Άσκηση για τα συγκοπτόμενα και για τις αλλαγές στο συνταγματικό άξονα

Αλλάζουμε τους πρωταγωνιστές στην ιστορία «Πατρική δικαιοσύνη». Αντικαθιστούμε τις λέξεις ἀνὴρ με → γυνὴ, παῖς - ὑιὸς → θυγάτηρ, πατὴρ → μήτηρ προβαίνοντας σε απαραίτητες αλλαγές.
Ἀνὴρ γένει Μάρδος παῖδας εἶχεν ἑπτά.
Τούτων ὁ νεώτατος κακὰ πολλὰ
τοὺς ἄλλους εἰργάζετο.
Καὶ τὰ μὲν πρῶτα ἐπειρᾶτο αὐτὸν
ὁ πατὴρ ῥυθμίζειν λόγῳ
ἐπεὶ δὲ οὒκ ἐπείθετο, πρὸς τοὺς δικαστὰς ἤγαγε
καὶ ὅσα αὐτῷ ἐτετόλμητο ἀκριβῶς κατηγόρησε,
καὶ ᾔτει παρὰ τῶν δικαστῶν ἀποκτεῖναι τὸν νεανίσκον
Οἱ δὲ ἐξεπλάγησαν καὶ ἀμφοτέρους
ἐπὶ τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην ἤγαγον.
Τὰ αὐτὰ δὲ λέγοντος τοῦ πατρὸς, βασιλεὺς ἔφη:
«Εἶτα τολμήσεις τὸν υἱὸν ἀποθνῄσκοντα  ὑπομεῖναι;»
Ὁ δὲ ἔφη «πάντων μάλιστα
ἐπεὶ καὶ ὅταν τῶν φυομένων θριδακινῶν τάς
ἐκφύσεις τὰς πικρὰς ἀφαιρῶ,
οὐδὲν ἡ μήτηρ αὐτῶν λυπεῖται,
ἀλλὰ θάλλει μᾶλλον καὶ γλυκίων γίνεται».
Ταῦτα ἀκούσας Ἀρταξέρξης ἐπῄνεσε μὲν τὸν ἄνδρα
καὶ τῶν βασιλικῶν δικαστῶν ἐποίησεν ἕνα
εἰπὼν ὅτι ὁ περὶ τῶν ἰδίων παίδων
οὕτω δικαίως ἀποφαινόμενος
πάντως καὶ ἐν τοῖς ἀλλοτρίοις ἀκριβής ἔσται
δικαστὴς καὶ ἀδέκαστος,
ἀφῆκε δὲ καὶ τὸν νεανίαν τῆς τιμωρίας,
ἀπειλῶν αὐτῷ θανάτου, ἐὰν ἀδικῶν φωραθῇ ἕτερα.
Γυνὴ γένει εἶχεν ἑπτά.
Τούτων ἡ κακὰ πολλὰ
τὰς εἰργάζετο.
Καὶ τὰ μὲν πρῶτα ἐπειρᾶτο
ἡ μήτηρ ῥυθμίζειν λόγῳ
ἐπεὶ δὲ οὒκ ἐπείθετο, πρὸς τοὺς δικαστὰς ἤγαγε
καὶ ὅσα ἐτετόλμητο ἀκριβῶς κατηγόρησε,
καὶ ᾔτει παρὰ τῶν δικαστῶν ἀποκτεῖναι τὴν .
Οἱ δὲ ἐξεπλάγησαν καὶ
ἐπὶ τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην ἤγαγον.
Τὰ αὐτὰ δὲ τῆς , βασιλεὺς ἔφη:
«Εἶτα τολμήσεις τὴν ἀποθνῄσκουσαν ὑπομεῖναι;»
Ἡ δὲ ἔφη «πάντων μάλιστα
ἐπεὶ καὶ ὅταν τῶν φυομένων θριδακινῶν τάς
ἐκφύσεις τὰς πικρὰς ἀφαιρῶ,
οὐδὲν ἡ μήτηρ αὐτῶν λυπεῖται,
ἀλλὰ θάλλει μᾶλλον καὶ γλυκίων γίνεται».
Ταῦτα ἀκούσας Ἀρταξέρξης ἐπῄνεσε μὲν τὴν
καὶ τῶν βασιλικῶν δικαστῶν ἐποίησεν ,
εἰπὼν ὅτι ἡ περὶ τῶν ἰδίων
οὕτω δικαίως
πάντως καὶ ἐν τοῖς ἀλλοτρίοις ἀκριβής ἔσται
δικαστὴς καὶ ἀδέκαστος,
ἀφῆκε δὲ καὶ τὴν τῆς τιμωρίας,
ἀπειλῶν αὐτῇ θανάτου, ἐὰν φωραθῇ ἕτερα.