α. Οἱ ἀρχαῖοι ἐνόμιζον τοὺς
ἀστ (ἀστήρ)
θεοὺς εἶναι.
β. Οἱ τετελευτηκότες ἐρήμους τοὺς
πατ (πατήρ)
καὶ τὰς μητ (μήτηρ)
ἀπέλιπον.
γ. Φθείρουσιν ἤθ (ἦθος,
αιτ. πληθ.) χρηστὰ ὁμιλίαι (= οι συναναστροφές) κακαί.
δ. Παρὰ Λεσβίοις
ἀγὼν ἄγεται (= διοργανώνεται διαγωνισμός) κάλλ (κάλλος,
γεν. εν.)
γυναικῶν ἐν τῷ τεμ (τέμενος)
τῆς Ἥρας λεγόμενος καλλιστεῖα.
ε. Οἱ Πέρσαι χαλεπῶς φέρουσι τοῖς
παροῦσι πράγμα (πρᾶγμα).
στ. Βούλομαι ὑμῖν τὰ ὀνόμ (ὄνομα)
αὐτῶν ἀναγνῶναι.
ζ. Ἦν ποτε χρόνος, ὅτε θεοὶ μὲν ἦσαν, θνητὰ δὲ
γέν (γένος)
οὐκ ἦσαν. |
