ΜΠΑΛΑΝΟΔΡΟΜΙΕΣ ΜΕΝΤΖΙΟΣ

	ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ

	1. Εφτάπετρο ή κεραμιδάκια ή τζαμί ή φίτσια.
	Τα υλικά είναι : 7 κεραμιδάκια ,μία μπάλα βόλεϊ , 2 κώνοι ή πέτρες για τη γραμμή βολής και αρκετοί κώνοι για τα όρια του γηπέδου (αν χρειάζεται).
	Παίζεται από 2 ομάδες των 5 παιχτών (αγόρια- κορίτσια),εξαρτάται βέβαια από τον χώρο που διαθέτουμε .
	Τα κεραμιδάκια στήνονται σαν τζαμί στο κέντρο του γηπέδου και δέκα μέτρα περίπου από αυτά τοποθετούνται οι δύο κώνοι που αποτελούν την γραμμή βολής.
	Στη συνέχεια γίνεται κλήρωση για το ποια ομάδα θα ρίξει πρώτη τη μπάλα από τη γραμμή βολής.
	Η ομάδα που ρίχνει τη μπάλα από τη γραμμή βολής έχει σαν σκοπό ένας από τους παίχτες της να σημαδέψει τα κεραμιδάκια και να ρίξει κάτω τουλάχιστο 1 (η άλλη ομάδα περιμένει πίσω από τα κεραμιδάκια). Αν ρίξουν όλοι οι παίχτες από μία φορά χωρίς επιτυχία τότε η αντίπαλη ομάδα παίρνει ένα πόντο και οι ομάδες αλλάζουν ρόλο . Αν όμως παίχτης ομάδας πετύχει το σκοπό ,να ρίξει τουλάχιστο ένα κεραμιδάκι κάτω , τότε , αφού πρώτα σκορπιστούν όλα μέσα στο ημικύκλιο, οι μεν παίκτες της ομάδας που τα έριξε προσπαθούν να τα ξαναφτιάξουν οι δε παίκτες της άλλης ομάδας προσπαθούν να τους χτυπήσουν με τη μπάλα με σκοπό να τους βγάλουν έξω από το παιχνίδι για τον συγκεκριμένο πόντο. Τον πόντο τον κερδίζει α) η ομάδα που τα έριξε και τα ξανάφτιαξε (οπότε το παιχνίδι συνεχίζεται με την ίδια ομάδα στη γραμμή βολής), ή β) η ομάδα που είχε στην κατοχή της τη μπάλα και κυνηγούσαν τους αντιπάλους για να τους χτυπήσουν (οπότε συνεχίζει αυτή η ομάδα από τη γραμμή βολής).
	Κατά τη διάρκεια που παίζεται ένας πόντος απαγορεύεται οι παίκτες να εμποδίζονται με οποιοδήποτε τρόπο (κράτημα, σπρώξιμο, ψυχολογικό πόλεμο, κλπ). Η συμπεριφορά γενικά των παικτών πρέπει να είναι κόσμια, χωρίς διαμαρτυρίες, βρίσιμο κ.λ.π. Οι ποινές είναι ατομικές π.χ. αποβολή ή ομαδικές (χάσιμο βαθμού ή αποβολή όλης της ομάδας) και ανάδειξη της άλλης ως νικήτριας.
	Νικήτρια αναδεικνύεται η ομάδα που στο τέλος θα συγκεντρώσει τους περισσότερους πόντους.
			( Ιαουάριος 2005 )

