ΑΚΟΥ

Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Uncategorised

Δημοσιεύτηκε στις Δευτέρα, 11 Φεβρουαρίου 2013 22:35

Γράφτηκε από τον/την ΝΑΤΑΣΑ

Εμφανίσεις: 247

Άκου, ανώνυμος συγγραφέας. 

Όταν σου ζητάω να μ'ακούσεις 

κι εσύ μου δίνεις συμβουλές,

δεν κάνεις αυτό που σου ζήτησα.

Όταν σου ζητάω να μ'ακούσεις,

και μου λες γιατί δεν έπρεπε να νιώθω έτσι,

ποδοπατάς τα συναισθήματά μου.

Όταν σου ζητάω να μ΄ακούσεις,

και νιώθεις ότι κάτι πρέπει να κάνεις για να λύσεις τα 

προβλήματά μου,

με προδίδεις, όσο παράξενο κι αν σου φαίνεται.

Άκου:Το μόνο που ζητάω είναι να ακούσεις,

ούτε να μιλήσεις, ούτε να κάνεις κάτι -απλά άκου με.

Όταν κάνεις για μένα 

αυτό που πρέπει να κάνω εγώ για τον εαυτό μου,

ενισχύεις το φόβο μου και τα αισθήματα  ανεπάρκειάς μου.

Αλλά, όταν δέχεσαι απλά,

ότι νιώθω αυτά που νιώθω, όσο παράλογα κι αν ακούγονται,

τότε, δεν προσπαθώ πια να σε πείσω

κι αρχίζω να προσπαθώ,

να καταλάβω τι κρύβεται πίσω από τα συναισθήματά μου.

Γι'αυτό, σε παρακαλώ, πρόσεξέ με και απλά άκου με.

Κι αν θέλεις να μιλήσεις

περίμενε ένα λεπτό τη σειρά σου-και θα σε ακούσω.

ΑΜΑΧΟΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ

Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Uncategorised

Δημοσιεύτηκε στις Δευτέρα, 11 Φεβρουαρίου 2013 22:07

Γράφτηκε από τον/την ΝΑΤΑΣΑ

Εμφανίσεις: 375

Νέα όπλα και τύποι συρράξεων που περιλαμβάνουν προμελετημένα χτυπήματα κατά άμαχων αυξάνονται ραγδαία και καθιστούν τα παιδιά βασικό πολεμικό στόχο.

Οι ένοπλες συρράξεις σκοτώνουν και ακρωτηριάζουν περισσότερα παιδιά από στρατιώτες", σημειώνει η έκθεση που συντάχθηκε από την Graca Machel, την εμπειρογνώμονα του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στις Επιπτώσεις των Ενόπλων Συρράξεων στα Παιδιά του Πολέμου.

...Όλο και περισσότερο, οι πόλεμοι είναι χαμηλής έντασης, εσωτερικές συρράξεις και διαρκούν περισσότερο. Οι μέρες που οι πόλεμοι γίνονταν από επαγγελματίες στρατιώτες σε περιοχές μακριά από πόλεις, έχουν πια περάσει. Σήμερα, οι πόλεμοι γίνονται μέσα από παράθυρα διαμερισμάτων και στις παρόδους χωριών και προαστίων, όπου ο διαχωρισμός ανάμεσα σε μαχητές και απλούς πολίτες είναι αδύνατος.

Οι θάνατοι απλών πολιτών σε καιρό πολέμου έχει αυξηθεί από 5% στις αρχές τους αιώνα σε 15% κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, σε 65% στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και σε περισσότερο από 90% στη δεκαετία του ‘90.

Δεν γίνεται διαχωρισμός για χάρη των παιδιών. Υπολογίζεται ότι μόνο μέσα στο 1992, 500.000 παιδιά κάτω των 5 ετών πέθαναν εξαιτίας ενόπλων συρράξεων.

