ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ

Today1
Yesterday0
Week3
Month10
All4615

Currently are 3 guests and no members online


Kubik-Rubik Joomla! Extensions

ΜΑΝΚΑΛΑ Ή ΓΟΥΑΡΙ

Τα πρώτα ευρή?ατα από αυτό το παιχνίδι ήταν κερα?ικά θραύσ?ατα και πελεκη?ένες πέτρες που βρέθηκαν στην Aksumile και στην Yeha της Αιθιοπίας, και στην Matara της Ερυθραίας , τα οποία χρονολογήθηκαν από αρχαιολόγους ανά?εσα στον 6ο και 7ο αιώνα π.χ.

Η σχέση από κάποιες όψεις του παιχνιδιού ?ε την Γεωργική δραστηριότητα και η χρήση απλών υλικών στην κατασκευή και το παίξι?ό του, δείχνει την ενδιαφέρουσα πιθανότητα, να ξεκίνησε ?ε την αρχή του πολιτισ?ού. Πάντως υπάρχουν επιβεβαιω?ένα στοιχεία ότι είναι παλαιότερο από 1300 χρόνων.

Είναι ένα πολύ δη?οφιλές παιχνίδι για δύο, που παίζεται σε όλες τις χώρες της Αφρικής, ?ε πολλές παραλλαγές, σε ονό?ατα και κανόνες.

Το παιχνίδι  αποτελείται από πίνακα 12 θέσεων, 48 "σπόρους" που τοποθετούνται 4 σε κάθε θλεση. Ο κάθε παίχτης παίζει με 6 θέσεις μπροστά του.

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ

Τρίλιζα (εννιάρα) ή Εννεάδα

Τρίλιζα (εννιάρα) ή Εννεάδα

 

Η τρίλιζα (γνωστή ?ε πολλά ονό?ατα σε διαφορετικά ?έρη), είναι αρχαίο παιχνίδι, ένα έχει βρεθεί χαραγ?ένο στο ναό του Καρνάκ στην Αίγυπτο, από το 1400 π.χ. ένα άλλο σε νεκροταφείο της εποχής του Χαλκού στην Ιρλανδία, αλλά και στην Ακρόπολη της Αθήνας. Στην Αφρική είναι γνωστό σαν Μορα?παρά?πα. Στην Βρετανία έχουν βρεθεί αρχαία κτίσ?ατα ?ε χαραγ?ένες τρίλιζες ?ε τρόπο που είναι αδύνατο να παιχτούν. Θεωρείται ότι οι ?αστόροι χάραζαν και έπαιζαν πάνω σ`αυτές τις πέτρες, πριν τις χρησι?οποιήσουν στο χτίσι?ο. Η τρίλιζα έφτασε στο απόγειο της δη?οτικότητάς της στην Ευρώπη την Αναγέννηση.Σύμφωνα με το Χρήστο Λάζο και παρά την αντίθετη άποψη κάποιων ερευνητών, το παιχνίδι αυτό ήταν γνωστό στους αρχαίους Έλληνες.Η ονομασία «εννεάδα» προέρχεται από τις σημερινές ονομασίες του παιχνιδιού, που το γνωρίζουμε ως εννιάδα ή εννιάρα ή εννιάπετρο και φαίνεται πως ήταν μια παραλλαγή του αρχαιοελληνικού «τριόδιν».

Είναι σημαντικό ότι από αρχαιοελληνικά ευρήματα γνωρίζουμε ακριβώς το σχέδιό του και το πως παιζόταν Το ταμπλώ της τρίλιζας εννιάρας είναι τρία τετράγωνα, ένα μικρό, ένα μεγαλύτερο, που περικλείει το μικρό, και ένα πιο μεγάλο που περικλείει τα δύο προηγούμενα. Υπάρχουν και τέσσερις κάθετες, που ενώνουν το κέντρο των πλευρών των τετραγώνων.: Ο κάθε παίκτης έπαιρνε εννέα πιόνια διαφορετικού χρώματος ή είδους από αυτά του αντιπάλου και το παιχνίδι ξεκινούσε με το λάχνισμα, δηλαδή τον κλήρο για το ποιός θα παίξει πρώτος, ο οποίος είχε την δυνατότητα να επιλέξει και κάποιο «ζωτικό» σημείο για το αρχικό πιόνι του.

Αυτός που κατόρθωνε, είτε εξαρχής είτε στη διάρκεια του παιχνιδιού, να σχηματίσει τριόδιν, τοποθετώντας τρία πιόνια του σε ευθεία γραμμή, τότε αφαιρούσε έναν, όποιον ήθελε πεσσό (πιόνι) του αντιπάλου του. Χαμένος τελικά ήταν ο παίκτης που έμενε με δύο μόνο πιόνια.