	2.Αμπάριζα
	Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες. Η κάθε ομάδα βαφτίζει μια κολόνα ή ένα δέντρο για μάνα. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να προστατεύει η κάθε ομάδα τη μάνα της. Ένα από τα παιδιά της ομάδας βγαίνει στο χώρο ανάμεσα από τις μάνες και παράλληλα βγαίνει και από την άλλη ομάδα ένα παιδί. Συναντιούνται και προσπαθούν να αγγίξουν ο ένας τον άλλο. Όποιος προλάβει να χτυπήσει τον άλλο, τον αιχμαλωτίζει και τον οδηγεί στη μάνα του. Παίζουν με τον ίδιο τρόπο, μέχρι να φτάσουν στον τελευταίο παίκτη. Ο τελευταίος που μένει έχει πολύ δύσκολο ρόλο γιατί αφ' ενός προσπαθεί να προστατεύσει τη μάνα , αφ' ετέρου προσπαθεί να ελευθερώσει τους αιχμάλωτους συμπαίκτες του (να ακουμπήσει ένα συμπαίκτη του μία φορά) .Αν οι αντίπαλοί του είναι παραπάνω από δύο συνήθως πιάνεται και το παιχνίδι τελειώνει με νικήτρια φυσικά την άλλη ομάδα.

	3.Σκλαβάκι
	Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες . Το παιχνίδι παίζεται ανάμεσα σε δυο γραμμές που βρίσκονται σε απόσταση τουλάχιστο 30 μέτρων η μια από την άλλη. Τα παιδιά της μιας ομάδας κάθονται πίσω από τη μια γραμμή και της άλλης πίσω από την άλλη γραμμή. Το πρώτο παιδί της μια ομάδας μπαίνει στο χώρο του παιχνιδιού και ακολουθεί ένα παιδί από την άλλη ομάδα, κατόπιν ένα παιδί από την πρώτη κλπ. Τα παιδιά μπαίνουν στον χώρο του παιχνιδιού εναλλάξ ένα από κάθε ομάδα. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να ακουμπήσει το παιδί ένα παιδί της άλλης ομάδας και να το κάνει σκλαβάκι. Το κάθε παιδί όμως μπορεί να ακουμπήσει μόνο το παιδί ή τα παιδιά της άλλης ομάδας που είχαν μπει στο χώρο του παιχνιδιού αμέσως πριν από αυτό. Το παιδί που κυνηγά τα προηγούμενα από αυτό, μπορεί να κυνηγηθεί από το παιδί της άλλης ομάδας που μπήκε μετά από αυτό. Εννοείται αν κάποιο παιδί γυρίσει στη γραμμή και ξαναβγεί τότε έχει το προτέρημα να μπορεί να ακουμπήσει τους μέχρι εκείνο το λεπτό αντιπάλους του που κινούνται εκτός της γραμμής τους . Αν κάποιο ακουμπήσει ένα αντίπαλό του τότε αυτό γίνεται σκλαβάκι και στέκεται 10 με 15 μέτρα αριστερά ή δεξιά από τη γραμμή της αντίπαλης ομάδας και περιμένει τους συμπαίκτες του για να τον ξελευτερώσουν. Κερδισμένη είναι η ομάδα που θα κάνει σκλαβάκια όλα τα παιδιά της άλλης ομάδας.


	4.ΜΠΑΛΑΝΟΔΡΟΜΙΕΣ
	Ανήκει στις σκυταλοδρομίες . Χωρίζουμε τα παιδιά σε δύο ισάξιες ομάδες .Τις τοποθετούμε στο ίδιο ύψος και με ιδανική απόσταση μεταξύ τους .Απέναντί τους και σε απόσταση 15-20 μέτρα τοποθετούμε από ένα στρώμα .Όλα τα παιδιά κρατούν από ένα μπαλόνι φουσκωμένο. Με το σφύριγμα φεύγουν τα δύο πρώτα παιδιά ,κατευθύνονται στο "δικό τους στρώμα" , σκάνε το μπαλόνι και επιστρέφουν πίσω στην ομάδα τους για να φύγει ο επόμενος. Το παιχνίδι τελειώνει όταν σκάσουν όλα τα μπαλόνια σύμφωνα με τον κανονισμό .Νικήτρια είναι η ομάδα που θα έχει ολοκληρώσει γρηγορότερα τον γύρο.