Στην Τσετσενία, από το Φεβρουάριο μέχρι το Μάιο του 1995, τα παιδιά ήταν το 40% των θυμάτων πολέμου. Οι εργαζόμενοι στον Ερυθρό Σταυρό βρήκαν σώματα παιδιών που είχαν εκτελεστεί συστηματικά με μια σφαίρα στον κρόταφο....

"Χρησιμοποιούνται όλες οι πρακτικές, από το συστηματικό βιασμό μέχρι τακτικές καταστροφής του περιβάλλοντος με την καταστροφή σοδιών και το μόλυνση πηγαδιών μέχρι τις εθνικές εκκαθαρίσεις και τη γενοκτονία", αναφέρει η έκθεση.

"Ένας μεγάλος αριθμός παιδιών σκοτώνονται και τραυματίζονται ενώ αμέτρητα παιδιά δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις υλικές και συναισθηματικές ανάγκες τους και μεγαλώνουν χωρίς τις δομές που δίνουν νόημα στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή", αναφέρει η έκθεση. ...

Ακόμη και οι ανθρωπιστικές δραστηριότητες που κάποτε ήταν ασφαλείς , τώρα απειλούνται ως σημαντικοί στρατιωτικοί στόχοι. Αποστολές με άμεση βοήθεια, κλινικές και κέντρα σίτισης έχουν γίνει στόχοι. Και όταν η τροφή τελειώνει και τον νερό μολύνεται, είναι τα παιδιά που υποφέρουν περισσότερο. Στη Σομαλία, τα μισά ή περισσότερα παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών, που ήταν ζωντανά στις αρχές του 1992, είχαν πεθάνει στο τέλος της ίδιας χρονιάς. Στη Μοζαμβίκη, οι καταστροφές σχολείων κατά τη διάρκεια του πολέμου, άφησαν τα δύο τρίτα των 2 εκατομμυρίων παιδιών προσχολικής ηλικίας, χωρίς πρόσβαση στην εκπαίδευση.

Η σεξουαλική κακοποίηση εμφανίζεται συχνότερα ως συστηματική τακτική πολέμου που εφαρμόζεται για να τρομοκρατείται ο άμαχος πληθυσμός. Σε κάποιες επιδρομές, κατά τη διάρκεια των βιαιοτήτων στη Ρουάντα το 1994, σχεδόν όλες οι έφηβες που είχαν επιζήσει από τα στρατιωτικά χτυπήματα, είχαν μετά βιαστεί. Στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, ο βιασμός των εφήβων συστηματοποιήθηκε σε τακτική πολέμου. Εκτιμάται ότι περισσότερες από 20.000 έφηβες βιάστηκαν από το 1992 που ξεκίνησε ο πόλεμος στα Βαλκάνια.

Επίσης, η τεχνολογία πολέμου έχει εξελιχθεί σε πιο θανατηφόρα. Νέα, φθηνά και ελαφριά όπλα καθιστούν δυνατή τη στρατολόγηση των παιδιών ως ένοπλοι στρατιώτες. Στην Ουγκάντα, ένα όπλο ΑΚ-47, που μπορεί εύκολα ένα παιδί δέκα ετών να το λύσει και να το δέσει, μπορεί να αγοραστεί στην ίδια τιμή με ένα κοτόπουλο και στη Μοζαμβίκη για μια σακούλα καλαμπόκι. Χάρη σε τέτοιες καινοτομίες, στα τέλη της δεκαετίας του ‘80, οι ενήλικες τοποθέτησαν όπλα σε 200.000 παιδικά χέρια, μικρότερα των 16 ετών, σε 15 χώρες. Ως στρατιώτες, τα παιδιά θεωρούνται πιο αναλώσιμα: στο πόλεμο Ιράν-Ιράκ, τα παιδιά στρατιώτες στέλνονταν μπροστά, κατά κύματα, σε ναρκοπέδια.

ΠΗΓΗ: http://www.unicef.gr/reports/warchild.php#6