ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΖΩΗ

 

Η επιστήμη στην υπηρεσία της ποιότητας ζωής

 

 

Μεγάλο υψόμετρο και αίμα

Τι προκαλεί τις ασθένειες του υψόμετρου

Η συμπύκνωση του οξυγόνου στο επίπεδο θαλάσσης είναι περίπου 21% και η βαρομετρική πίεση κατά μέσο όρο 760 mmHg.

Καθώς το υψόμετρο αυξάνεται, η συμπύκνωση παραμένει η ίδια, αλλά ο αριθμός των μορίων του οξυγόνου μειώνεται με κάθε αναπνοή. Στα 3.650 μ. η βαρομετρική πίεση είναι μόνο 483mmHg – έτσι υπάρχουν περίπου 40% λιγότερα μόρια οξυγόνου με κάθε αναπνοή.

Για να οξυγονωθεί κατάλληλα ο οργανισμός ο ρυθμός της αναπνοής σας (ακόμη και όταν αναπαύεστε) πρέπει να αυξηθεί. Αυτός ο επιπλέον εξαερισμός αυξάνει την περιεκτικότητα του οξυγόνου στο αίμα. Αφού η ποσότητα οξυγόνου που απαιτείται για δράση είναι η ίδια, το σώμα πρέπει να προσαρμοστεί στο να έχει λιγότερο οξυγόνο.

Επιπλέον, για αιτίες που δεν είναι απολύτως κατανοητές, το μεγάλο υψόμετρο και η χαμηλή ατμοσφαιρική πίεση προκαλούν διαρροή υγρού από τα τριχοειδή αγγεία, το οποίο μπορεί να σχηματίσει υγρό στους πνεύμονες και τον εγκέφαλο.

Η συνέχιση της ανάβασης σε μεγάλα υψόμετρα χωρίς τον κατάλληλο εγκλιματισμό μπορεί να οδηγήσει σε σταδιακά σοβαρές ασθένειες, ακόμα και στο θάνατο.

Λοβοτομή

Η λοβοτομή είναι ιατρική μέθοδος (χειρουργική επέμβαση) που χρησιμοποιήθηκε σε πολλές χώρες, κατά τις προηγούμενες δεκαετίες
Σύμφωνα μ’ αυτήν, οι μπροστινοί (μετωπιαίοι) λοβοί αποκόπτονται με χειρουργική επέμβαση από το υπόλοιπο τμήμα του εγκεφάλου, προκειμένου να αντιμετωπιστούν διανοητικές διαταραχές και ψυχικές παθήσεις.
Οι ασθενείς παραμένουν σε ικανοποιητικό βαθμό ενεργοί, αλλά χάνουν το μεγαλύτερο μέρος της συναισθηματικής τους ζωής.
Συμπτώματα σοβαρών νοητικών ασθενειών όπως η σχιζοφρένεια εξαφανίζονταν άμεσα σε ανθρώπους στους οποίους είχε γίνει λοβοτομή
 Την επινόησε το 1935 ο Πορτογάλος νευροχειρουργός Έγκας Μόνιτζ, ο οποίος άρχισε να την εφαρμόζει πειραματικά σε ασθενείς του ψυχιατρείου της Λισαβόνας, υποτίμώντας το γεγονός ότι οι βλάβες που προκαλούνταν στον εγκέφαλο ήταν πολύ μεγαλύτερες από τα οφέλη
Στις ΗΠΑ ο γιατρός Ουόλτερ Φρίμαν τη δεκαετία του 1950 περιδιάβαινε στη χώρα για να κάνει χιλιάδες λοβοτομές με μια γρήγορη τεχνική δικής του επινόησης. Χρησιμοποιούσε μια μικρή μύτη τρυπανιού με την οποία διείσδυε από το αφτί στο κρανίο.
Αφού έφτανε στον μετωπιαίο λοβό, έκοβε τα επίμαχα νεύρα χτυπώντας απότομα το τρυπάνι με ένα μικρό σφυρί.
Εφαρμόστηκε μέχρι τη δεκαετία του 1950 σε χιλιάδες ανθρώπους που υπέφεραν από νοητικές παθήσεις καθώς και σε υπερδραστήρια παιδιά και κρατουμένους που θεωρούνταν επικίνδυνοι
Μετά τη θεραπεία πολλοί ασθενείς γίνονταν φυτά
Διάσημο άτομο που υπέστη λοβοτομή ήταν και η αδελφή του Αμερικανου προέδρου  Κένεντι, Ρόζμαρι