	5.Μουσικά Στεφάνια
	Παίζεται όπως οι μουσικές καρέκλες .Σκορπάμε κυκλικά -περιμετρικά του χώρου τόσα στεφάνια όσα τα παιδιά .Ζητούμε από αυτά όταν παίζει η μουσική (να προτιμάμε έντονη και γρήγορη ) να χορεύουν στο κέντρο και όταν σταματάει να αναζητούν στεφάνι κενό και να στέκονται όρθια, ακίνητα μέσα σ' αυτό .Μετά από δύο τρία δοκιμαστικά θα φροντίζουμε όταν εκείνα χορεύουν να αφαιρούμε ένα στεφάνι . Το παιδί που θα μένει χωρίς στεφάνι μετά το σταμάτημα της μουσικής θα αποχωρεί απ΄ το παιχνίδι . Το τελευταίο παιδί που μένει στο παιχνίδι αναδεικνύεται νικητής.

	6.Κατάσκοποι
	Το παιχνίδι παίζεται σε ένα ορθογώνιο χώρο. Ο πιο ιδανικός είναι το γήπεδο Μπάσκετ. Στη γραμμή της μιας μπασκέτας πλάι - πλάι παρατάσσονται οι "κατάσκοποι αγόρια" και στην γραμμή της άλλης οι "κατάσκοποι κορίτσια". Στην κεντρική γραμμή ορίζουμε τον "κυνηγό των κατασκόπων ".Ο στόχος των κατασκόπων είναι με το σφύριγμα να αλλάξουν υποχρεωτικά γραμμή ,ενώ του κυνηγού να πιάνει κατασκόπους με σκοπό να τους κάνει κυνηγούς. Ένας κατάσκοπος χάνει α)όταν πιάνεται από κυνηγό ,β) όταν δεν αλλάξει γραμμή μετά από σφύριγμα ,γ)όταν βγει εκτός γηπέδου μπάσκετ. Νικητής αναδεικνύεται ο κατάσκοπος εκείνος που θα κατορθώσει να μείνει μοναδικός , πράγμα πάρα πολύ δύσκολο .Συνήθως τελειώνει με το πιάσιμο όλω των κατασκόπων.

	7.Τα κανόνια του Στρουμπείου
	Στις δυο μεγάλες γραμμές του γηπέδου μπάσκετ στέκονται συνολικά τέσσερα παιδιά κρατώντας από μια μπάλα (να προτιμάμε βόλεϊ) ,που τους δίνουμε το όνομα κανόνια. Τα υπόλοιπα παιδιά τα τοποθετούμε όπως παραπάνω .Με το σφύριγμα τα μεν δεύτερα προσπαθούν να περάσουν στην απέναντι γραμμή ενώ τα πρώτα προσπαθούν να τα πετύχουν με την μπάλα για να τα βγάλουν από το παιχνίδι. Ένα παιδί χάνει α)όταν χτυπηθεί από μπάλα ,β) όταν δεν αλλάξει γραμμή μετά από σφύριγμα και γ)όταν βγει εκτός γηπέδου μπάσκετ. Νικητής αναδεικνύεται το παιδί που θα μείνει το μόνο αλώβητο από τις κανονιές.

	8.Κόκαλο - Ξεκόκαλο
	Αρχικά ορίζουμε το χώρο που θα παίξουμε το παιχνίδι .Το μισό γήπεδο μπάσκετ ή το γήπεδο βόλεϊ είναι ιδανικοί. Ορίζουμε τον κυνηγό .Τα υπόλοιπα παιδιά προσπαθούν να αποφεύγουν τον κυνηγό γιατί αν πιαστεί ένα από αυτά θα πάρει τη θέση του. Αν κάποιο παιδί βρίσκεται σε δύσκολη θέση έχει το δικαίωμα να φωνάξει "κόκαλο" και να μείνει με ανοιχτά τα πόδια ακίνητο έως ότου κάποιο ελεύθερο παιδί περάσει από κάτω και φωνάξει "ξεκόκαλο". Ο κυνηγός αλλάζει όταν:α) πιάσει παιδί πριν φωνάξει "κόκαλο", β) παιδί βγει εκτός ορίων στην προσπάθεια να αποφύγει τον κυνηγό και γ)Όταν ο κυνηγός πιάσει όλα τα παιδιά , άρα είναι και νικητής.

