ΙΑ 5 | |
Ευγένιος ΤριβιζάςΗ θλιμμένη αγελάδα | |
Ζούσε κάποτε στην Ισπεπονία ένας διάσημος ταυρομάχος, ο Ελ Πεπόλδο ντε Θαλούθας ντε Βερέγγας ντε Βεράντας. Ένα πρωινό δέχτηκε την επίσκεψη μιας πολύ θλιμμένης αγελάδας, της Αμαλασούνθας. Η συζήτηση μαζί της τον οδήγησε σε σοβαρές αποφάσεις που άλλαξαν ριζικά τη ζωή του. Ή ταν συμπαθητική, σεμνή και συνεσταλμένη αγελάδα. Φορούσε βέλο*, μαύρη κορδέλα πένθους γύρω από το λαιμό και έμοιαζε αφάνταστα δυστυχισμένη, λες κι ένα μεγάλο κι αβάσταχτο κακό την είχε βρει. Αναστέναξε βαθιά και από τα μάτια της στάζανε δάκρυα πόνου και απελπισίας (από το ένα μάτι στάζανε δάκρυα πόνου και από το άλλο δάκρυα απελπισίας). — Καλημέρα, κύριε ταυρομάχε, πρόφερε δειλά, ζητώ συγγνώμη που σας ενοχλώ και διακόπτω το πρωινό σας! — Μα τι λέτε, κυρία μου, αγελάδα μου, θέλω να πω. Περάστε! Καθίστε! Θα πάρετε κάτι; Τι να σας προσφέρω; Να σας προσφέρω μια μερίδα γρασίδι να το μηρυκάσετε; — Όχι, ευχαριστώ! Μου έχει κοπεί η όρεξη. Δε βάζω μπουκιά στο στόμα μου τώρα τελευταία! Ξέρετε ποια είμαι; — Ιδέα δεν έχω! — Είμαι η Αμαλασούνθα, η χήρα του ταύρου που σκοτώσατε προχτές στις ταυρομαχίες! — Μη μου πείτε! Σ’ αυτό το σημείο η αγελάδα δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί, την πήρε το παράπονο και άρχισε να κλαίει με αναφιλητά*. Σου ράγιζε την καρδιά το κλάμα της. — Γιατί μου το κάνατε αυτό, έλεγε ανάμεσα στους απανωτούς λυγμούς που την έπνιγαν. Γιατί τον σκοτώσατε; Ξέρετε τι καλός που ήταν; Τι εξαιρετικός ταύρος; Ποιος θα φροντίζει τώρα τα μοσχαράκια μας; Δε μου λέτε; Ποιος θα τα φροντίζει; Θα πάρουν τον κακό δρόμο! Κορνμπίφ* θα καταντήσουν! — Πόσα μοσχαράκια έχετε; — Τρία! — Να σας ζήσουν! Αλλά ξέρετε... — Είμαι τόσο δυστυχισμένη! Θέλω να δώσω ένα τέλος στη ζωή μου! Έτσι μου ’ρχεται να πάω σε κανένα χασάπη και να του πω:
|
* (το) βέλο: πέπλο, λεπτό ύφασμα στα γυναικεία καπέλα, που πέφτει
μπροστά, στο πρόσωπο |
273
ΙΑ΄. ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
Ανθολόγιο Λογοτεχνικών Κειμένων
«Πάρε με, κάνε με ζαμπόν, κάνε με μπριζόλες να ησυχάσω!». Μουχουχού! Μουχουχού! — Ησυχάστε, κυρία μου! Ηρεμήστε! Μη μουγκανίζετε* έτσι! Σπαράζει η καρδιά μου να σας ακούω! είπε ο Ελ Πεπόλδο κι απ’ την ταραχή του άρχισε ν’ αλείβει με μαρμελάδα το μανίκι του. — Μουχουχού! Μουχουχού! — Φτάνει! Σας παρακαλώ! — Μουχουχού! Μουχουχού! Και το ’λεγε το ωροσκόπιό του! Ήταν Ταύρος ξέρετε — είχε γεννηθεί στον αστερισμό