Συμφωνίες και έργα θρησκευτικού περιεχομένου όπως 3 Λειτουργίες, κλπ.
Ρίχαρντ Στράους (Richard Strauss 1864 - 1949)
Γερμανός. Θεωρείται εκπρόσωπος του Νεορομαντισμού. Έγραψε Συμφωνικά ποιήματα Δον Ζουάν, κ.ά., όπερες Σαλώμη, Ηλέκτρα, κ.ά. κονσέρτα, σονάτες, τραγούδια κ.ά.
Μάλερ (Gustav Mahler 1860 -1911)
Αυστριακός. Από τους τελευταίους εκπροσώπους του Γερμανικού Ρομαντισμού. Έγραψε Συμφωνίες, τραγούδια, κλπ.
Μπραμς (Johannes Brams 1833 - 1897)
Γεννήθηκε στη Γερμανία. Ο πατέρας του ήταν κοντραμπασίστας. Ξεκίνησε να μελετά μουσική, όταν ήταν 7 ετών. Στα 15 δίνει κονσέρτο με δικό του έργο. Μέχρι 20 ετών έπαιζε στις ταβέρνες του λιμανιού για να ζήσει. Τότε ο Σούμαν του έδειξε ενδιαφέρον και με την βοήθειά του αφιερώνεται στη σύνθεση. Κάποια έργα του είχαν επιτυχία και άλλα όχι. Το 1886 όμως παρουσιάζει το Γερμανικό Ρέκβιεμ το οποίο είχε μεγάλη επιτυχία. Η επίδρασή του στη μουσική ήταν μεγάλη. Η εμμονή του στο κλασικό πνεύμα, λειτούργησε έτσι, ώστε να τελειοποιηθούν οι κλασικές μορφές, ενώ ταυτόχρονα εμπλουτίστηκαν σε ό,τι αφορά την έκφραση. Αυτή η εμμονή του στον κλασικισμό τον φέρνει αντίθετο στις μεταρρυθμίσεις του Λιστ και του Βάγκνερ χωρίζοντας το μουσικό σκηνικό στα δύο. Μελέτησε σε βάθος την μουσική του Μπετόβεν και του Μέντελσον, αλλά και παλαιότερων, όπως τον Μπαχ.
Τα έργα του: Ανέρχονται γύρω στα 160. Μερικά από τα φωνητικά έργα του είναι: Γερμανικό Ρέκβιεμ, Ρινάλντα, και Ραψωδία. Στην καθαρά οργανική μουσική αναφέρουμε 4 συμφωνίες, 2 σερενάτες, Παραλλαγές σε θέματα του Χάυδν, Χαίντελ, Παγκανίνι και του ίδιου, 1 κονσέρτο για βιολί και ένα για βιολί και βιολοντσέλο, μουσική δωματίου, 3 σονάτες, καπρίτσια, ραψωδίες, βαλς, ιντερμέτζο κλπ.
Μπρούκνερ (Anton Bruckner 1824 - 1896)
επηρεάστηκε από τον Βάγκνερ και τον Σούμπερτ και έγραψε 11 Συμφωνίες και έργα θρησκευτικού περιεχομένου όπως 3 Λειτουργίες, κλπ.
Ρίχαρντ Στράους (Richard Strauss 1864 - 1949)
Γερμανός. Θεωρείται εκπρόσωπος του Νεορομαντισμού. Έγραψε Συμφωνικά ποιήματα Δον Ζουάν, κ.ά., όπερες Σαλώμη, Ηλέκτρα, κ.ά. κονσέρτα, σονάτες, τραγούδια κ.ά.
Μάλερ (Gustav Mahler 1860 -1911)
Αυστριακός. Από τους τελευταίους εκπροσώπους του Γερμανικού Ρομαντισμού. Έγραψε Συμφωνίες, τραγούδια, κλπ.
Μπραμς (Johannes Brams 1833 - 1897)
Γεννήθηκε στη Γερμανία. Ο πατέρας του ήταν κοντραμπασίστας. Ξεκίνησε να μελετά μουσική, όταν ήταν 7 ετών. Στα 15 δίνει κονσέρτο με δικό του έργο. Μέχρι 20 ετών έπαιζε στις ταβέρνες του λιμανιού για να ζήσει. Τότε ο Σούμαν του έδειξε ενδιαφέρον και με την βοήθειά του αφιερώνεται στη σύνθεση. Κάποια έργα του είχαν επιτυχία και άλλα όχι. Το 1886 όμως παρουσιάζει το Γερμανικό Ρέκβιεμ το οποίο είχε μεγάλη επιτυχία. Η επίδρασή του στη μουσική ήταν μεγάλη. Η εμμονή του στο κλασικό πνεύμα, λειτούργησε έτσι, ώστε να τελειοποιηθούν οι κλασικές μορφές, ενώ ταυτόχρονα εμπλουτίστηκαν σε ό,τι αφορά την έκφραση. Αυτή η εμμονή του στον κλασικισμό τον φέρνει αντίθετο στις μεταρρυθμίσεις του Λιστ και του Βάγκνερ χωρίζοντας το μουσικό σκηνικό στα δύο. Μελέτησε σε βάθος την μουσική του Μπετόβεν και του Μέντελσον, αλλά και παλαιότερων, όπως τον Μπαχ.
Τα έργα του: Ανέρχονται γύρω στα 160. Μερικά από τα φωνητικά έργα του είναι: Γερμανικό Ρέκβιεμ, Ρινάλντα, και Ραψωδία. Στην καθαρά οργανική μουσική αναφέρουμε 4 συμφωνίες, 2 σερενάτες, Παραλλαγές σε θέματα του Χάυδν, Χαίντελ, Παγκανίνι και του ίδιου, 1 κονσέρτο για βιολί και ένα για βιολί και βιολοντσέλο, μουσική δωματίου, 3 σονάτες, καπρίτσια, ραψωδίες, βαλς, ιντερμέτζο κλπ.
ΜΟΥΣΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΝΕΟΚΛΑΣΣΙΚΙΣΜΟΥ
Επάνω
ΝΕΟΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ
Επάνω
Ονομάζεται έτσι επειδή οι συνθέτες που
ανήκουν σε αυτή την κατηγορία χρησιμοποιούσαν κυρίως φόρμες, μοτίβα, αρμονικές και ρυθμικές σχέσεις, που
προέρχονταν από το πρόσφατο παρελθόν του
Ρομαντισμού.
Αυτό είναι πολλές
φορές εύκολο να το καταλάβει κανείς απλά ακούγοντας τα έργα τους, όμως
άλλες φορές αυτές οι σχέσεις με τον ρομαντισμό είναι περισσότερο
κρυμμένες. Το σίγουρο είναι ότι αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητήσει
κανείς είναι η εξικοίωση με την διαφωνία, η οποία κατακτά συνεχώς
έδαφος σε όλα τα ακούσματα της εποχής!
Εκπρόσωποι: Χούγκο Βολφ,, Μαξ Ρέγκερ, Φερούτσιο Μπουζόνι, κ.α.
Εκπρόσωποι: Χούγκο Βολφ,, Μαξ Ρέγκερ, Φερούτσιο Μπουζόνι, κ.α.
ΜΟΥΣΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΝΕΟΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΥ
Επάνω
ΕΞΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ
Επάνω
Εξπρεσιονισμός
(Expressionisme)
Προέρχεται από το γαλλικό expression
(εξπρεσιόν) που σημαίνει έκφραση. Ο όρος αναφέρεται σε έργα τα οποία
προκειμένου να αποδόσουν την έκφραση της εικόνας όπως την θέλει ο καλλιτέχνης,
παραμορφώνουν την πραγματικότητα,
αδιαφορώντας απέναντι σε μια πιστή και αντικειμενική αναπαράσταση της. Συχνά ο εξπρεσιονισμός
διακρίνεται και από μια έντονη συναισθηματική αγωνία, χαρακτηριστικά
μάλιστα μπορούμε να πούμε πως ελάχιστα εξπρεσιονιστικά έργα έχουν
χαρούμενη διάθεση.
Στη μουσική, δεν υπάρχει ρυθμός ή είναι εντελώς μονότονος. Οι μελωδίες δεν θυμίζουν τίποτε συμβατικό και καθιερωμένο. Η αρμονία βασίζεται στα διάφωνα διαστήματα και όχι στα σύμφωνα και η δομή των έργων πολλές φορές μπορεί να συμπίπτει με παλαιότερες φόρμες ή να είναι και κάτι εντελώς νέο. Το σημαντικότερο όμως είναι η πλήρης έλλειψη τονικού κέντρου! Η εκφραστική δύναμη της εμπρεσσιονιστικής μουσικής είναι τεράστια γι αυτό και η χρήση αυτής της μουσικής στον κινηματογράφο είναι ευρεία. Το ύφος της μουσικής που προκύπτει διακρίνεται και από μια έντονη συναισθηματική αγωνία που μόνο ο εξπρεσσιονισμός μπορεί να εκφράσει!