	9.Στεριά - Θάλασσα
	Ορίζουμε μια ευθεία γραμμή και ζητούμε από τα παιδιά να σταθούν πίσω απ΄ αυτή ώμο με ώμο .Μπροστά από τη γραμμή είναι η στεριά ενώ πίσω η, εκεί που πατάνε η θάλασσα. Ζητούμε ,από τα παιδιά ,όταν ακούνε στεριά να πηδάνε (άλμα με τα δύο πόδια ενωμένα ) στη στεριά ενώ όταν ακούνε θάλασσα ,στη θάλασσα. Μετά από μερικά δοκιμαστικά αρχίζουν να χάνουν. Ένα παιδί χάνει όταν :α)εκτελέσει λάθος "παράγγελμα" ,β) καθυστερήσει περισσότερο να εκτελέσει και γ) πατάει γραμμή. Ζητάμε από τα παιδιά που χάνουν ,προκειμένου να καλλιεργήσουμε την ειλικρίνειά τους , να αποχωρούν αυτοβούλως .Το τελευταίο παιδί ανκηρύσσεται νικητής .

	10.Τα παπούτσια σου βρωμάνε – Άλλαξέ τα
	Ζητάμε από τα παιδιά να βγάλουν τα παπούτσια τους .Ορίζουμε μια ευθεία γραμμή και ζητούμε να πάρουν θέση πλάι-πλάι .Τα παπούτσια τα σκορπάμε ανακατωμένα σε μια απόσταση τουλάχιστο είκοσι μέτρα. Ζητούμε από τα παιδιά με το σήμα μας να τρέξουν ,να εντοπίσουν , να φορέσουν τα παπούτσια τους και στη επιστρέψουν στη γραμμή εκκίνησης. Το πρώτο παιδί που θα επιστρέψει πίσω είναι νικητής.

	11.Μπόουλιγκ – Στόχος
	Χωρίζουμε τα παιδιά σε δύο ισάξιες ομάδες . Σε απόσταση δέκα έως 20 μέτρα τοποθετούμε 10 , 12 τουβλάκια σε σχήμα τριγώνου. Το κάθε παιδί για λογαριασμό της ομάδας του σημαδεύει με μπάλα μπάσκετ με σκοπό να ξαπλώσει όσα περισσότερα τουβλάκια στη γη. Το κάθε ξαπλωμένο τουβλάκι δίνει ένα βαθμό .Η ομάδα που θα συγκεντρώσει τους περισσότερους βαθμούς είναι η νικήτρια.

	12.Πορτοκάλια
	Τα παιδιά τοποθετούνται το ένα πίσω από το άλλο με τα πόδια στη διάσταση ,ενώ δύο βρίσκονται ανά ένα στα δύο άκρα με σκοπό να πετάνε συρτά τη μπάλα του μπάσκετ με τα χέρια κάτω από τα πόδια τους. Ο σκοπός των δύο είναι να ακουμπήσουν τα άλλα, για να τα "κάψουν" , ενώ τα πολλά έχουν σαν σκοπό , το καθένα χωριστά να μείνει τελευταίο στο παιχνίδι για να κερδίσει. Επίσης κάποιο παιδί χάνει αν η μπάλα περάσει από δίπλα του ή αν το ένα πόδι του είναι στον αέρα. Αξίζει να αναφερθεί ότι κάθε φορά τα παιδιά αλλάζουν οπτική κατεύθυνση κοιτάζοντας κάθε φορά το παιδί που ρίχνει τη μπάλα. Τέλος αν κάποιο κατορθώσει να πιάσει τη μπάλα με τα δύο πόδια κερδίζει "πορτοκάλι" ,δηλαδή μια επιπλέον ζωή.

