Με λίγα λόγια
Εξάσκηση
Περισσότερα...
Το ψηφιακό βιβλίο
Γλώσσα ΣΤ'
ΕΝΟΤΗΤΑ 15
Ποια ταινία να διαλέξουμε;

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ

Επιθετικός προσδιορισμός ονομάζεται το επίθετο -ή άλλη λέξη σε θέση επιθέτου- που προσδιορίζει ένα ουσιαστικό, φανερώνει μια μόνιμη ιδιότητα του και αποτελεί με αυτό μία έννοια. Ο επιθετικός προσδιορισμός συμφωνεί με το ουσιαστικό που προσδιορίζει στο γένος, στον αριθμό και στην πτώση. Ως επιθετικοί προσδιορισμοί, εκτός από τα επίθετα, χρησιμοποιούνται αντωνυμίες, αριθμητικά, μετοχές, ουσιαστικά, επιρρήματα κ.ά.
π.χ. το όμορφο λουλούδι, τόση χαρά, τρία βιβλία, ο κρυμμένος θησαυρός, Έλληνες στρατιώτες, ο κάτω όροφος.


ΕΠΙΘΕΤΑ ΣΕ -ης, -ης, -ες

01

Τα επίθετα σε ―ης, -ης, -ες δεν έχουν κλητική!

Με τον ίδιο τρόπο κλίνονται τα ευτυχής, διαρκής,συνεχής, πολυτελής, ευγενής, δημοφιλής, κ.ά.


ΤΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑ "πολύ"

Ποσοτικά επιρρήματα

Το επίρρημα πολύ δεν κλίνεται και συνοδεύει ρήματα, επίθετα ή μετοχές και επιρρήματα.
Π.χ.
Χιόνισε πολύ. Τρέχει πολύ γρήγορα. Είναι πολύ καλός μαθητής. Είναι πολύ χαρούμενη.

Προσοχή:
Θέλω πολλή ζάχαρη. (επίθετο, συνοδεύει ουσιαστικό)
Θέλω πολύ λίγη ζάχαρη. (επίρρημα, συνοδεύει επίθετο: " λίγη")

Το επίρρημα "πολύ" γράφεται πάντα με ένα "λ" και "ύ".


ΣΥΛΛΑΒΙΣΜΟΣ

Τα γράμματα που παριστάνουν τους φθόγγους χωρίζονται σε φωνήεντα και σε σύμφωνα. Τα φωνήεντα -μόνα τους ή με σύμφωνα- σχηματίζουν συλλαβές, οι συλλαβές σχηματίζουν λέξεις και οι λέξεις προτάσεις.

Κάθε λέξη χωρίζεται σε μικρότερα τμήματα. Το καθένα απ' αυτά ονομάζεται συλλαβή.

Ανάλογα με τον αριθμό των συλλαβών της λέγεται:

μονοσύλλαβη, αν έχει μια συλλαβή: το
δισύλλαβη, αν έχει δυο συλλαβές: θέ-μα
τρισύλλαβη, αν έχει τρεις συλλαβές: έ-λη-ξε
πολυσύλλαβη, αν έχει περισσότερες ο-ρι-στι-κά

Σε κάθε λέξη, η τελευταία συλλαβή λέγεται λήγουσα, η δεύτερη από το τέλος λέγεται παραλήγουσα, η τρίτη από το τέλος λέγεται προπαραλήγουσα και η πρώτη συλλαβή λέγεται αρχική.

Έτσι στη λέξη παράθυρο έχουμε:

Συλλαβισμός

Κανόνες συλλαβισμού

- Δύο συνεχόμενα φωνήεντα συλλαβίζονται χωριστά.
π.χ. α-ό-ρα-τος, νέ-ος, Ι-ό-νιο,...

- Ένα σύμφωνο ανάμεσα σε δυο φωνήεντα συλλαβίζεται με το δεύτερο φωνήεν.
π.χ. κα-ρό-το, πα-τά-τα, δύ-να-μη,...

- Δυο όμοια σύμφωνα χωρίζονται.
π.χ. γράμ-μα, θα-λασ-σα, ...

- Δυο διαφορετικά σύμφωνα ανάμεσα σε δυο φωνήεντα, δεν χωρίζονται και συλλαβίζονται με το δεύτερο φωνήεν, αν αρχίζει ελληνική λέξη από αυτό το συνδυασμό γραμμάτων, ενώ χωρίζονται αν δεν αρχίζει ελληνική λέξη.
π.χ. άρ-πα, αρ-χή, α-κτή, κα-ρέ-κλα,...

- Τρία διαφορετικά σύμφωνα ανάμεσα σε δυο φωνήεντα, δεν χωρίζονται και συλλαβίζονται με το δεύτερο φωνήεν, αν αρχίζει ελληνική λέξη από τα δύο πρώτα σύμφωνα, ενώ χωρίζονται αν δεν αρχίζει ελληνική λέξη.
π.χ. ά-στρο, άν-θρωπος, ά-σπρος, εκ-δρομή, ε-χθρι-κός, ...

Τα δίψηφα φωνήεντα αι, ει, οι, υι, αυ, ευ, οι δίφθογγοι άι, άη, όι, όη, και οι καταχρηστικοί δίφθογγοι ια, ιο, οιο, ειο, υος, ιου, δεν χωρίζονται στο συλλαβισμό.
π.χ. εί-μαι, αη-δό-νι, χάι-δε-μα, γυα-λί, δου-λειά, ναύ-της, ...


Πώς παρουσιάζουμε και σχολιάζουμε ένα καλλιτεχνικό θέαμα

Τίτλος
Αναφέρουμε τον τίτλο, τους συντελεστές (σκηνοθέτη, ηθοποιούς, συνθέτη), τη διάρκεια, τη χώρα προέλευσης του έργου και τη χρονιά που παρουσιάστηκε.

Υπόθεση
Μιλάμε για την υπόθεση του έργου χωρίς πολλές λεπτομέρειες και χωρίς να αποκαλύψουμε το τέλος, δίνοντας μόνο τις πιο σημαντικές πληροφορίες για τους ήρωες και τις περιπέτειες τους.

Σχόλια
Γράφουμε στο τέλος ένα σχόλιο, που θα είναι η γνώμη μας για το έργο, οι προσωπικές μας εντυπώσεις και τα συναισθήματα που μας προκάλεσε.


Περίληψη