πολλὰ μετ' ἀλλήλων συνακμάζει καὶ καρποφορεῖ,
τὰ μὲν θέρ (τὸ
θέρος, δοτ. εν.) τὰ δὲ χειμῶν (ὁ
χειμών, δοτ. εν.) τινὰ δὲ καὶ ἔαρ. (τὸ
ἔαρ, δοτ. εν.)
ἐὰν μὲν οὖν νότος μέλλῃ πνεῖν, ἀχλ (ἡ
ἀχλύς, αιτ. εν.) ὁμιχλώδη καταχεῖσθαι κύκλῳ
τιμωρὸν δὲ τῶν εἰς αὐτὸν
ὕβρ (ἡ
ὕβρις, γεν. πλ.) ὁ θεὸς ἐπιπέμπει τὸν Αἰγυπτίων βασιλέα Ἴσωκον
καὶ
τοῦτ᾽ ἄρα τὸ τοῦ ἱερ (ὁ
ἱερεύς, γεν. εν.) ὄναρ ἐδήλου
καὶ οὐκ ἐδίδου τοῖς λοιποῖς ἀστρά (ὁ
ἀστήρ, δοτ. πλ.) ἐξαυγάζειν οὐδὲ τὸν ἀέρ (ὁ
ἀήρ, αιτ. εν.) μελανίζειν
τί δ᾽ εἰ μὴ κατὰ τοὺς ἥρω, (ὁ
ἥρως, αιτ. πλ.) ἀλλὰ καθ᾽ Ὅμηρον εἰς δόξαν ἀφῖκτο τὰ ἀργυρεῖα
δῆλον ὅτι
οὐδεμία τῶν ἠθικῶν ἀρετῶν φύσ (ἡ
φύσις, δοτ. εν.) ἡμῖν ἐγγίνεται
εἰσὶ δὲ ἀμφορ (ὁ
ἀμφορεύς, ον. πλ.) δύο κείμενοι ἐν τῷ δικαστηρίῳ
σὺ δέ μοι, ὦ π (ὁ
παῖς, κλ. εν.) Ἀξιόχου, ἀπόκριναι
αἱ δὲ πολλαὶ τῶν τυραννίδ (ἡ
τυραννίς, γεν. πλ.) ὀλιγοχρόνιαι πᾶσαι γεγόνασι παντελῶς
Ἕκτωρ ῥήξας τὸ
τεῖχος εἰσέρχεται καὶ ἀναχωρήσαντος Αἴαντ
(Αἴας, γεν. εν.) πῦρ ἐμβάλλει ταῖς ναυσίν
πολλῶν δὲ ἐλεφάντ (ὁ
ἐλέφας, γεν. πλ.) λαμπάδ (ἡ
λαμπάς, αιτ. πλ.) φερόντων ἐκομίσθη
ὦ κακὰ παθὼν ἰδών τε δυστυχὲς γέρ (ὁ
γέρων)
τοῦτον τὸν δελφῖν (ὁ
δελφίν, αιτ. εν.) εἶδον καὶ καλοῦντι τῷ παιδ (ὁ
παῖς, δοτ. εν.) ὑπακούοντα καὶ φέροντα, ὁπότε ἐποχεῖσθαί οἱ βούλοιτο
ᾔδετο ἐν τοῖς παιᾶ (ὁ
παιάν, δοτ. πλ.) μελλόντων ἀποπλεῖν |