	13.Ψαράδες - ψαράκια
	Στο κέντρο της αυλής είναι πιασμένοι σε κύκλο τέσσερις με πέντε ψαράδες .Γύρω του σε κύκλο πιασμένα από τα χέρια είναι τα ψαράκια .Τα ψαράκια τραγουδούν τρεις φορές "Δεν μπορούν - δεν μπορούν οι ψαράδες να μας πιάσουν δεν μπορούν " , αφήνουν τα χέρια και τρέχουν .Οι ψαράδες τρέχουν και αυτοί με τη σειρά τους με σκοπό να πιάσουν ο καθένας τους μόνο από ένα .Αν το πετύχουν αυτό όλοι τους τότε τα ψαράκια που πιάστηκαν γίνονται ψαράδες και ξεκινάμε από την αρχή.

	14.Ψάρια – δίχτυ
	Ξεκινώντας ορίζουμε το χώρο που θα παίξουμε το παιχνίδι .Οι πλέον κατάλληλοι χώροι είναι το μισό γήπεδο μπάσκετ ή το γήπεδο βόλεϊ . Ορίζονται δύο παιδιά που θα παριστάνουν το δίχτυ .Τα υπόλοιπα παιδιά είναι τα ψάρια. Ο σκοπός των δύο παιδιών , που όπως είπαμε πιο πάνω απαρτίζουν το δίχτυ , είναι να κινούνται πιασμένα από το χέρι και να προσπαθούν να μεγαλώσουν το δίχτυ πιάνοντας τα υπόλοιπα (ψάρια).Το δίχτυ πρέπει να προσέχει να μην κόβεται (αφήνουν τα χέρια), γιατί τότε θα είναι άκυρο το πιάσιμο ψαριού. Τα δε ψάρια να προσέχουν να μη βγαίνουν έξω απ' τα όρια του παιχνιδιού διότι θα χάνουν και θα γίνονται δίχτυ. Έτσι όσο περνάει η ώρα ,θα μεγαλώνει το δίχτυ και φυσικά θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο για τα ψάρια. Συνήθως το παιχνίδι τελειώνει με νικητή το δίχτυ ,γιατί στην τελευταία ψαριά πιάνονται ομαδικά. Υπάρχει βέβαια περίπτωση να μείνει ψάρι ελεύθερο ,που σημαίνει ότι είναι νικητής .

	15.Αποχαιρετιστήρια Σκυταλοδρομία –Γιούπι –γιούπι για
	Ανήκει στις σκυταλοδρομίες . Χωρίζουμε τα παιδιά σε δύο ισάξιες ομάδες .Τις τοποθετούμε στο ίδιο ύψος και με ιδανική απόσταση μεταξύ τους . Απέναντί τους και σε απόσταση 15-20 μέτρα τοποθετούμε κατάλληλα τα χαρτιά με τα γράμματα της λέξης ή της φράσης που θέλουμε να τονίσουμε. Η εκκίνηση δίνεται από τη χορωδία που τραγουδά το "γιούπι - γιούπι για ". Φεύγουν οι πρώτοι της κάθε ομάδας οι οποίοι παίρνουν το πρώτο γράμμα , στη συνέχεια οι επόμενοι και τελειώνει όπως δείχνει και η φωτογραφία με την παράταξη όλων των παιδιών στη σειρά για να διαβάζονται οι λέξεις και να ανακηρύσσεται νικήτρια ομάδα.

	16.«Τα χαρούμενα Τούνελ»(παιχνίδι με μπάλες)
	Χωρίζουμε τα παιδιά σε δύο ισάξιες ομάδες . Ζητάμε αφού σχηματίσουν δύο σειρές ,το ένα πίσω από το άλλο , να ανοίξουν τα πόδια τους- να τα φέρουν στη διάσταση. Το πρώτο από κάθε ομάδα κρατάει από μία μπάλα (η ιδανικότερη είναι του μπάσκετ ).Με το σύνθημα προωθούν τη μπάλα συρτά -δυνατά κάτω από τα πόδια των άλλων συμπαικτών τους και παραμένουν στη θέση τους. Το τελευταίο στην ομάδα του παιδί πιάνει τη μπάλα ,έρχεται γρήγορα πρώτο -στην αρχή της ομάδας του και προωθεί τη μπάλα (όπως το προηγούμενο παιδί).Ο "γύρος" τελειώνει όταν όλα τα παιδιά γίνουν "πρώτα" και προωθήσουν τη μπάλα , ενώ πόντο παίρνει η ομάδα της οποίας η μπάλα θα φτάσει γρηγορότερα στον αρχικό πρώτο παιδί. Νικήτρια αναδεικνύεται η ομάδα εκείνη που θα φτάσει πρώτη στον αριθμό πόντων που έχουμε ορίσει από την αρχή ή όταν εξαντληθεί το χρονικό όριο που επίσης θέτουμε από την αρχή.

