Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ (ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ) Όταν θέλουμε να δείξουμε στη γλώσσα μας πότε γίνεται κάτι, χρησιμοποιούμε πολλούς τρόπους: - Τους χρόνους των ρημάτων -Χρονικά επιρρήματα: σήμερα, αύριο, χτες, τώρα, πριν, μετά, φέτος, αργά, νωρίς, κ.ά. - Θα πάμε εκδρομή αύριο. - Φράσεις με προθέσεις (Χρονικές επιρρηματικές προτάσεις): στην αρχή, στο τέλος, στη μέση, σε λίγο, κ.ά. - Η ταινία ήταν βαρετή στην αρχή. (σελ 167 ― 168 του βιβλίου Γραμματικής) - Χρονικές προτάσεις: αρχίζουν με κάποιο χρονικό σύνδεσμο (όταν, όποτε, μόλις, πριν [να], προτού, αφού, αφότου, άμα, ώσπου,μέχρι που/να, ενώ, καθώς, όσο, έως ότου) και χωρίζονται από την κύρια πρόταση με κόμμα(,). -Όταν φτάσεις, πάρε τηλέφωνο. - Ώσπου να τα μάθεις όλα αυτά, θα γεράσεις. (χρονικοί σύνδεσμοι σελ. 169 ― 171 του βιβλίου Γραμματικής) ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ = Ο άκλιτες λέξεις με τις οποίες μπορώ να συνδέσω λέξεις, φράσεις ή προτάσεις. (σελ 169-171 βιβλίο της Γραμματικής) ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ = Άκλιτες λέξεις που μπαίνουν μπροστά από ονόματα ή επιρρήματα για να φανερώσουν χρόνο, τόπο, τρόπο, αιτία κλπ. - Μερικές από τις προθέσεις είναι: με, σε, για, ως, προς, συν, εις, εκ, ανά, διά, από, επί, κατά, μετά, παρά, δίχως, χωρίς, ίσαμε.

Χρόνοι των ρημάτων Παροντικοί Παρελθοντικοί Μελλοντικοί Ενεστώτας Παρατατικός Στιγμιαίος (Συνοπτικός) Μέλλοντας Παρακείμενος Αόριστος Εξακολουθητικός Μέλλοντας Υπερσυντέλικος Συντελεσμένος Μέλλοντας

ΡΗΜΑΤΑ Οι λέξεις που φανερώνουν ότι κάνω κάτι, παθαίνω κάτι ή βρίσκομαι σε μία κατάσταση. π.χ. γράφω, λερώνομαι, κοιμάμαι έχουν: 3 πρόσωπα και 2 αριθμούς Ενικός αριθμός α' πρόσωπο εγώ β' πρόσωπο εσύ γ' πρόσωπο αυτός-ή-ό Πληθυντικός αριθμός α' πρόσωπο εμείς β' πρόσωπο εσείς γ' πρόσωπο αυτοί-ές-ά έχουν: 2 φωνές και 2 συζυγίες φωνές συζυγίες Ενεργητική -ω (κάνω κάτι, ενεργώ) α' συζυγία -ω, ομαι Παθητική -μαι (παθαίνω κάτι) β' συζυγία -ώ, -ιέμαι Χρόνοι των ρημάτων (σελ. 130 ― 157 του βιβλίου Γραμματικής) Μας λένε πότε κάνουμε κάτι ή παθαίνουμε κάτι ή βρισκόμαστε σε μία κατάσταση. Χρόνοι Ενεργητική φωνή Παθητική φωνή Ενεστώτας τι κάνω τώρα; - δένω τι παθαίνω τώρα; - δένομαι Παρατατικός τι έκανα χτες όλη μέρα; - έδενα τι πάθαινα χτες όλη μέρα; - δενόμουν Αόριστος τι έκανα χτες το πρωί; - έδεσα τι έπαθα χτες το πρωί; - δέθηκα Στιγμιαίος ή Συνοπτικός Μέλλοντας τι θα κάνω αύριο το πρωί; - θα δέσω τι θα πάθω αύριο το πρωί; - θα δεθώ Εξακολουθητικός Μέλλοντας τι θα κάνω αύριο όλη μέρα; - θα δένω τι θα παθαίνω αύριο όλη μέρα; - θα δένομαι Παρακείμενος τι έχω κάνω ως τώρα; - έχω δέσει τι έχω πάθει ως τώρα; - έχω δεθεί Υπερσυντέλικος τι είχα κάνει ως χτες; - είχα δέσει τι είχα πάθει ως χτες; - είχα δεθεί Συντελεσμένος Μέλλοντας τι θα έχω κάνει ως αύριο; - θα έχω δέσει τι θα έχω πάθει ως αύριο; - θα έχω δεθεί

Λέξεις όπως: Σάββατο, αγγελία, εκκλησία, άλλος, κόμμα, συνεννόηση, ιππότης, θάρρος, θάλασσα, πράττω κτλ. γράφονται με δύο όμοια σύμφωνα. Κατά το συλλαβισμό τα όμοια σύμφωνα χωρίζονται, καθώς δεν αρχίζει από αυτά ελληνική λέξη. Π.χ. Σάβ-βα-το, θάρ-ρος, εκ-κλη-σί-σ, ιπ-πό-της, άλ-λος κτλ.

ΠΩΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Όταν περιγράφουμε ένα αντικείμενο λέμε: - Τι είναι ή πώς το λένε. - Πού βρίσκεται. - Πώς είναι (σχήμα, μέγεθος, χρώμα, υλικό κατασκευής). - Την ιστορία του (πώς το αποκτήσαμε, από πού το πήραμε) - Τη χρήση του (πώς το χρησιμοποιούμε) - Κάποιο περιστατικό σχετικά με αυτό. - Τα συναισθήματα που μας προκαλεί και τι σκεφτόμαστε γι’ αυτό. Χρησιμοποιούμε παροντικούς χρόνους εάν το αντικείμενο μας ανήκει ακόμη, παρελθοντικούς εάν το αντικείμενο υπήρξε παλιά, αλλά δεν το έχουμε σήμερα, επίθετα και επιθετικούς και τοπικούς προσδιορισμούς

Ψάθινα καπέλα - Κυριακές στη θάλασσα