ἔλαθεν· λανθάνω: διαφεύγω την προσοχή κάποιου, παραμένω άγνωστος, απαρατήρητος
καταναλώσας· καταναλίσκω: δαπανώ, σπαταλώ, κατατρώγω, τρώγω
ἄλογα· ὁ, ἡ ἄλογος, τὸ ἄλογον: αυτός που στερείται την ιδιότητα του λόγου, ο παράλογος. Τα ζώα, που δεν έχουν ούτε το χάρισμα του λόγου ούτε της λογικής σκέψης, χαρακτηρίζονται ως ἄλογα όντα.
ἀκόσμητος (<κοσμέω-ῶ): αδιάτακτος, ακανόνιστος, ακαλλώπιστος
ἠπόρει· ἀπορέω-ῶ: δεν έχω πόρο (δρόμο, διέξοδο), βρίσκομαι σε απορία, αμηχανία, αγνοώ τι πρέπει να πράξω, απορώ
νομή: διαίρεση, διανομή
ἐμμελῶς (<μέλος: μουσική): αρμονικά, με τον σωστό τρόπο, κατάλληλα, ευπρεπώς
ἄστρωτος: ο χωρίς στρωμνή, χωρίς κρεββάτι, αυτός που κοιμάται (συνεπώς και ζει) σε πρωτόγονη κατάσταση, χωρίς να έχει στρώμα
παρῆν· πάρειμι: εμφανίζομαι, παρουσιάζομαι
ἀμήχανος: αυτός που δεν έχει τα μέσα ή τον τρόπο, που βρίσκεται σε απορία, ο ανίσχυρος, ο ανίκανος, ο αδύνατος, ο δύσκολος
κτητόν (ρηματικό επίθετο του κτῶμαι): το πράγμα το οποίο μπορεί κανείς να αποκτήσει· - κτητήν τῳ: κτητήν τινι
ταύτῃ (δοτική οργανική ως επίρρημα): έτσι, κατ' αυτόν τον τρόπο
ἐγχωρεῖ (απρόσ., με δοτική προσωπική και απαρέμφατο): επιτρέπεται, είναι δυνατόν
φυλακή (<φυλάττω): φρούρηση, φύλαξη, φρουρά
ἐφιλοτεχνείτην (δυικός αριθμός)· φιλοτεχνέω-ῶ: ασκώ μια τέχνη, αγαπώ μια τέχνη
εὐπορία: ευκολία, ικανότητα, αφθονία, ευτυχία, πλούτος, λύση αμφιβολιών και δυσκολιών· δες πιο πάνω, ἀπορῶ.
δίκη μετῆλθεν· δίκη μετέρχεταί τινα: καταδιώκεται κάποιος δικαστικά

ἔντεχνον σοφίαν· ἔντεχνος: ο μέσα στα όρια της τέχνης, έμπειρος, επιδέξιος. - ἔντεχνος σοφία: η σοφία που εμπεριέχει την τέχνη, η σοφία που συμπορεύεται με την τέχνη. Αρχικά η έννοια της σοφίας έχει κυρίως να κάνει με τη δεξιότητα και την εμπειρία σε κάποια τέχνη, την αρχιτεκτονική, τη γλυπτική, τη μεταλλουργία, την ιατρική, κ.τ.λ. Ο προσδιορισμός ἔντεχνος επιτρέπει εδώ στον Πρωταγόρα να διευκρινίσει επομένως πως αυτού του είδους τη σοφία εννοεί, και όχι αυτήν που συνδέουμε με τη γνώση των επιστημών και τη φιλοσοφία.

«σοφία» (λήμμα) [πηγή: Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα]

δίκη: α) το ορθό, το δίκαιο, η συνήθεια που πηγάζει από την ορθή χρήση των πραγμάτων, το έθιμο· β) η καλή συνήθεια, η τάξη, η αρμονία, το δίκαιο· γ) η κρίση, η γνώμη, η απόφαση· δ) κάθε ενέργεια που αποσκοπεί στη διατήρηση και απονομή του νόμου· ε) η δικαστική διαδικασία, η εκδίκαση μιας υπόθεσης· στ) η δικαστική απόφαση, η τιμωρία, το πρόστιμο.

«δίκη»: σημασιολογική διερεύνηση (λήμμα) [πηγή: Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα]

Πρόσθετα σχόλια

Διός φυλακαί:
Οι φρουροί του Δία είναι, το δίχως άλλο, το Κράτος και η Βία.
Πηγή: Πλάτων, Πρωταγόρας, Μετάφραση Ι.Σ. Χριστοδούλου, Ελένη, Απ. Πλευρά, εκδ. Ζήτρος

1. Παρατηρήστε πώς χαρακτηρίζονται μέσα στο κείμενο του Πρωταγόρα οι δραστηριότητες που σήμερα ονομάζουμε "τεχνολογία". Σχολιάστε αυτούς τους χαρακτηρισμούς.

2. Λαμβάνοντας υπόψη σας τις θεϊκές ιδιότητες της Αθηνάς και του Hφαίστου, να προσδιορίσετε τι ακριβώς εννοεί ως έντεχνη σοφία, ο Πρωταγόρας. Η τέχνη και τα καλλιτεχνικά δημιουργήματα συμπεριλαμβάνονται, νομίζετε, στην έντεχνη σοφία; Υπάρχει πρωταρχική σχέση ανάμεσα στην τεχνολογία και την τέχνη; Είναι και η τέχνη εξίσου απαραίτητη στη δημιουργία του πολιτισμού και στην επιβίωση του ανθρώπου μέσα σε μια φύση εχθρική;