ΑΡΧΕΙΑ

Τα επιτραπέζια παιχνίδια μπορούν να αξιοποιηθούν και μέσα και έξω από το σχολείο ως εκπαιδευτικά εργαλεία. Σας επισυνάπτω δύο ξενόγλωσσα άρθρα όπου γίνεται αναφορά στην  παραπάνω παράμετρος.

 

ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

       Πάνω από 50 λαξευμένα παιχνίδια στα δάπεδα και στα σκαλιά των ναών της Ακρόπολης εντόπισαν οι αρχαιολόγοι κατά τις εργασίες αναστήλωσης... Τα παιδία και τα μεγαλύτερα παιδία παίζει... παιδιόθεν και αρχαιόθεν. Και μάλιστα, εκείνα τα αρχαία παιδιά κάθε ηλικίας έπαιζαν (σημερινά) επιτραπέζια παιχνίδια στα σκαλιά και στα δάπεδα των ναών του Ιερού Βράχου.

         Σύμφωνα με πληροφορίες του Έθνους, οι αρχαίοι Αθηναίοι φαίνεται πως περνούσαν πολλές ώρες παίζοντας τρίλιζα, γουβίτσες και σκάκι στα σκαλιά του Παρθενώνα, όπως και στο δάπεδό του. Η Αθηνά και ο οίκος της ήταν κάτι πολύ δικό τους. Έτσι, χάραζαν στο δάπεδο και στα σκαλιά του παιχνίδια στρατηγικής και δεξιοτεχνίας. Το κακό είναι πως δεν μπορούμε να τα χρονολογήσουμε, «αφού τα συγκεκριμένα παιχνίδια είναι διαχρονικά. Ξεκινούν από τα μυκηναϊκά χρόνια και φθάνουν μέχρι σήμερα». Πάνω από πενήντα είναι τα λαξευμένα παιχνίδια επάνω στο αρχαίο μάρμαρο που εντόπιΑσαν αρχαιολόγοι κατά την αναστήλωση του Παρθενώνα, όπως διαβάζουμε στο Ενημερωτικό Δελτίο της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης. Και όταν το εργοτάξιο απομακρυνθεί, δεν αποκλείεται να βρούμε κι άλλα. Τη βόρεια πλευρά τη «χτυπούσε» ο καιρός. Επομένως, οι άνθρωποι προτιμούσαν τη δυτική και τη νότια, όπως διαπίστωσε η αρχαιολόγος Έλενα Καρακίτσου, που έχει καταγράψει 20 παιχνίδια στο δυτικό πτερό, 25 στο νότιο, 4 στο ανατολικό και 1 στο βόρειο. Αναγνώρισε, επίσης, τα είδη τους. Οπως σημειώνει, τα 47 παιχνίδια είναι δεξιοτεχνίας (τρόπας) και τα 3 πεσσείας (εννεάδας και διαγραμμισμού), δηλαδή στρατηγικής που παίζονταν με πεσσούς (πιόνια). Η τρόπα χρειαζόταν λαξευμένες τρύπες μέσα στις οποίες προσπαθούσαν οι δύο παίκτες να ρίξουν έναν αστράγαλο ή έναν καρπό. Όμοιο, δηλαδή, με τη σημερινή τρύπα (και λάκκα, γουβίτσα, ή λεφτοκάρυα). Η αρχαιολόγος θεωρεί πως τα παιχνίδια αυτά κατά πάσα πιθανότητα παίζονταν από ενηλίκους, καθώς θα ήταν δύσκολο σε παιδιά να χαράξουν το μάρμαρο. Ανάλογα λαξεύματα έχουν βρεθεί στο Ερέχθειο και στα Προπύλαια, όπως επίσης στον ναό του Ηφαίστου στο Θησείο και στο Πρόπυλο του Ιερού της Ελευσίνας.

         Ο διαγραμμισμός (σημερινό αντίστοιχό του η ντάμα) βρέθηκε χαραγμένος στο δυτικό πτερό του Παρθενώνα, ανάμεσα στον δεύτερο και τρίτο κίονα από Βορρά. Παιζόταν πάνω σε κάποιο πινάκιο ή άβακα με γεωμετρικά γραμμικά σχέδια. Όπως υπολογίζει η κ. Καρακίτσου, κάθε παίκτης είχε 16 πιόνια που παρέτασσε σε δύο σειρές με μία σειρά πίσω κενή και δύο κενές σειρές μπροστά που χώριζαν τα δύο αντίπαλα μέρη. Όπως και στην ντάμα, κάθε παίκτης προσπαθούσε να νικήσει τα αντίπαλα πιόνια και να οδηγήσει τα δικά του στην τελευταία γραμμή. Στον Παρθενώνα το συγκεκριμένο παιχνίδι παιζόταν πάνω σε 8Χ8 τετράγωνα (από κάθετες και οριζόντιες γραμμές).