ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΡΡΥΠΑΝΤΙΚΑ Στην καθημερινή μας ζωή χρησιμοποιούμε συχνά καθαριστικά και απορρυπαντικά, που περιέχουν οξέα και βάσεις. Τα προϊόντα αυτά μας βοηθούν να καθαρίζουμε το σπίτι και τα ρούχα μας. Ανάλογα με τη χρήση επιλέγουμε το κατάλληλο καθαριστικό ή απορρυπαντικό.

ΟΞΕΑ Μία βασική ιδιότητα των οξέων είναι η διάλυση των αλάτων. Πολλά από τα καθαριστικά που χρησιμοποιούμε στο σπίτι, όπως αυτά που διαλύουν τα άλατα στο μπάνιο, το καθαριστικό για το σίδερο και το καθαριστικό για την καφετιέρα, περιέχουν οξέα.

ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ Οι βάσεις πάλι διαλύουν τα λίπη. Τα περισσότερα απορρυπαντικά για τα πιάτα και τα ρούχα, όπως και τα καθαριστικά για τον φούρνο περιέχουν βάσεις.

ΧΗΜΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ Η χρήση των χημικών ουσιών δεν είναι πάντα ακίνδυνη. Γι' αυτό πρέπει να τα χρησιμοποιούμε με προσοχή και να διαβάζουμε τις οδηγίες προφύλαξης. Κάποια από τα προϊόντα αυτά είναι εξαιρετικά επικίνδυνα γι’ αυτό και θέλουν πολλή προσοχή. Τα οξέα δημιουργούν ατμούς που κάνουν ζημιά στα μάτια και οι βάσεις είναι καυστικές και προκαλούν εγκαύματα. Στις συσκευασίες αυτών των προϊόντων αναγράφεται σε ετικέτες η επικινδυνότητά τους. Η χρήση τους θέλει προσοχή. Φοράμε γάντια και δεν τα αφήνουμε να έρθουν σε επαφή με το δέρμα ή τα μάτια μας. Πρέπει να φυλάσσονται μακριά από τα μικρά παιδιά.

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ Όλες οι συσκευασίες με χημικά προϊόντα έχουν για περιπτώσεις ανάγκης κάποιες υποδείξεις για την αντιμετώπισή τους.

ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ... Τα πρώτα σαπούνια κατασκευάστηκαν από τους Σουμέριους με λίπος και στάχτη, περίπου το 2500 π.Χ. Για πολλές εκατοντάδες χρόνια όμως οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν τα σαπούνια κυρίως σαν καλλυντικά κι έπλεναν τα ρούχα τους μόνο με νερό. Τον 14ο αιώνα δημιουργήθηκαν τα πρώτα εργαστήρια παραγωγής σαπουνιού στην Ιταλία, την Ισπανία και τη νότια Γαλλία. Το πρώτο απορρυπαντικό σε μορφή σκόνης για πλύσιμο στο χέρι βγήκε στην αγορά το 1907 στη Γερμανία. Με την κατασκευή των πρώτων ηλεκτρικών πλυντηρίων τη δεκαετία του 1950 άρχισε και η παραγωγή απορρυπαντικών για πλυντήρια.

Η ΟΞΙΝΗ ΒΡΟΧΗ Τα μνημεία είναι σύμβολα της ιστορίας και του πολιτισμού μας. Τα περισσότερα από αυτά είναι κατασκευασμένα από μάρμαρο. Κίνδυνο για τα μνημεία αυτά αποτελεί η ατμοσφαιρική ρύπανση. Το νερό της βροχής στις περιοχές που υπάρχει έντονο το πρόβλημα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης περιέχει οξέα, γι’ αυτό και η βροχή ονομάζεται όξινη. Τα οξέα προκαλούν φθορά στα μάρμαρα. Ο περιορισμός της ατμοσφαιρικής ρύπανσης όμως είναι σημαντικός όχι μόνο για τους ανθρώπους αλλά και για τα μνημεία μας, την ιστορία μας.