Έλλειψη:        «Στήν ποιητική τοῦ Καβάφη τίποτα δέν εἶναι τυχαῖο· τά ποιήματά του τά προσέχει καί τά λειτουργεῖ ὥς τήν τελευταία λεπτομέρεια. Ἡ στίξη, οἱ περίοδοι, οἱ παύσεις, ὅλα εἶναι ὑπολογισμένα, ὅλα ὑπηρετοῦν τήν “τέχνη τῆς ποιήσεως”». [Λίνου Πολίτη, Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Αθήνα: ΜΙΕΤ 1980].
Έλλειψη: «Η γραμματική συνείδηση του Καβάφη υποχωρεί αν η αισθητική του αντίληψη της γλώσσας ενοχλείται ή αν του αρέσει ή του συμφέρει ποιητικά ένας νεωτερισμός ή κι ένας ακόμη αγραμματισμός. Μεγάλο ρόλο σ’ αυτό παίζει η πολύ λεπτή του αίσθηση του ρυθμού και των φθόγγων». [Πέτρου Κολακλίδη, «Η γλώσσα του Καβάφη», Πρακτικά Γ΄ Συμποσίου Ποίησης (Πανεπιστήμιο Πατρών, 1-3 Ιουλίου 1983), Αθήνα, Γνώση, 1984 ,σελ. 139]
Ελλειψοειδής επεξήγηση: «Εργάζομαι σαν τους αρχαίους. 
Έγραφαν ιστορία, έκαμναν φιλοσοφία, δράματα μυθολογικής τραγικότητος —ερωτοπαθείς — τόσοι τους— όμοια σαν εμένα».  
                            1910 
Πλαίσιο κειμένου: Η ΚΑΒΑΦΙΚΗ ΕΙΡΩΝΕΙΑ
Ελλειψοειδής επεξήγηση: «Οι  πιο απαρατήρητές  μου πράξεις 
και τα γραψίματά μου τα πιο σκεπασμένα—
από εκεί μονάχα θα με νοιώσουν».
Έλλειψη: «Η καταφυγή στον ιστορικό μύθο δεν είναι για τον Καβάφη απόδραση από τα προβλήματα του καιρού του. Η ιστορία ποτέ δεν καταντάει στο έργο του εναλλακτική λύση που προσφέρει ένα εθνικό άλλοθι ή περιθώρια πατριωτικών ψευδαισθήσεων. Στέκει πάντα ένα ομόλογο, διαμετρικά αντίθετο από τη λογοτεχνία των χρόνων της έξαρσης του μεγαλοϊδεατισμού. Στην ιστορία, όχι την ένδοξη αλλά τη μεταβατική, την ελληνιστική με τη διάχυτη ηθική και πολιτική σύγχυση, όταν η ειδωλολατρία εξακολουθούσε να επιβιώνει παράλληλα με τη χριστιανική μυσταγωγία, στην αμφιταλαντευόμενη ιδεολογία της, την οποία είχε διεξοδικά μελετήσει, στους εύκολους και εξυπηρετικούς συμβιβασμούς της και, κυρίως στην ανασφάλειά της, ο Καβάφης αναγνωρίζει τα συμπτώματα της κοινωνίας του καιρού του, την κοινωνία της παρακμής».
                Mario Vitti , Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, σελ.334
Ελλειψοειδής επεξήγηση: «Είμαι ποιητής του γήρατος και των μελλουσών γενεών».
Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ

Ο επίσημος δικτυακός τόπος για τον Κ. Π. Καβάφη  http://www. Kavafis.gr  παρέχει πλήρες βιογραφικό σημείωμα, βιβλιογραφίαάρθρα σχετικά με την ποιητική του δημιουργία, το αρχείο του ποιητή,   φωτογραφίες χειρογράφων τουεικόνες, σημειώματα ποιητικής και ηθικής, και επιστολές του . Επίσης στον δικτυακό τόπο http://cavafis.compupress.gr/index.htm θα βρείτε πλούσιο υλικό. Μην παραλείψετε το αφιέρωμα της Καθημερινής στον Κ. Π. Καβάφη (11/1/1998) και της Ελευθεροτυπίας (6/6/2003).

 

Σύντομος βιογραφία του ποιητού Κωνσταντίνου Καβάφη

(ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΜΑΣ — ΑΛΛΩΣΤΕ)     (1968)

                                  ...δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.

               

                                                           Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗ «Η πόλις»

 

νταλγκαδιασμένος και βαρύς

γυρνάει τα στενορρύμια

της πολιτείας της άχαρης

που τρώει τα σωθικά του

 

σ’ αυτήν εδώ γεννήθηκε

σ’ αυτή θε ν’ αποθάνει

εδώ πίκρες τον πότισαν (κρουνηδόν)

εδώ τον βασανίσαν

μόνος του                   

πίστεψε — φορές —  }   σπανίως

πως τη χαράν ευρήκε

 

κάποτε θέλησε κι αυτός

κάπου μακρυά να φύγη

μα εκατέβη στο γιαλό

και δεν είχε καράβι

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΒΑΦΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ (ποίηση με ιστορική, φιλοσοφική και ψυχολογική αξία)

· Αντιποιητική στιχουργία       Πεζολογικό ύφος     Ρεαλιστική και λιτή γραφή

· Λακωνική λιτότητα ύφους     Ιδιοφυής επιλογή και ανάδειξη της λεπτομέρειας

· Ιδιόρρυθμη γλώσσα              Αμφισημία       Υπαινικτικός τρόπος γραφής

· Εναλλαγές προσώπων και προσωπείων       Χρήση ιστορικών προσώπων ως συμβόλων

· Μεταμφίεση του παρόντος σε παρελθόν      Ατμόσφαιρα αποτυχίας, διάψευσης, παρακμής

· Ενθουσιασμός προερχόμενος από διανοητική συγκίνηση

· Λεπτή και κάποτε απαρατήρητη ειρωνεία

Þ Τεχνικές εκδήλωσης της ειρωνείας

     (μάσκα, παρενθετικός λόγος, παύλες, σχόλια τρίτων)