ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ[παράδειγμα] Οι επιστολές ή τα γράμματα, όπως συνηθίζουμε να λέμε πιο απλά, αποτελούν τον πιο παλιό τρόπο γραπτής επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Είναι ένα είδος γραπτού λόγου με το οποίο δυο πρόσωπα που βρίσκονται μακριά επικοινωνούν μεταξύ τους. Αυτός που στέλνει την επιστολή είναι ο Αποστολέας και αυτός που την παραλαμβάνει είναι ο Παραλήπτης. Ο τρόπος με τον οποίο γράφουμε την επιστολή (οι λέξεις που χρησιμοποιούμε, το πρόσωπο, οι πληροφορίες που δίνουμε) αποτελούν αυτό που λέμε ύφος της επιστολής. Το ύφος της επιστολής εξαρτάται από το ποιος είναι ο παραλήπτης: Με διαφορετικό τρόπο θα γράψουμε μια επιστολή που απευθύνεται σε ένα φίλο μας (προσωπική επιστολή - προσωπικό ύφος) από αυτήν που απευθύνεται στο δήμαρχο της πόλης μας (επίσημη επιστολή). Τα βασικά στοιχεία που πρέπει να περιέχει μία επιστολή είναι; - Τα στοιχεία του παραλήπτη, όταν πρόκειται για επίσημη επιστολή. - Τον τόπο και το χρόνο που γράφτηκε η επιστολή. - Την προσφώνηση. - Το κείμενο. - Την αποφώνηση - υπογραφή αποστολέα.   Τι πρέπει να γράψουμε στον φάκελο μιας επιστολής Αποστολέας   Γραμματόσημο (ποιος το στέλνει)     Παραλήπτης (ποιος θα το πάρει)

ΠΩΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ Χρησιμοποιούμε: - προτάσεις που στηρίζουν την άποψη-θέση μας σαφώς διατυπωμένες, τα επιχειρήματα. Αυτά μπορεί να απευθύνονται στη λογική ή το συναίσθημα του άλλου. - φράσεις που δείχνουν τα δικά μας συναισθήματα ή που προκαλούν συναισθήματα σε αυτόν που μας ακούει, - λέξεις που δηλώνουν την άποψη μας, όπως: νομίζω, πιστεύω, κατά τη γνώμη μου κ.ά., - αιτιολογικές προτάσεις για να αιτιολογήσουμε όσα υποστηρίζουμε.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ("γιατί", "επειδή", "διότι") Αιτιολογικές προτάσεις χρησιμοποιούμε όταν εκφράζουμε τη γνώμη μας υποστηρίζοντάς την με επιχειρήματα. (Επιχειρήματα είναι οι σκέψεις που αποδεικνύουν γιατί μία άποψη είναι ή δεν είναι σωστή). π.χ. - Χτες δεν πήγαμε εκδρομή, διότι έβρεχε. - Καθυστέρησα να έρθω, γιατί άργησα να ξυπνήσω. - Θέλω να ζητήσεις απ' όλους συγγνώμη, επειδή έκρυψες την αλήθεια. Όταν μια δευτερεύουσα πρόταση αρχίζει με έναν από τους αιτιολογικούς συνδέσμους γιατί, επειδή, διότι, αφού, εφόσον, που, κλπ. λέγεται αιτιολογική. Σ' αυτή βάζουμε κόμμα μπροστά από το σύνδεσμο αυτό, για να ξεχωρίζει από την κύρια πρόταση. Για να υποστηρίζουμε τη γνώμη μας, συνήθως χρησιμοποιούμε ρήματα και εκφράσεις όπως: πιστεύω, νομίζω, κατά τη γνώμη μου, είμαι σίγουρος