Στη μουσική, δεν υπάρχει ρυθμός ή είναι εντελώς μονότονος. Οι μελωδίες δεν θυμίζουν τίποτε συμβατικό και καθιερωμένο. Η αρμονία βασίζεται στα διάφωνα διαστήματα και όχι στα σύμφωνα και η δομή των έργων πολλές φορές μπορεί να συμπίπτει με παλαιότερες φόρμες ή να είναι και κάτι εντελώς νέο. Το σημαντικότερο όμως είναι η πλήρης έλλειψη τονικού κέντρου! Η εκφραστική δύναμη της εμπρεσσιονιστικής μουσικής είναι τεράστια γι αυτό και η χρήση αυτής της μουσικής στον κινηματογράφο είναι ευρεία. Το ύφος της μουσικής που προκύπτει διακρίνεται και από μια έντονη συναισθηματική αγωνία που μόνο ο εξπρεσσιονισμός μπορεί να εκφράσει!
ΜΟΥΣΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΞΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΥ
Παρακάτω μπορείτε να βρείτε κι άλλα πολλά μουσικά παραδείγματα,κάνοντας κλικ στις λέξεις που αναφέρουν τα έργα των συνθετών.
Επάνω
ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΞΠΡΕΣΣΙΟΝΙΣΜΟΥ:
Ατονικότητα
έχουμε, όταν ο χειρισμός των φθόγγων δεν δημιουργεί έλξεις μεταξύ αυτών. Ο
ρυθμός δεν περιέχει πλέον μοτιβική επανάληψη, αφού κάθε χορευτικότητα θα θύμιζε
το παλιό τονικό σύστημα. Έτσι θα ερχόταν σε δυσαρμονία με την νέα χρήση των
μελωδικών και αρμονικών διαστημάτων, η οποία διαφοροποιείται ριζικά με κύριο
χαρακτηριστικό την ελεύθερη χρήση της
διαφωνίας. Γι αυτούς τους λόγους επιλέγεται η πολυμοτιβικότητα
θυμίζοντας, θα λεγε κανείς, κάτι από την εποχή της Αναγέννησης! Η
ατονικότητα παραμορφώνει ή και σπάει το σχήμα των μελωδικών,
ρυθμικών και αρμονικών φράσεων και κλιμάκων, προκειμένου το μουσικό
έργο να μην έχει, την έως τότε φυσιολογική, έλξη σε μια συγκεκριμένη
νότα.
Δωδεκάφθογγο σύστημα είναι η χρησιμοποίηση και των 12 φθόγγων της χρωματικής σκάλας με ατονικό ύφος. Αποτελεί την λογική οργάνωση της ατονικότητας. Τεχνική αυτού του συστήματος αποτελεί ο σειραϊσμός στον οποίο οι δώδεκα φθόγγοι οργανώνονται σε σειρές υπακούοντας σε κάποια διαδοχή διαστημάτων. Έτσι ο κάθε φθόγγος επαναλαμβάνεται μετά από το άκουσμα όλων των υπολοίπων δημιουργώντας ισορροπία στις σχέσεις των φθόγγων και τελικά ισοτιμία μεταξύ τους. Σημαντικότεροι εκπρόσωποι είναι: Η ΝΕΑ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ με εκπροσώπους τους Σαίνμπεργκ, Άλμπαν Μπεργκ και Άντον Φον Βέμπερν. Επινόησαν το Δωδεκάφθογγο μουσικό σύστημα με πρωτοπόρο τον Σαίνμπεργκ και έθεσαν τις βάσεις του σειραϊσμού, ενώ ο Βέμπερν είναι ο πατέρας του ολοκληρωτικού σειραϊσμού. Παράλληλα με αυτούς σαν εκπρόσωπος του εξπρεσιονιστικού ύφους συμπεριλαμβάνεται και ο Νίκος Σκαλκώτας.
ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ ή ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΣΕΙΡΑΪΣΜΟΣ Ως εξέλιξη του σειραϊσμού στη δεκαετία του 1950 εμφανίστηκε ο καθολικός σειραϊσμός. Το επίθετο καθολικός αναφέρεται στον έλεγχο όλων ή όσο το δυνατόν περισσότερων μουσικών παραμέτρων κάθε νότας της αρχικής σειράς. Αριθμώντας κάθε νότα της αρχικής σειράς, ο συνθέτης επιλέγει ταυτόχρονα και άλλες μουσικές παραμέτρους, οι οποίες θα ισχύουν για την συγκεκριμένη νότα κάθε φορά που θα εμφανίζεται στο κομμάτι. Τέτοιες παράμετροι μπορεί να είναι η διάρκεια, δυναμική, το ηχόχρωμα και η τεχνική εκτέλεσης (από ποιο όργανο δηλαδή θα παίζεται η νότα κάθε φορά που εμφανίζεται και με ποιο τρόπο) κ.ο.κ. Έτσι επιτυγχάνεται ένας ολοκληρωτικός έλεγχος των μελωδικών και ρυθμικών στοιχείων που απαρτίζουν μια σύνθεση από την αρχική της κιόλας μορφολογική ιδέα, που είναι η σειρά.
Πάνω στις ιδέες του σειραϊσμού και του καθολικού σειραϊσμού στηρίχτηκαν διάφοροι συνθέτες της δεκαετίας των δεκαετιών του 1950 και 1960, επηρεαζόμενοι κυρίως από την σειραϊκή αντιμετώπιση του Βέμπερν, προχωρώντας σε έναν μουσικό μετασειραϊσμό, στον οποίον ενσωμάτωναν καινούρια πρωτοποριακά στοιχεία από την ηλεκτρονική μουσική ή τη μουσική του τυχαίου
Δωδεκάφθογγο σύστημα είναι η χρησιμοποίηση και των 12 φθόγγων της χρωματικής σκάλας με ατονικό ύφος. Αποτελεί την λογική οργάνωση της ατονικότητας. Τεχνική αυτού του συστήματος αποτελεί ο σειραϊσμός στον οποίο οι δώδεκα φθόγγοι οργανώνονται σε σειρές υπακούοντας σε κάποια διαδοχή διαστημάτων. Έτσι ο κάθε φθόγγος επαναλαμβάνεται μετά από το άκουσμα όλων των υπολοίπων δημιουργώντας ισορροπία στις σχέσεις των φθόγγων και τελικά ισοτιμία μεταξύ τους. Σημαντικότεροι εκπρόσωποι είναι: Η ΝΕΑ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ με εκπροσώπους τους Σαίνμπεργκ, Άλμπαν Μπεργκ και Άντον Φον Βέμπερν. Επινόησαν το Δωδεκάφθογγο μουσικό σύστημα με πρωτοπόρο τον Σαίνμπεργκ και έθεσαν τις βάσεις του σειραϊσμού, ενώ ο Βέμπερν είναι ο πατέρας του ολοκληρωτικού σειραϊσμού. Παράλληλα με αυτούς σαν εκπρόσωπος του εξπρεσιονιστικού ύφους συμπεριλαμβάνεται και ο Νίκος Σκαλκώτας.
ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ ή ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΣΕΙΡΑΪΣΜΟΣ Ως εξέλιξη του σειραϊσμού στη δεκαετία του 1950 εμφανίστηκε ο καθολικός σειραϊσμός. Το επίθετο καθολικός αναφέρεται στον έλεγχο όλων ή όσο το δυνατόν περισσότερων μουσικών παραμέτρων κάθε νότας της αρχικής σειράς. Αριθμώντας κάθε νότα της αρχικής σειράς, ο συνθέτης επιλέγει ταυτόχρονα και άλλες μουσικές παραμέτρους, οι οποίες θα ισχύουν για την συγκεκριμένη νότα κάθε φορά που θα εμφανίζεται στο κομμάτι. Τέτοιες παράμετροι μπορεί να είναι η διάρκεια, δυναμική, το ηχόχρωμα και η τεχνική εκτέλεσης (από ποιο όργανο δηλαδή θα παίζεται η νότα κάθε φορά που εμφανίζεται και με ποιο τρόπο) κ.ο.κ. Έτσι επιτυγχάνεται ένας ολοκληρωτικός έλεγχος των μελωδικών και ρυθμικών στοιχείων που απαρτίζουν μια σύνθεση από την αρχική της κιόλας μορφολογική ιδέα, που είναι η σειρά.
