Άσκηση στη γ' κλίση (Σιγμόληκτα)
αρσενικά σε –ης/-ους, -κλῆς/-κλέους, θηλυκά σε ὼς/οῦς,
ουδέτερα σε –ος/-ους, σε –ας/-ως ή -ατος

καὶ ἀνέτρεπε πάντα καὶ κιβώτια καὶ σκίμποδας καὶ σκεύ (σκεῦος, αιτ. εν.)
ἐπερχομένου δ' Ἀγαθοκλ (Ἀγαθοκλῆς, γεν εν.) τοῦ Λυσιμάχου μετὰ δυνάμεως, ἀνέβαινεν εἰς Φρυγίαν
ἐγὼ οὐ πλέον τι φέρομαι τἀξιώματος καὶ τῆς τιμῆς· ὁποῖα δὲ καὶ τοῖς πρόσθεν βασιλεῦσιν ἦν τὰ ῥητὰ γέρ. (γέρας, ον. πληθ.)
εἴρηται δὲ καὶ περὶ τῆς χροιᾶς τοῦ αἵματος οὐκ Ἀριστοτέλ (Ἀριστοτέλης, δοτ. εν.) μόνον, ἀλλὰ καὶ Πλάτων
καὶ νομίσατε νεότητα μὲν καὶ γῆρ (γῆρας, αιτ. εν.) ἄνευ ἀλλήλων μηδὲν δύνασθαι
νέμεται δὲ τὴν Σύρτιν τε καὶ τὴν πρὸς ἠ (ἠῶς, αιτ. εν.) χώρην τῆς Σύρτιος οὐκ ἐπὶ πολλόν
ῥεῖ μὲν γὰρ οὗτος ἀπὸ τῶν περ (πέρας, γεν. πληθ.) αὐτῶν τῆς Ῥοδόπης
Σκύθαι δὲ οἱ ἐν τῇ ἀγορᾷ γάλακτι τὰ πολλὰ ἵππων τε καὶ κρ (κρέας, δοτ. εν.) διαχρώμενοι…
μύθοις ἂν ὅμοια καὶ τέρ (τέρας, δοτ. πληθ.) ἐδόκει περαίνειν
Διονύσιος δὲ λαβὼν ῥάβδον καὶ πατάξας ἐπὶ τοῦ ἐδάφ (ἔδαφος, γεν. εν.) ἠρίθμει τοὺς καταβαίνοντας αἰχμαλώτους
ἔλαφος θήλεια κέρ (κέρας, αιτ. πληθ.) οὐκ ἔχει