	17.«Ο κύβος ερίφθη».
	Σε κύβο , κατασκευασμένο από υλικό μαλακό (σφουγγάρι-φελιζόλ), έχουμε σχεδιάσει από ένα σχέδιο σε κάθε έδρα του όπως κύκλο , το γράμμα ς ,δύο γραμμές παράλληλες , δύο κύκλους , δύο κύκλους ομόκεντρους ,ένα τετράγωνο με τελίτσες . Ζητούμε από τα παιδιά , αφού ένα απ' αυτά πετάξει ψηλά τον κύβο , στη συνέχεια να σχηματίσουν το σχέδιο που θα δούνε όταν ο κύβος σταματήσει στο δάπεδο. Το παιχνίδι συνεχίζεται έως όλα τα παιδιά πετάξουν από μία τουλάχιστο φορά τον κύβο .Παράλληλα φροντίζουμε να τονώνουμε το ενδιαφέρον τους μετρώντας κάθε φορά που πέφτει ο κύβος στο έδαφος μέχρι το δέκα αργά για να υπάρχει μέτρο σύγκρισης και να φαίνεται η βελτίωσή τους.

	18. «Τα γατάκια της οδού Μαιζώνος» ή ουρίτσες.
	Μοιράζουμε σε όλα τα παιδιά από μία κορδέλα ή άλλο κατάλληλο υλικό περίπου 40 εκατοστών. Ζητούμε να το τοποθετήσουν κατάλληλα στο πίσω μέρος της φόρμας τους .Αν έχει συμπεριληφθεί σε πρόγραμμα εκδηλώσεων φροντίζουμε την ενδυμασία , το βάψιμο κ.λ.π. Ξεκινάμε με έντονη , ζωηρή μουσική και ζητούμε από τα παιδιά να χορέψουν. Όταν σταματάμε τη μουσική κάθε παιδί προσπαθεί να κλέψει ουρίτσες από τα άλλα. Με τη μουσική λοιπόν χορεύουμε , χωρίς μουσική κυνηγάμε για να μαζέψουμε ουρίτσες . Το παιχνίδι τελειώνει όταν τελειώσουν οι ουρίτσες. Νικητής αναδεικνύεται εκείνο το παιδί που θα έχει κατορθώσει να μαζέψει τις περισσότερες.
	19. «Κορόιδο».
	Μέχρι πέντε παιδιά ορίζουμε ένα παιδί "κορόιδο" , ενώ για παραπάνω 2 ή και περισσότερα. Τα παιδιά αλλάζουν τη μπάλα του ποδοσφαίρου μεταξύ τους αποφεύγοντας τον παίκτη "κορόιδο" , ο οποίος κάνει ότι μπορεί για να γίνει κάτοχος της μπάλας για να του πάρει τη θέση ο τελευταίος που την είχε ακουμπήσει. Μπορούμε να δυσκολέψουμε τους κανονισμούς μειώνοντας τα όρια ή την τεχνική χειρισμού της μπάλας , π.χ. με κοντρόλ , χωρίς κοντρόλ , κ.λ.π.
	Τέλος το «Κορόιδο» παίζεται και με τα χέρια με μπάλα βόλεϊ , μπάσκετ ή χάντμπολ .