Πάνω στις ιδέες του σειραϊσμού και του καθολικού σειραϊσμού στηρίχτηκαν διάφοροι συνθέτες της δεκαετίας των δεκαετιών του 1950 και 1960, επηρεαζόμενοι κυρίως από την σειραϊκή αντιμετώπιση του Βέμπερν, προχωρώντας σε έναν μουσικό μετασειραϊσμό, στον οποίον ενσωμάτωναν καινούρια πρωτοποριακά στοιχεία από την ηλεκτρονική μουσική ή τη μουσική του τυχαίου
Επάνω
Αφηρημένος ή αφαιρετικός
Εξπρεσιονισμός
Επάνω
Σε αυτό το είδος, το σχήμα σπάει,
αφαιρείται, μεγεθύνεται υπερβολικά ή σμικρύνεται και τίποτε δεν είναι
απαραίτητο να υπάρχει ή να θυμίζει κάτι! Στην πραγματικότητα,
αφαιρείται η κανονική εικόνα
και μένει αυτό που την αντιπροσωπεύει το οποίο θα έχει απλά το ίδιο εκφραστικό αποτέλεσμα! Για παράδειγμα η εικόνα μιας ανεμοθύελλας μπορεί να αποδοθεί χωρίς να φαίνονται ξεριζωμένα δέντρα και αναποδογυρισμένα αυτοκίνητα, παρά μόνο σχήματα και χρώματα τέτοια, ώστε να δίνουν στον θεατή την έκφραση που έχει μια ανεμοθύελλα. (βοή, βροντές, δύναμη, χαλασμός, κλπ.)
Στη μουσική τα εργαλεία δεν διαφέρουν από αυτά του Εξπρεσσιονισμού, το ύφος γίνεται πιο έντονο αλλά παραμένει αγωνιώδες, τραγικό, μελαγχολικό ή πολλές φορές και αδιάφορο!
και μένει αυτό που την αντιπροσωπεύει το οποίο θα έχει απλά το ίδιο εκφραστικό αποτέλεσμα! Για παράδειγμα η εικόνα μιας ανεμοθύελλας μπορεί να αποδοθεί χωρίς να φαίνονται ξεριζωμένα δέντρα και αναποδογυρισμένα αυτοκίνητα, παρά μόνο σχήματα και χρώματα τέτοια, ώστε να δίνουν στον θεατή την έκφραση που έχει μια ανεμοθύελλα. (βοή, βροντές, δύναμη, χαλασμός, κλπ.)
Στη μουσική τα εργαλεία δεν διαφέρουν από αυτά του Εξπρεσσιονισμού, το ύφος γίνεται πιο έντονο αλλά παραμένει αγωνιώδες, τραγικό, μελαγχολικό ή πολλές φορές και αδιάφορο!
ΜΟΥΣΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Παρακάτω μπορείτε να βρείτε κι άλλα πολλά μουσικά παραδείγματα,
κάνοντας κλικ στις λέξεις που αναφέρουν τα έργα των συνθετών.
Επάνω
ΕΞΠΡΕΣΣΙΟΝΙΣΤΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ
Σαίνμπεργκ
(Arnold Schonberg 1874 - 1951)
Γεννήθηκε στην Βιέννη και απεβίωσε στο Λος Άντζελες. Στην αρχή είναι ένας ρομαντικός συνθέτης αντίστοιχος του Βάγκνερ. Αργότερα όμως ξεχωρίζει μέχρι που φτάνει το 1923 να επινοήσει το Δωδεκάφθογγο μουσικό σύστημα και το σειραϊκό σύστημα. Υπήρξε καθηγητής στην Καλιφόρνια. Σημαντικά δωδεκάφθογγα έργα του είναι Variations, Τρίο, 5 Κομμάτια για πιάνο, το Τέταρτο κουαρτέτο και οι όπερες Μωησής και Ααρών, Από σήμερα ως αύριο, Πελέας και Μελισάνθη, Κονσέρτα, Όπερες, Ορατόρια, Μουσική δωματίου, Θεωρητικά, κλπ. Πριν πάρει το χρίσμα του Δωδεκαφθογγιστή είχε γράψει καταπληκτικά τονικά έργα που αποδεικνύουν το μουσικό του ταλέντο γενικότερα. Δύο απ’ αυτά είναι το ορχηστικό Η εξαϋλωμένη νύχτα και Γκούρρε λήντερ.
Βέμπερν (Anton von Webern 1883 - 1945),
Αυστριακός. Μαθητής του Σαίνμπεργκ. Εκτός από τα δύο πρώτα έργα του τα άλλα είναι ατονικά. Σκοτώθηκε από αδέσποτη σφαίρα στο Σάλτσμπουργκ. Από αυτόν και μετά μπορούμε να πούμε ότι η μουσική γίνεται αμοτιβική. Θεωρείται ο πατέρας του ολοκληρωτικού σειραϊσμού. Έγραψε έργα για Ορχήστρα όπως Πασακάλια, στον καλοκαιρινό άνεμο, τραγούδια, μουσική δωματίου, κλπ. Άλμπαν Μπεργκ (Alban Berg 1885 - 1935)
Γεννήθηκε στην Βιέννη και απεβίωσε στο Σάλτσμπουργκ. Στην αρχή έγραφε ατονικά πάνω σε παλαιότερες φόρμες όπως Πασακάλια, παραλλαγές κλπ. Τέτοιο έργο αποτελεί η όπερα Wozzeck. Αργότερα χρησιμοποίησε το δωδεκάφθογγο σύστημα. Έγραψε Κονσέρτο δωματίου για πιάνο, βιολί και πνευστό, 1 κονσέρτο για έγχορδα, την ατελή όπερα Lulu, την Όπερα Wozzeck, μουσική δωματίου, τραγούδια, 5 ορχηστικά, κλπ.
Χάουερ (Josef Matias Hauer 1883 - 1959), Αυστριακός. Συνάντησε τον Σαίνμπεργκ το 1919. Ανέπτυξε μια δωδεκάφθογγη μέθοδο σύνθεσης η οποία χρησιμοποιεί 44 συνδυασμούς των 12 φθόγγων. Ο κάθε τρόπος αποτελείται από εξάφθογγες ομάδες. Μερικά από τα έργα του είναι οι όπερες Σαλαμπώ, η μαύρη αράχνη, Μετουσιώσεις κλπ. Επίσης έγραψε έργα για πιάνο, έγχορδα και φωνή.
Νίκος Σκαλκώτας. (Στοιχεία του οποίου θα βρείτε στο κεφάλαιο περί Ελληνικής μουσικής.) Άλλοι εκπρόσωποι του Εξπρεσιονισμού είναι οι εκπρόσωποι του ολοκληρωτικού σειραϊσμού, του οποίου πατέρας θεωρείται ο Βέμπερν.
Παράλληλα ο Νίκος Σκαλκώτας. (Στοιχεία του οποίου θα βρείτε στο κεφάλαιο περί Ελληνικής μουσικής.), έχει καταγραφεί σαν αντάξιο μέλος του εξπρεσιονιστικού κινήματος διεθνώς και γι αυτό το όνομά του πρέπει να συμπεριλαμβάνεται μαζί με τους Σαίνμπεργκ, Βέμπερν, Μπεργκ και Χάουερ.
Γεννήθηκε στην Βιέννη και απεβίωσε στο Λος Άντζελες. Στην αρχή είναι ένας ρομαντικός συνθέτης αντίστοιχος του Βάγκνερ. Αργότερα όμως ξεχωρίζει μέχρι που φτάνει το 1923 να επινοήσει το Δωδεκάφθογγο μουσικό σύστημα και το σειραϊκό σύστημα. Υπήρξε καθηγητής στην Καλιφόρνια. Σημαντικά δωδεκάφθογγα έργα του είναι Variations, Τρίο, 5 Κομμάτια για πιάνο, το Τέταρτο κουαρτέτο και οι όπερες Μωησής και Ααρών, Από σήμερα ως αύριο, Πελέας και Μελισάνθη, Κονσέρτα, Όπερες, Ορατόρια, Μουσική δωματίου, Θεωρητικά, κλπ. Πριν πάρει το χρίσμα του Δωδεκαφθογγιστή είχε γράψει καταπληκτικά τονικά έργα που αποδεικνύουν το μουσικό του ταλέντο γενικότερα. Δύο απ’ αυτά είναι το ορχηστικό Η εξαϋλωμένη νύχτα και Γκούρρε λήντερ.
Βέμπερν (Anton von Webern 1883 - 1945),
Αυστριακός. Μαθητής του Σαίνμπεργκ. Εκτός από τα δύο πρώτα έργα του τα άλλα είναι ατονικά. Σκοτώθηκε από αδέσποτη σφαίρα στο Σάλτσμπουργκ. Από αυτόν και μετά μπορούμε να πούμε ότι η μουσική γίνεται αμοτιβική. Θεωρείται ο πατέρας του ολοκληρωτικού σειραϊσμού. Έγραψε έργα για Ορχήστρα όπως Πασακάλια, στον καλοκαιρινό άνεμο, τραγούδια, μουσική δωματίου, κλπ. Άλμπαν Μπεργκ (Alban Berg 1885 - 1935)
Γεννήθηκε στην Βιέννη και απεβίωσε στο Σάλτσμπουργκ. Στην αρχή έγραφε ατονικά πάνω σε παλαιότερες φόρμες όπως Πασακάλια, παραλλαγές κλπ. Τέτοιο έργο αποτελεί η όπερα Wozzeck. Αργότερα χρησιμοποίησε το δωδεκάφθογγο σύστημα. Έγραψε Κονσέρτο δωματίου για πιάνο, βιολί και πνευστό, 1 κονσέρτο για έγχορδα, την ατελή όπερα Lulu, την Όπερα Wozzeck, μουσική δωματίου, τραγούδια, 5 ορχηστικά, κλπ.
