Ποια ήταν η περσική πολιτική έναντι των Ελλήνων την περίοδο αυτή;
© Εύη Πεπέ, φιλόλογος
αρχική
ιστορία
Συμπλήρωσε τα κενά επιλέγοντας την κατάλληλη λέξη από την αναδυόμενη λίστα.
Μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο και την επικράτηση των Σπαρτιατών, ο περσικός παράγοντας φρόντισε να δημιουργήσει
αντιαθηναϊκό
αντισπαρτιατικό
συνασπισμό από τη
Θήβα
Μακεδονία
, την
Κόρινθο
Κύπρο
,
το Άργος
την Καλαμάτα
τα Τρίκαλα
και την Αθήνα και να υποκινήσει μια σειρά συγκρούσεων που έγιναν γνωστές ως
Βοιωτικός
Θηβαϊκός
Κορινθικακός
ή Κορινθιακός πόλεμος (
404-395
395-386
π.Χ.). Ο πόλεμος αυτός επισφραγίστηκε από μια
μειωτική
υπερήφανη
για τον Ελληνισμό ειρήνη.
Με τη
Βασίλειο
Λεόντειο
, γνωστή και ως Ανταλκίδειο ειρήνη, οι Σπαρτιάτες συμφώνησαν πλέον με το Μεγάλο Βασιλιά να επιβάλουν τους όρους του τερματισμού του πολέμου. Έτσι
παρέδωσαν
απαίτησαν
κέρδισαν
τις ελληνικές πόλεις των παραλίων της Μ. Ασίας και την
Κόρινθο
Κύπρο
στο βασιλιά της Περσίας, διακήρυξαν την
αυτονομία
υποταγή
όλων των ελληνικών πόλεων - με εξαίρεση τα νησιά
Θάσο και Σαμοθράκη
Ίμβρο, Λήμνο και Σκύρο
που παρέμειναν στους Αθηναίους - και έγιναν οι ίδιοι
επιτηρητές
τοποτηρητές
της ειρήνης στην κυρίως Ελλάδα. Μεταβλήθηκαν κατ' αυτόν τον τρόπο σε
ελεγκτές
όργανα
της περσικής πολιτικής.
Την ηγεμονία μετά τους Σπαρτιάτες θα διεκδικήσουν για μικρό χρονικό διάστημα οι
Θηβαίοι
Κορίνθιοι
Μακεδόνες
. Δύο σημαντικές για τον ελληνισμό μάχες, η μια στα
Λεύκτρα
Σάλωνα
(371 π.Χ.) και η άλλη στη Μαντινεία (
368
362
π.Χ.) θα κρίνουν την άνοδο και την πτώση αντίστοιχα της Θηβαϊκής ηγεμονίας.
Οι πόλεμοι μεταξύ των ελληνικών πόλεων, οι πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές μέσα στις ίδιες τις πόλεις και ο παρεμβατικός ρόλος των Περσών ήταν τα συμπτώματα της
ανωτερώτητας
ακμής
παρακμής
των ελληνικών πόλεων-κρατών.
Έλεγχος
ΕΝΤΑΞΕΙ