	20. «Εγώ σκυτάλη , εσύ μπάλα»
	Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες . Το παιχνίδι παίζεται ανάμεσα σε δυο γραμμές που βρίσκονται σε απόσταση περίπου 20 μέτρων η μια από την άλλη. Τα παιδιά της μιας ομάδας κάθονται πίσω από τη μια γραμμή και της άλλης πίσω από την άλλη γραμμή. Στη μέση ακριβώς των δύο ομάδων τοποθετούμε δύο κώνους (περίπου 3 μέτρα απόσταση μεταξύ τους) και τοποθετούμε στον ένα μπάλα και στον άλλο σκυτάλη .Δίνουμε νούμερα στα παιδιά των ομάδων, φροντίζοντας ώστε τα παιδιά που θα παίξουν αντίπαλα να είναι όσο το δυνατό πιο "ισάξια" .Το παιχνίδι ξεκινάει φωνάζοντας εμείς δυνατά ένα νούμερο. Τα παιδιά τρέχουν με σκοπό το μεν ένα που θα φτάσει πρώτο υποχρεωτικά να πάρει τη σκυτάλη , να τρέξει και να επιστρέψει στην ομάδα του δίνοντας ένα βαθμό , ενώ το άλλο αναγκαστικά να πάρει τη μπάλα με σκοπό να σημαδέψει και να χτυπήσει το αντίπαλο πριν επιστρέψει στην ομάδα του για να δώσει στην ομάδα του ένα βαθμό.

	Νικήτρια ομάδα αναδεικνύεται εκείνη που θα συγκεντρώσει στο τέλος τους περισσότερους βαθμούς .
	21. "Το νησί των ναυαγών"
	Ανήκει στις σκυταλοδρομίες . Χωρίζουμε τα παιδιά σε δύο ισάξιες ομάδες .Τις τοποθετούμε στο ίδιο ύψος και με ιδανική απόσταση μεταξύ τους . Απέναντί τους και σε απόσταση 20 μέτρα περίπου σχεδιάζουμε δύο ορθογώνια σχήματα υπολογισμένου μεγέθους (εξαρτάται από τον αριθμό των παιδιών ) και απόσταση 4, 5 μέτρων μεταξύ τους ή τοποθετούμε δύο χαρτοκιβώτια για να είναι πιο ευδιάκριτα και να μοιάζουν περισσότερο σε νησιά. Με το σύνθημα οι ομάδες τρέχουν απ' ευθείας στο νησάκι τους .Ο στόχος είναι να κρατηθούν περισσότερο χρόνο απ' τους αντιπάλους τους, πάνω σ' αυτό , για να δώσουν βαθμό στην ομάδα τους και στο τέλος τη νίκη .


	22. «Αβγοδρομίες»
	Όλα τα παιδιά που παίρνουν μέρος στέκονται σε μία γραμμή κρατώντας με το στόμα τους κουταλάκι με αυγό. Με το σύνθημα φεύγουν με σκοπό να τερματίσουν στα 20 περίπου μέτρα χωρίς να τους πέσει (απαγορεύεται η χρησιμοποίηση χεριών). Νικητής είναι εκείνο το παιδί που θα φτάσει πρώτο στη γραμμή τερματισμού. Αν βέβαια τερματίσουν κι' άλλα παιδιά -έστω κι αν δεν είναι ταυτόχρονα- καλό είναι να ακολουθήσει ακόμη ένας αγώνας μεταξύ των νικητών για να βγει ο τελικός νικητής.


	23. «Τσουβαλοδρομίες»
	Όλα τα παιδιά που παίρνουν μέρος στέκονται σε μία γραμμή φορώντας τσουβάλια .Με το σφύριγμα φεύγουν πηδώντας με τα δύο πόδια κολλητά και όχι τρέχοντας με σκοπό να τερματίσουν στη γραμμή τέρματος που είναι περίπου στα 20 μέτρα. Χάνει τον αγώνα όποιο παιδί πέσει .Ο πρώτος που θα τερματίσει είναι ο νικητής του αγώνα .Αν βέβαια έχουμε προκριματικούς στο τέλος ακολουθεί ο τελικός.

ΠΙΣΩ

ΑΡΧΙΚΗ