Χάουερ (Josef Matias Hauer 1883 - 1959), Αυστριακός. Συνάντησε τον Σαίνμπεργκ το 1919. Ανέπτυξε μια δωδεκάφθογγη μέθοδο σύνθεσης η οποία χρησιμοποιεί 44 συνδυασμούς των 12 φθόγγων. Ο κάθε τρόπος αποτελείται από εξάφθογγες ομάδες. Μερικά από τα έργα του είναι οι όπερες Σαλαμπώ, η μαύρη αράχνη, Μετουσιώσεις κλπ. Επίσης έγραψε έργα για πιάνο, έγχορδα και φωνή.
Νίκος Σκαλκώτας. (Στοιχεία του οποίου θα βρείτε στο κεφάλαιο περί Ελληνικής μουσικής.) Άλλοι εκπρόσωποι του Εξπρεσιονισμού είναι οι εκπρόσωποι του ολοκληρωτικού σειραϊσμού, του οποίου πατέρας θεωρείται ο Βέμπερν.
Παράλληλα ο Νίκος Σκαλκώτας. (Στοιχεία του οποίου θα βρείτε στο κεφάλαιο περί Ελληνικής μουσικής.), έχει καταγραφεί σαν αντάξιο μέλος του εξπρεσιονιστικού κινήματος διεθνώς και γι αυτό το όνομά του πρέπει να συμπεριλαμβάνεται μαζί με τους Σαίνμπεργκ, Βέμπερν, Μπεργκ και Χάουερ.
Επάνω
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
Επάνω
Συμπεριλαμβάνει τα εξής είδη:
ΑΦΘΟΓΓΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
ΗΛΕΚΤΡΟΑΚΟΥΣΤΙΚΗ, ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΗ & ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
Η Συγκεκριμένη Μουσική
αξιοποιεί, σύμφωνα με ορισμένες θεωρητικές και τεχνικές
αρχές, όλες τις πιθανές ηχητικές πηγές. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν
και φυσικά όργανα όπως το βιολί το οποίο δεν έχει τάστα και έτσι μπορεί να
παράγει και ενδιάμεσες συχνότητες από αυτές των φθόγγων.
Τέλος, δοκιμάστηκαν ήχοι όλων των ειδών, όπως ήχοι από μπουκάλια, μαγειρικά σκεύη, ιδιοκατασκευασμένα μουσικά όργανα, ακόμη και ήχοι από μουσικά όργανα που παράγονται όμως με παράδοξο τρόπο, όπως το τσίμπημα των χορδών του πιάνου με το χέρι ή και το χτύπημα του ξύλινου μέρους του, κλπ. Θεωρήθηκε εξέλιξη της κληρονομιάς που άφησε ο Άντον Βέμπερν και είναι αντικείμενο, από το 1948, των πρώτων πειραματισμών και μιας πρώτης θεωρητικής αντιμετώπισης στη δραστηριότητα της Σχολής Πειραματικής Μουσικής, συγκεντρωμένης γύρω από τον Πιερ Σέφερ, στη γαλλική ραδιοφωνία.
Με ένα μαγνητόφωνο, ο μουσουργός εγγράφει ήχους και πραγματικούς θορύβους: είτε ήχους, που μεταδίνουν οι μηχανές, τα αντικείμενα ή η φύση, είτε αυτούς που παράγουν τα παραδοσιακά όργανα της ορχήστρας. Το ηχητικό αυτό υλικό μετασχηματίζεται κατά διάφορους τρόπους: με επιβράδυνση, με επίσπευση, με ρυθμικά σπασίματα, με ηχητικό φιλτράρισμα, για να δημιουργηθεί, σύμφωνα με μια αισθητική αντίληψη, η σύνθεση.
Η θεωρητική βάση της συγκεκριμένης μουσικής είναι, ότι κάθε μουσική είναι και μια διαλεκτική της διάρκειας, που γίνεται αντιληπτή από φαινόμενα και υποτάσσεται σε αποκλειστικά αισθητικές απαιτήσεις. Ο πρώτος πειραματισμός συγκεκριμένης μουσικής έγινε από το Σαίφερ, ο οποίος χρησιμοποίησε τους θορύβους τρένων που έκαναν ελιγμούς στον σταθμό Μπατινιόλ του Παρισιού: πήρε τον τίτλο Σπουδή με σιδηροδρόμους (Etude aux chemins defer). Το 1953 ο Σαίφερ, ύστερα από τις πολεμικές που έγιναν σχετικά με τον ορισμό της συγκεκριμένης μουσικής - musique concrte, αποφάσισε να χαρακτηρίσει ως πειραματική μουσική (musique exprimentale) τις αναζητήσεις της ομάδας του, και με την ευκαιρία επιχείρησε να αποδείξει ότι οι αναζητήσεις αυτές μπορούσε να αποτελέσουν τη βάση για μια ολική αναθεώρηση της μουσικής.
Πρόδρομοι του Σαίφερ ήταν ο φουτουριστής Λουίτζι Ρούσολο, δημιουργός διάφορων πειραματισμών με το θορυβότονό του, ο Πάουλ Χίντεμιτ και ο Ερνστ Τοχ με τη Μουσική γραμμόφωνου. Στο πεδίο αυτό πειραματισμού εργάστηκαν οι Νταριούς Μιλό, Εντγκάρ Βαρέζ, Χέρμαν Σέρχεν, Ολιβιέ Μεσιάν, Πολ Avρί, Πιερ Μπουλέζ, Λουτσιάνο Μπέριο, Λουΐτζι Νόνο και Μπρούνο Μαντέρνα.
Τέλος, δοκιμάστηκαν ήχοι όλων των ειδών, όπως ήχοι από μπουκάλια, μαγειρικά σκεύη, ιδιοκατασκευασμένα μουσικά όργανα, ακόμη και ήχοι από μουσικά όργανα που παράγονται όμως με παράδοξο τρόπο, όπως το τσίμπημα των χορδών του πιάνου με το χέρι ή και το χτύπημα του ξύλινου μέρους του, κλπ. Θεωρήθηκε εξέλιξη της κληρονομιάς που άφησε ο Άντον Βέμπερν και είναι αντικείμενο, από το 1948, των πρώτων πειραματισμών και μιας πρώτης θεωρητικής αντιμετώπισης στη δραστηριότητα της Σχολής Πειραματικής Μουσικής, συγκεντρωμένης γύρω από τον Πιερ Σέφερ, στη γαλλική ραδιοφωνία.
Με ένα μαγνητόφωνο, ο μουσουργός εγγράφει ήχους και πραγματικούς θορύβους: είτε ήχους, που μεταδίνουν οι μηχανές, τα αντικείμενα ή η φύση, είτε αυτούς που παράγουν τα παραδοσιακά όργανα της ορχήστρας. Το ηχητικό αυτό υλικό μετασχηματίζεται κατά διάφορους τρόπους: με επιβράδυνση, με επίσπευση, με ρυθμικά σπασίματα, με ηχητικό φιλτράρισμα, για να δημιουργηθεί, σύμφωνα με μια αισθητική αντίληψη, η σύνθεση.
Η θεωρητική βάση της συγκεκριμένης μουσικής είναι, ότι κάθε μουσική είναι και μια διαλεκτική της διάρκειας, που γίνεται αντιληπτή από φαινόμενα και υποτάσσεται σε αποκλειστικά αισθητικές απαιτήσεις. Ο πρώτος πειραματισμός συγκεκριμένης μουσικής έγινε από το Σαίφερ, ο οποίος χρησιμοποίησε τους θορύβους τρένων που έκαναν ελιγμούς στον σταθμό Μπατινιόλ του Παρισιού: πήρε τον τίτλο Σπουδή με σιδηροδρόμους (Etude aux chemins defer). Το 1953 ο Σαίφερ, ύστερα από τις πολεμικές που έγιναν σχετικά με τον ορισμό της συγκεκριμένης μουσικής - musique concrte, αποφάσισε να χαρακτηρίσει ως πειραματική μουσική (musique exprimentale) τις αναζητήσεις της ομάδας του, και με την ευκαιρία επιχείρησε να αποδείξει ότι οι αναζητήσεις αυτές μπορούσε να αποτελέσουν τη βάση για μια ολική αναθεώρηση της μουσικής.
Πρόδρομοι του Σαίφερ ήταν ο φουτουριστής Λουίτζι Ρούσολο, δημιουργός διάφορων πειραματισμών με το θορυβότονό του, ο Πάουλ Χίντεμιτ και ο Ερνστ Τοχ με τη Μουσική γραμμόφωνου. Στο πεδίο αυτό πειραματισμού εργάστηκαν οι Νταριούς Μιλό, Εντγκάρ Βαρέζ, Χέρμαν Σέρχεν, Ολιβιέ Μεσιάν, Πολ Avρί, Πιερ Μπουλέζ, Λουτσιάνο Μπέριο, Λουΐτζι Νόνο και Μπρούνο Μαντέρνα.
ΜΟΥΣΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Παρακάτω μπορείτε να βρείτε κι άλλα πολλά μουσικά παραδείγματα,
κάνοντας κλικ στις λέξεις που αναφέρουν τα έργα των συνθετών.
Επάνω
ΑΦΘΟΓΓΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
Επάνω
Αφθογγική μουσική ονομάζεται η μουσική
που δεν χρησιμοποιεί φθόγγους, δηλαδή νότες. Η χρήση αυτού του συστήματος μας
επιτρέπει την χρησιμοποίηση των συχνοτήτων όλων των ειδών. Έτσι δεν είμαστε
πλέον εγκλωβισμένοι σε ορισμένες μόνο συχνότητες και τα παράγωγα αυτών. Με
τα τελευταία τεχνολογικά προηγμένα μουσικά όργανα μπορούμε να ελέγξουμε με
ακρίβεια ακόμη και την χροιά. Επίσης μπορούμε να μεταβάλουμε την χροιά ενός
ήχου ενώ αυτός ηχεί (Filtering).
Έτσι γεννιέται η Ηλεκτροακουστική και Ηλεκτρονική μουσική.
Έτσι γεννιέται η Ηλεκτροακουστική και Ηλεκτρονική μουσική.
ΗΛΕΚΤΡΟΑΚΟΥΣΤΙΚΗ, ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
Επάνω
Η ονομασία Ηλεκτροακουστική
προέρχεται από τον Henry Miller
και αφορά μουσική γραμμένη από όργανα που χρησιμοποιούν ηλεκτρισμό.
Στοιχεία ηλεκτρονικής μουσικής ορολογίας:
Αντήχηση, modem, cluster, Διαμορφωτής (πλάτους AM, συχνότητας FM, παλμών PCM), Δακτυλιοειδής διαμορφωτής, Ημίτονο, Συνδυαστικός ήχος, Ηχώ, Κρουστικός θόρυβος, Λευκός θόρυβος, Ροζ θόρυβος, Μίγμα ήχων, Ηχητικός συνθετητής (synthesizer), Γεννήτρια ήχων, κύματα Μαρτενώ, Sampler, equalizer, κυματομορφή, Δειγματοληψία, Ανάλυση, Πολυφωνία, RAM, κλπ.
Στοιχεία ηλεκτρονικής μουσικής ορολογίας:
Αντήχηση, modem, cluster, Διαμορφωτής (πλάτους AM, συχνότητας FM, παλμών PCM), Δακτυλιοειδής διαμορφωτής, Ημίτονο, Συνδυαστικός ήχος, Ηχώ, Κρουστικός θόρυβος, Λευκός θόρυβος, Ροζ θόρυβος, Μίγμα ήχων, Ηχητικός συνθετητής (synthesizer), Γεννήτρια ήχων, κύματα Μαρτενώ, Sampler, equalizer, κυματομορφή, Δειγματοληψία, Ανάλυση, Πολυφωνία, RAM, κλπ.
Επάνω
ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΗ & ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
Επάνω
Επάνω
Ξενάκης Γιάννης
(1921 - 2001). Γεννήθηκε στη Ρουμανία.
Ιστορικά: Κορυφαίος Έλληνας συνθέτης. Σπούδασε στη Γαλλία και στην Ελβετία, κοντά σε μεγάλους δασκάλους όπως Messian, Milhaud και Scherchen. Στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο έκανε αντίσταση.
Σαν αρχιτέκτονας και πολιτικός μηχανικός σχεδίασε πάρα πολλά μεγάλα και γνωστά κτίρια που τον έκαναν σεβαστό σε όλη την Ευρώπη. Πήρε πολλά βραβεία ως αρχιτέκτονας αλλά και ως μουσικός.
Εφηύρε την στοχαστική μουσική που βασίζεται στο λόγο των πιθανοτήτων και τη συμβολική μουσική που βασίζεται στην θεωρία των συνόλων. Άλλα μουσικά συστήματα που δημιούργησε είναι: των ομάδων, των παιχνιδιών, των δενδροειδών διακλαδώσεων. κλπ.
Στα έργα του χρησιμοποιεί ηχητικές επιφάνειες όπως φυλλώματα, νεφελώματα, Θαμνοειδείς ήχοι κλπ.
Έργα του: Από το μεγάλο πλήθος των έργων του, επειδή δυστυχώς δεν μπορούμε να τα αναφέρουμε όλα, με τα βίας ξεχωρίζουμε: Μεταστάσεις για 61 όργανα, Πιθόπρακτα για 50 όργανα, Έρμα για πιάνο, Στρατηγία για δύο ορχήστρες, Ορέστεια σκηνική μουσική, Τερρεκέτωρ για ορχήστρα, Nuits για 12 φωνές, Συναφαί για πιάνο και ορχήστρα, Περσέφασσα για 6 εκτελεστές κρουστών, " Περσέπολις", κλπ.
Ιστορικά: Κορυφαίος Έλληνας συνθέτης. Σπούδασε στη Γαλλία και στην Ελβετία, κοντά σε μεγάλους δασκάλους όπως Messian, Milhaud και Scherchen. Στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο έκανε αντίσταση.
Σαν αρχιτέκτονας και πολιτικός μηχανικός σχεδίασε πάρα πολλά μεγάλα και γνωστά κτίρια που τον έκαναν σεβαστό σε όλη την Ευρώπη. Πήρε πολλά βραβεία ως αρχιτέκτονας αλλά και ως μουσικός.
Εφηύρε την στοχαστική μουσική που βασίζεται στο λόγο των πιθανοτήτων και τη συμβολική μουσική που βασίζεται στην θεωρία των συνόλων. Άλλα μουσικά συστήματα που δημιούργησε είναι: των ομάδων, των παιχνιδιών, των δενδροειδών διακλαδώσεων. κλπ.
Στα έργα του χρησιμοποιεί ηχητικές επιφάνειες όπως φυλλώματα, νεφελώματα, Θαμνοειδείς ήχοι κλπ.
Έργα του: Από το μεγάλο πλήθος των έργων του, επειδή δυστυχώς δεν μπορούμε να τα αναφέρουμε όλα, με τα βίας ξεχωρίζουμε: Μεταστάσεις για 61 όργανα, Πιθόπρακτα για 50 όργανα, Έρμα για πιάνο, Στρατηγία για δύο ορχήστρες, Ορέστεια σκηνική μουσική, Τερρεκέτωρ για ορχήστρα, Nuits για 12 φωνές, Συναφαί για πιάνο και ορχήστρα, Περσέφασσα για 6 εκτελεστές κρουστών, " Περσέπολις", κλπ.
Επάνω
ΑΛΛΟΙ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Επάνω
Henry Miller (1927), συμφωνία για 1 άνθρωπο, παραλλαγές για μια πόρτα και ένα στεναγμό, κ.α.
Στοκχάουζεν Κάρλχάϊντς (Stockhausen) (1928), μαθητής του Μεσσιάν, συνεργάτης του Μπουλέζ.
Έγραψε 7 ημέρες του Μάη του 68΄ " Kontakte", " Mikrophonie I", κ.α.
Μπάρακ (1928-1973), Πιάνο Σονάτα, κ.α.
Αξιοσημείωτος είναι επίσης και ο Γερμανός Άιμερτ.
Λουίτζι Νόνο (1924-1990). Γαμπρός του Σαίνμπεργκ. Έγραψε Μετέορο τραγούδι, Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τον κόσμο, κλπ.
Πιερ Μπουλεζ (1925), Καθηγητής Μαθηματικών. Έγραψε Δομές για 2 Πιάνα, Εκρυγνυόμενη σταθερά, κλπ.
Λουτσιάνο Μπέριο (1925-2003). Έγραψε Εγκώμιο στον Joys για μαγνητοταινία, 3 τετράδια, Magnificat.
Μεσσιάν (1908-1992). Έγραψε Επ’ ουράνιο συμπόσιο για ορχήστρα, Κύματα Μαρτενώ και ορχήστρα, κ.α.
Άιβς (Charles Edward Ives 1874 - 1954), Αμερικανός. Αφοσιώθηκε στην ατονικότητα την πολυτονικότητα και την πολυρρυθμία. Έργα του Concord, σονάτες, συμφωνίες κλπ.
Βαρέζ (Edgar Varse) (Ισπανός 1885-1965). Έγραψε ionization, κ.α.
Πιερ Σαίφερ (Schaeffer) (1910), κονσέρτο θορύβων, Etudes de bruits, κ.α.
Λίμπερμαν (Rolf Liebermann 1910), γνωστός για τις όπερες Leonora, Penelope και το Σχολείο των γυναικών έργο βασισμένο σε έργο του Μολιέρου.
Χίλερ (Lejaren Hiller 1924) Αμερικανός. Καθηγητής σύνθεσης στο Πανεπιστήμίο της NY στο Μπάφαλο. Το πρώτο σημαντικό έργο του έρχεται μετά από συνεργασία με τον Λέοναρντ Ιζάακσον και ονομάζεται Illiac Suite, προερχόμενο από τον ομώνυμο υπολογιστή. Άλλα έργα του είναι Computer Cantata, 7 Electronic Studies, Rage over the Lost of Beethoven. κ.ά.
Λίγκετι Γκυέρκυ (1923), Ούγγρος. Διατηρεί φολκλορικά στοιχεία και δείχνει επηρεασμένος από τον Μπάρτοκ και τον Στραβίνσκι. Τα τελευταία του έργα είναι εντελώς έξω απ’ όλα τα συνηθισμένα πλαίσια: Οπτασίες, Ατμόσφαιρες, Περιπέτειες, Ρέκβιεμ, Lux Aeterna και δραματικές σκηνές χωρίς λόγια.
Άλλοι εξίσου σημαντικοί: Ντίστλερ, Μαρτινέτ, Λέοναρντ Μπέρνστάιν, Κόπλαντ και ο Κάουελ ο οποίος δημιούργησε το cluster σαν φυσική απόρροια των υπερφορτωμένων πλέον συγχορδιών με 3ες και των συχνοτάτων εμφανίσεών τους.
Λουίτζι Νόνο (1924-1990). Γαμπρός του Σαίνμπεργκ. Έγραψε Μετέορο τραγούδι, Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τον κόσμο, κλπ.
Πιερ Μπουλεζ (1925), Καθηγητής Μαθηματικών. Έγραψε Δομές για 2 Πιάνα, Εκρυγνυόμενη σταθερά, κλπ.
Λουτσιάνο Μπέριο (1925-2003). Έγραψε Εγκώμιο στον Joys για μαγνητοταινία, 3 τετράδια, Magnificat.
Μεσσιάν (1908-1992). Έγραψε Επ’ ουράνιο συμπόσιο για ορχήστρα, Κύματα Μαρτενώ και ορχήστρα, κ.α.
Άιβς (Charles Edward Ives 1874 - 1954), Αμερικανός. Αφοσιώθηκε στην ατονικότητα την πολυτονικότητα και την πολυρρυθμία. Έργα του Concord, σονάτες, συμφωνίες κλπ.
Βαρέζ (Edgar Varse) (Ισπανός 1885-1965). Έγραψε ionization, κ.α.
Πιερ Σαίφερ (Schaeffer) (1910), κονσέρτο θορύβων, Etudes de bruits, κ.α.
Λίμπερμαν (Rolf Liebermann 1910), γνωστός για τις όπερες Leonora, Penelope και το Σχολείο των γυναικών έργο βασισμένο σε έργο του Μολιέρου.
Χίλερ (Lejaren Hiller 1924) Αμερικανός. Καθηγητής σύνθεσης στο Πανεπιστήμίο της NY στο Μπάφαλο. Το πρώτο σημαντικό έργο του έρχεται μετά από συνεργασία με τον Λέοναρντ Ιζάακσον και ονομάζεται Illiac Suite, προερχόμενο από τον ομώνυμο υπολογιστή. Άλλα έργα του είναι Computer Cantata, 7 Electronic Studies, Rage over the Lost of Beethoven. κ.ά.
Λίγκετι Γκυέρκυ (1923), Ούγγρος. Διατηρεί φολκλορικά στοιχεία και δείχνει επηρεασμένος από τον Μπάρτοκ και τον Στραβίνσκι. Τα τελευταία του έργα είναι εντελώς έξω απ’ όλα τα συνηθισμένα πλαίσια: Οπτασίες, Ατμόσφαιρες, Περιπέτειες, Ρέκβιεμ, Lux Aeterna και δραματικές σκηνές χωρίς λόγια.
Άλλοι εξίσου σημαντικοί: Ντίστλερ, Μαρτινέτ, Λέοναρντ Μπέρνστάιν, Κόπλαντ και ο Κάουελ ο οποίος δημιούργησε το cluster σαν φυσική απόρροια των υπερφορτωμένων πλέον συγχορδιών με 3ες και των συχνοτάτων εμφανίσεών τους.
Επάνω
ΑΛΕΑΤΟΡΙΣΜΟΣ
Επάνω
Στον εικοστό
αιώνα εμφανίζεται επίσης μια κίνηση αντίδρασης προς την συστηματοποίηση που
ονομάζεται αλεατορισμός.
Σε αυτήν γίνεται χρήση του τυχαίου. Στη
ζωγραφική
χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα! Συνθέτες της εποχής έκοβαν σε κομματάκια
έργα του Σοπέν και τα ξανακολλούσαν με τυχαία σειρά. Το ηχιτικό
αποτέλεσμα ήταν τέτοιο ώστε να προσφέρει ιδιαίτερο χρώμα και ύφος που
μόνο αυτή η τεχνική θα μπορούσε να κάνει! Τι άλλο τυχαίο έγινε με αυτό το ρεύμα... δεν περιγράφεται με λόγια!
Τζων Καίητζ (John Cage 1912), Αμερικανός. Υπήρξε μαθητής του Σαίνμπεργκ. Συλλέκτης οργάνων. Πειραματίστηκε με την χροιά των οργάνων και δημιούργησε το Προετοιμασμένο πιάνο Prepared Piano.
Αυτό το πιάνο είχε την ιδιαιτερότητα να παρεμβάλλονται στις χορδές κομμάτια καουτσούκ ή ξύλου έτσι, ώστε να αλλοιώνεται η χροιά και ξεκουρδίζονταν ή μάλλον κουρδίζονταν ώστε να παράγει ήχους που δεν αντιστιχούν σε νότες. Ασχολήθηκε με πολλές τεχνικές σύνθεσης, ενώ θεμελίωσε τον αλεατορισμό.
Χαρακτηριστικό της πρωτοποριακής του προσωπικότητας, είναι ένα έργο του για πιάνο, όπου ο πιανίστας δεν παίζει νότες σε όλη την συγκεκριμένη διάρκεια του έργου.
Έγραψε σονάτες, έργο για όλα τα υλικά που περιέχονται σε ένα Living Room, δραματική μουσική, έργα για κρουστά, 1 κονσέρτο για πιάνο, μουσική δωματίου, Fontana mix, ηλεκτρονική μουσική, κ.α.
Τζων Καίητζ (John Cage 1912), Αμερικανός. Υπήρξε μαθητής του Σαίνμπεργκ. Συλλέκτης οργάνων. Πειραματίστηκε με την χροιά των οργάνων και δημιούργησε το Προετοιμασμένο πιάνο Prepared Piano.
Αυτό το πιάνο είχε την ιδιαιτερότητα να παρεμβάλλονται στις χορδές κομμάτια καουτσούκ ή ξύλου έτσι, ώστε να αλλοιώνεται η χροιά και ξεκουρδίζονταν ή μάλλον κουρδίζονταν ώστε να παράγει ήχους που δεν αντιστιχούν σε νότες. Ασχολήθηκε με πολλές τεχνικές σύνθεσης, ενώ θεμελίωσε τον αλεατορισμό.
Χαρακτηριστικό της πρωτοποριακής του προσωπικότητας, είναι ένα έργο του για πιάνο, όπου ο πιανίστας δεν παίζει νότες σε όλη την συγκεκριμένη διάρκεια του έργου.
Έγραψε σονάτες, έργο για όλα τα υλικά που περιέχονται σε ένα Living Room, δραματική μουσική, έργα για κρουστά, 1 κονσέρτο για πιάνο, μουσική δωματίου, Fontana mix, ηλεκτρονική μουσική, κ.α.
ΜΟΥΣΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΛΕΑΤΟΡΙΣΜΟΥ
Επάνω
ΜΙΝΙΜΑΛΙΣΤΙΚΟ ΥΦΟΣ
Επάνω
Ο μινιμαλισμός εμφανίστηκε
ως αντίδραση στην ατονικότητα και το σειραϊσμό
μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (τη δεκαετία του 1960 περίπου).
Τα χαρακτηριστικά του μινιμαλισμού είναι:
- Τονικότητες μείζονες, ελάσσονες και τροπικές (δηλ., που βασίζονται στους εκκλησιαστικούς τρόπους της δυτικοευρωπαϊκής μουσικής και όχι στις μείζονες και ελάσσονες κλίμακες).
- Ελάχιστα δομικά υλικά (νότες, μελωδίες, ρυθμοί, αρμονικές σχέσεις).
- Σύντομα επαναλαμβανόμενα ρυθμικά, μελωδικά και αρμονικά σχήματα.
- Προοδευτική εξέλιξη της πορείας του έργου με αργό τρόπο, ώστε ο ακροατής να επικεντρώνεται στις ελάχιστες λεπτομέρειες.
- Συχνά μεγάλη διάρκεια (των συνθέσεων).Στον μινιμαλισμό γίνεται χρήση όσο το δυνατόν λιγότερων φθόγγων και γενικότερα δομικών στοιχείων το ίδιο ισχύει και στις άλλες καλές τέχνες όπως η ζωγραφική (Phillip Glass - The Poet Acts.mp4). Στην μουσική το ύφος αυτό έρχεται σαν αντίδραση στις υπέρογκες ορχήστρες και τις τεράστιες μουσικές φράσεις της Ρομαντικής εποχής. Σαν εκπρόσωπο θα αναφέρουμε τον Philipe Glass.
Μουσική με πέντε νότες, με τέσσερις νότες, ακόμα και με μία! Τι λέτε είναι δυνατόν; Κι όμως όχι μόνο είναι, αλλά έχει και τρομερή ψυχική επίδραση. Οι αναπόφευκτες για το μινιμαλιστικό ύφος, συνεχείς επαναλήψεις των ελάχιστων μοτίβων ή μελωδιών, μπορούν αν μη τι άλλο να εκφράσουν με τον καλύτερο τρόπο την "εμμονή", την "απόγνωση", την "μελαγχολία", την "ερημιά", την "υπομονή που τελειώνει", αλλά όμως και πολύ πιο ευχάριστα συναισθήματα τα οποία χάρις την απλότητα του μινιμαλισμού, "μένουν" σαν ακούσματα και κάνουν σαφές το θέμα τους σε όλων των ειδών τα ακροατήρια! Όπως είναι φυσικό, αυτή η μουσική χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται ακόμη στον κινηματογράφο, λόγω της τεράστιας ψυχοκινητικής δύναμης που διαθέτει! Μα τι άλλο περισσότερο περιμένει κάποιος από τη μουσική, αν όχι την έκφραση; Η έκφραση σε όλες τις εκφάνσεις της και σε όλα τα επίπεδα! Έγραψε πλήθος έργων, ανάμεσά τους και το " Koyaaniskatsi".
Τα χαρακτηριστικά του μινιμαλισμού είναι:
- Τονικότητες μείζονες, ελάσσονες και τροπικές (δηλ., που βασίζονται στους εκκλησιαστικούς τρόπους της δυτικοευρωπαϊκής μουσικής και όχι στις μείζονες και ελάσσονες κλίμακες).
- Ελάχιστα δομικά υλικά (νότες, μελωδίες, ρυθμοί, αρμονικές σχέσεις).
- Σύντομα επαναλαμβανόμενα ρυθμικά, μελωδικά και αρμονικά σχήματα.
- Προοδευτική εξέλιξη της πορείας του έργου με αργό τρόπο, ώστε ο ακροατής να επικεντρώνεται στις ελάχιστες λεπτομέρειες.
- Συχνά μεγάλη διάρκεια (των συνθέσεων).Στον μινιμαλισμό γίνεται χρήση όσο το δυνατόν λιγότερων φθόγγων και γενικότερα δομικών στοιχείων το ίδιο ισχύει και στις άλλες καλές τέχνες όπως η ζωγραφική (Phillip Glass - The Poet Acts.mp4). Στην μουσική το ύφος αυτό έρχεται σαν αντίδραση στις υπέρογκες ορχήστρες και τις τεράστιες μουσικές φράσεις της Ρομαντικής εποχής. Σαν εκπρόσωπο θα αναφέρουμε τον Philipe Glass.
Μουσική με πέντε νότες, με τέσσερις νότες, ακόμα και με μία! Τι λέτε είναι δυνατόν; Κι όμως όχι μόνο είναι, αλλά έχει και τρομερή ψυχική επίδραση. Οι αναπόφευκτες για το μινιμαλιστικό ύφος, συνεχείς επαναλήψεις των ελάχιστων μοτίβων ή μελωδιών, μπορούν αν μη τι άλλο να εκφράσουν με τον καλύτερο τρόπο την "εμμονή", την "απόγνωση", την "μελαγχολία", την "ερημιά", την "υπομονή που τελειώνει", αλλά όμως και πολύ πιο ευχάριστα συναισθήματα τα οποία χάρις την απλότητα του μινιμαλισμού, "μένουν" σαν ακούσματα και κάνουν σαφές το θέμα τους σε όλων των ειδών τα ακροατήρια! Όπως είναι φυσικό, αυτή η μουσική χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται ακόμη στον κινηματογράφο, λόγω της τεράστιας ψυχοκινητικής δύναμης που διαθέτει! Μα τι άλλο περισσότερο περιμένει κάποιος από τη μουσική, αν όχι την έκφραση; Η έκφραση σε όλες τις εκφάνσεις της και σε όλα τα επίπεδα! Έγραψε πλήθος έργων, ανάμεσά τους και το " Koyaaniskatsi".
ΜΟΥΣΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΜΙΝΙΜΑΛΙΣΜΟΥ
Επάνω
Επάνω
ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ:
Επάνω
1η εργασία:
Μονάδες = 3
Επάνω
Ακούστε το παρακάτω έργο όσες φορές θέλετε
και γράψτε ένα μυθιστόρημα που να ταιριάζει
στις εναλλαγές της μουσικής.
Όταν το απαγγείλετε θα πρέπει
στα σιγανά σημεία να ταιριάζουν τα λόγια που θα λέτε
και στα δυνατά σημεία το ίδιο, κλπ.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνετε πρόβα
κάθε μικρή παράγραφο και να την απαγγέλετε
καθώς ακούγεται η μουσική.
Ίσως να πρέπει να αφήνετε κάποια μικρά κενά στην απαγγελεία
για να έρθει στη μουσική το επόμενο σημείο που θα συνεχίσετε
στην επόμενη παράγραφό σας.
Το έργο που πρέπει να ταιριάζει με το μυθιστόρημά σας είναι το:
ANTON_WEBERN_Pasacaglia_Op_1
και να διαρκεί τουλάχιστον 2 λεπτά
(όχι 10 λεπτά που κρατάει η μουσική)
Μετά βάλτε το κείμενό σας σε ένα αρχείο κειμένου
με όνομα αρχείου:
c-a1-1-3-SENARIO
και κάντε ΚΑΤΑΘΕΣΗ πατώντας την κίτρινη λέξη παρακάτω.
(Τα καλύτερα μυθιστορήματα θα πάνε στο Hollywood
για να γίνουν διάσημα έργα με ηθοποιούς όπως ο Leonardo Di Caprio
και εσείς θα γίνετε διάσημοι και πλούσιοι για πάντα!)
ΚΑΤΑΘΕΣΗ
Τύπος εργασίας:
ατομική
Επάνω
2η εργασία:
Μονάδες = 3
Επάνω
Για να απαντήσετε τα παρακάτω
συμβουλευτείτε αυτά που είναι γραμμένα
σε αυτό το ηλεκτρονικό μάθημα.
α) Ακούστε το παρακάτω έργο: 1_MUSIC_LISTENΔημιουργήστε ένα αρχείο κειμένου και γράψτε
αν πιστεύετε ότι ανήκει στο καλλιτεχνικό ρεύμα
του Ρεαλισμού ή του εξπρεσιονισμού.β) Έπειτε ακούστε το παρακάτω: 2_MUSIC_LISTENΣτο ίδιο αρχείο κειμένου γράψτε
αν πιστεύετε ότι ανήκει στο καλλιτεχνικό ρεύμα
του Ιμπρεσιονισμού ή της Συγκεκριμένης μουσικήςγ) Έπειτα ακούστε το παρακάτω έργο: 3_MUSIC_LISTENΠάλι στο ίδιο αρχείο κειμένου γράψτε
αν πιστεύετε ότι ανήκει στο καλλιτεχνικό ρεύμα
του Ιμπρεσιονισμού ή της Συγκεκριμένης μουσικήςΤέλος αποθηκεύστε το αρχείο σας
με το όνομα αρχείου:
c-a1-2-3-TEST
και κάντε ΚΑΤΑΘΕΣΗ
ΚΑΤΑΘΕΣΗ
Τύπος εργασίας:
ατομική
Επάνω
3η εργασία:
Μονάδες = 2
Επάνω
Σερφάρετε στο διαδίκτυο
για να βρείτε έναν εξπρεσιονιστικό
ή αφηρημένο εξπρεσιονιστικό
πίνακα ζωγραφικής που να αναφέρει
τον τίτλο του έργου που έχει δώσει
στο έργο ο ζωγράφος.
Επίσης η ιστοσελίδα να αναφέρει
το όνομα του δημιουργού.
Πρέπει να καταφέρετε
να βρείτε μια ιστοσελίδα η οποία
να επιτρέπει εάν κάνετε δεξί κλικ
πάνω στο έργο, να κάνετε αντιγραφή εικόνας
ώστε να επικολλήσετε αυτή την εικόνα
σε ένα αρχείο κειμένου
(όχι όμως Notepad γιατί δεν παίρνει εικόνες)
Στο ίδιο αρχείο κειμένου πληκτρολογήστε
το όνομα του έργου και του ζωγράφου.
Στο ίδιο αρχείο κειμένου πληκτρολογήστε
μια παράγραφο που να έχει 4 έως 10 γραμμές
με μέγεθος γραμματοσειράς 10pt
στην οποία να κρίνετε το έργο
και η κριτική σας να περιέχει απαντήσεις
τουλάχιστον για τα παρακάτω ερωτήματα:
- Πετυχαίνει τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε?
- Θα μπορούσε το ίδιο έργο να έχει κάποιον άλλο τίτλο
και ποιον άραγε?
- Τι συναισθήματα σας δημιουργεί?
- Πιστεύετε ότι θα μπορούσατε να ζωγραφίσετε
ένα έργο με τον ίδιο τίτλο και να είναι καλύτερο?
- Θα μπορούσε αυτό το έργο με αυτόν τον τίτλο
να εκφράζει καλύτερα το θέμα του
εάν είχε ζωγραφιστεί με κάποιο άλλο ρεύμα
όπως για παράδειγμα το ρεύμα του εμπρεσιονισμού?
- Ανεξάρτητα από το εάν σας αρέσει,
πιστεύετε ότι θα μπορούσε αυτό το έργο
να είναι σπουδαίο ή όχι?
Γράψτε επίσης ότι άλλη κριτική
θα θέλατε εσείς να κάνετε!
Ονομάστε το αρχείο κειμένου:
c-a1-3-2-KRITIKI-1
και καταθέστε το αρχείο στον ηλεκτρονικό σας φάκελο!
Καλή επιτυχία!
ΚΑΤΑΘΕΣΗ
Τύπος εργασίας:
ατομική
Επάνω
4η εργασία:
Μονάδες = 1
Επάνω
Παρακάτω υπάρχουν οι σύνδεσμοι
για 4 αρχεία ήχου και 2 βίντεο.
Για το πρώτο βίντεο με τίτλο SuperHero
πρέπει να διαλέξετε 1 από τα 4 αρχεία ήχου
ώστε να αναδειχθεί η δράση που απορρέει
από την εικόνα.
Για το δεύτερο Βίντεο με τίτλο OldTownNevada
πρέπει να διαλέξετε 1 από τα 4 αρχεία ήχου
ώστε να αναδειχθεί η εγκατάλειψη και η απόγνωση
μιας έρημης πόλης που κάποτε είχε ζωή,
ενώ τώρα μοιάζει πόλη με φαντάσματα
και φανταστείτε ότι αυτά τα πλάνα
θα χρησιμοποιηθούν για ντοκυμαντέρ στην TV.
Ακούστε τα αρχεία ήχου και δείτε τα βίντεο
Τέλος, σε ένα αρχείο κειμένου, γράψτε τις απαντήσεις σας
χωρίς να εξηγείτε τις επιλογές σας.
Στο αρχείο κειμένου δώστε το όνομα:
c-a1-4-1-MOYSIKIEPENDISI
και καταθέστε το στον φάκελό σας.
(Εάν θέλετε να ακούσετε τα αρχεία ήχου χωρίς να τα κατεβάσετε
ίσως χρειαστεί να κάνετε "Άνοιγμα με".
Στο πάνω μέρος του παράθυρου, εάν πλησιάσετε τον δείκτη
εμφανίζεται μια μπάρα που περιέχει την λέξη "Άνοιγμα"
και έχει ένα βελάκι, κάντε το κλικ και επιλέξτε
Music Player for Google Drive.
εάν δεν υπάρχει το παραπάνω
τότε πρέπει να κάνετε κλικ στο
"Σύνδεση περισσότερων εφαρμογών"
και να συνδέσετε το
Music Player for Google Drive)
1ο αρχείο ήχου
Συνθέτης: Messian
ΑΦΗΡΗΜΕΝΟΣ ΕΞΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ
Όνομα αρχείου: AbstructExpressionism-Messian
2ο αρχείο ήχου
Συνθέτης: Stravinsky
ΕΞΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ
Όνομα αρχείου: Expressionism-Stravinsky
3ο αρχείο ήχου
Συνθέτης: Respighi
ΙΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ
Όνομα αρχείου: Impressionism-Respighi
4ο αρχείο ήχου
Συνθέτης: Beethoven
ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ
Όνομα αρχείου: Realism-Beethoven
1ο αρχείο Βίντεο
Είδος: Επιστημονική φαντασία
Όνομα αρχείου: SuperHero
2ο αρχείο Βίντεο
Είδος: Ντοκυμαντέρ
Όνομα αρχείου: OldTownNevada
ΚΑΤΑΘΕΣΗ
Τύπος εργασίας:
ατομική
Επάνω
5η εργασία:
Μονάδες = 4
Επάνω
Βήμα 1ο:
Παρακάτω υπάρχουν οι σύνδεσμοι
για 4 αρχεία ήχου και 2 βίντεο.
Για το πρώτο βίντεο με τίτλο SuperHero
πρέπει να διαλέξετε 1 από τα 4 αρχεία ήχου
ώστε να αναδειχθεί η δράση που απορρέει
από την εικόνα.
Για το δεύτερο Βίντεο με τίτλο OldTownNevada
πρέπει να διαλέξετε 1 από τα 4 αρχεία ήχου
ώστε να αναδειχθεί η εγκατάλειψη και η απόγνωση
μιας έρημης πόλης που κάποτε είχε ζωή,
ενώ τώρα μοιάζει πόλη με φαντάσματα
και φανταστείτε ότι αυτά τα πλάνα
θα χρησιμοποιηθούν για ντοκυμαντέρ στην TV.
Βήμα 2ο:
Κάντε "Λήψη" και για τα δύο βιντεάκια,
ακούστε και τα 4 αρχεία ήχου και επιλέξτε τα κατάλληλα.
Τώρα κάντε "Λήψη" και τα αρχεία ήχου που επιλέξατε.
(Για να ακούσετε τα αρχεία ήχου χωρίς να τα κατεβάσετε
ίσως χρειαστεί να κάνετε "Άνοιγμα με".
Στο πάνω μέρος του παράθυρου, εάν πλησιάσετε τον δείκτη
εμφανίζεται μια μπάρα που περιέχει την λέξη "Άνοιγμα"
και έχει ένα βελάκι, κάντε το κλικ και επιλέξτε
Music Player for Google Drive.
εάν δεν υπάρχει το παραπάνω
τότε πρέπει να κάνετε κλικ στο
"Σύνδεση περισσότερων εφαρμογών"
και να συνδέσετε το
Music Player for Google Drive)
Βήμα 3ο:
Χρησιμοποιείστε μια εφαρμογή επεξεργασίας βίντεο
και εισάγετε τα αρχεία ήχου στην αρχή του κάθε βίντεο
έπειτα κάντε "Εξαγωγή" σε μορφή mp4
και ανάλυση όχι μεγαλύτερη από 640x480
Για το βίντεο SuperHero δώστε το όνομα:
c-a1-5-4-HeroMusic
και για το βίντεο OldTownNevada δώστε το όνομα:
c-a1-5-4-NevadaMusic
Βήμα 4ο:
Καταθέστε τα αρχεία στον φάκελό σας
Προσοχή:
Θα πρέπει να περιμένετε αρκετά για την μεταφόρτωση
επειδή τα αρχεία είναι αρκετά Mb
και το Upload είναι πολύ πιο αργό από το Download
Συμβουλή:
Για την επεξεργασία Βίντεο,
προτείνουμε να χρησιμοποιήσετε την εφαρμογή
Movie Maker από την Microsoft
επειδή είναι δωρεάν και κάνει ότι χρειάζεται η άσκηση.
Εάν ο Η/Υ σας δεν έχει αυτή την εφαρμογή
συμβουλευτείτε το παρακάτω
Link
για να αποκτήσετε το Movie Maker
της Microsoft εντελώς δωρεάν:
Link για να αποκτήσετε δωρεάν την εφαρμογή
Movie Maker από την Microsoft
1ο αρχείο ήχου
Συνθέτης: Messian
ΑΦΗΡΗΜΕΝΟΣ ΕΞΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ
Όνομα αρχείου: AbstructExpressionism-Messian
2ο αρχείο ήχου
Συνθέτης: Stravinsky
ΕΞΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ
Όνομα αρχείου: Expressionism-Stravinsky
3ο αρχείο ήχου
Συνθέτης: Respighi
ΙΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ
Όνομα αρχείου: Impressionism-Respighi
4ο αρχείο ήχου
Συνθέτης: Beethoven
ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ
Όνομα αρχείου: Realism-Beethoven
1ο αρχείο Βίντεο
Είδος: Επιστημονική φαντασία
Όνομα αρχείου: SuperHero
2ο αρχείο Βίντεο
Είδος: Ντοκυμαντέρ
Όνομα αρχείου: OldTownNevada
ΚΑΤΑΘΕΣΗ
Τύπος εργασίας:
ατομική
Επάνω
Αρχική σελίδα Ηλεκτρονική τάξη Τάξεις Υλικό Ενότητες Μαθήματα