του Ταύρου! Το ’λεγε το ωροσκόπιό του: «Άμα συναντήσετε ταυρομάχο, οι προοπτικές δεν είναι καθόλου καλές. Αποφεύγετε τις αρένες! Το κόκκινο χρώμα θα σας φέρει γρουσουζιά». Έτσι έλεγε το ωροσκόπιό του! — Λυπάμαι, κυρία μου! Ό,τι έγινε, έγινε! Θα ξαναφτιάξετε τη ζωή σας μ’ έναν άλλον ταύρο! — Εγώ μόνο τον Εβούλσιο αγαπούσα! — Εβούλσιο; Είπατε Εβούλσιο; — Ναι! — Μα δεν ταυρομάχησα με τον Εβούλσιο προχτές. Έγινε μια αλλαγή την τελευταία στιγμή! Μονομάχησα μ’ έναν άλλον ταύρο! — Ω! Τι ευτυχία! Τι απίστευτη ευτυχία! Διάβασα στις εφημερίδες ότι ο ταυρομάχος σκότωσε τον ταύρο στο δεύτερο γύρο και νόμισα πως ήταν ο καλός μου! Δεν έμαθα για την αλλαγή! Πόσο χαίρομαι! Μου ’ρχεται να σας γλείψω τη μύτη από τη χαρά μου! — Δε βαριέστε!... Αλλά ξέρετε... με τον Εβούλσιο θα ταυρομαχήσω σήμερα, και όχι να το παινευτώ, αλλά συνήθως νικάω! Τους κατατροπώνω εγώ τους ταύρους! Το χαμόγελο έσβησε από τη μουσούδα της Αμαλασούνθας. — Μη μου το κάνετε αυτό, κύριε ταυρομάχε, μουγκάνισε με αγωνία. — Πώς να μην το κάνω; Αυτή είναι η δουλειά μου! Πώς θα βγάζω αλλιώς λεφτά; Πώς θα αγοράζω παγωτά για να τρώω, και βεντάλιες για να χαρίζω στη δόνα Ροζίτα Ντολορές Μαμασίτα Μασουλίτα, την καλή μου; — Μην το κάνετε αυτό! Σκεφτείτε τα μοσχαράκια μας που θα μείνουν ορφανά! Σας υπόσχομαι πως δε θα πεινάσετε ποτέ! Θα σας δίνω εγώ γάλα παχύ και θρεπτικό κάθε πρωί για να φτιάχνετε παγωτό και ο Εβούλσιος, που είναι έξυπνος ταύρος, θα μάθει να παίζει πίπιζα! Θ’ ανοίξουμε τσίρκο! Θα βγάζουμε με το τσουβάλι λεφτά. Εγώ θα κάθομαι στο ταμείο και θα γεμίζω το τσουβάλι. Η Αμαλασούνθα σώπασε. Περίμενε μ’ αγωνία την απάντηση του ταυρομάχου. Ο Ελ Πεπόλδο απόμεινε για λίγο συλλογισμένος. Αναλογιζόταν το ρίγος των χειροκροτημάτων*! — Εντάξει, είπε στο τέλος. Σύμφωνοι! Στο κάτω κάτω δεν είναι
και τόσο ευγενική απασχόληση να σκοτώνεις ταύρους σε όλη σου τη ζωή! Έχω
υπογράψει όμως συμβόλαιο. Πρέπει να βρω κάποια δικαιολογία για να μην
ταυρομαχήσω! Δεν ξέρω τι να κάνω! Εσείς τι λέτε; |
* μουγκανίζετε (μουγκανίζω): μουγκρίζετε * το ρίγος των χειροκροτημάτων: το ανατρίχιασμα, η μεγάλη συγκίνηση από τα χειροκροτήματα |
274
ΙΑ΄. ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
Ανθολόγιο Λογοτεχνικών Κειμένων
Νίκος Μαρουλάκης Από το 1960 ασχολείται με τη γελοιογραφία. Έχει γράψει και εικονογραφήσει παιδικά βιβλία..
|
||
275
ΙΑ΄. ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
Ανθολόγιο Λογοτεχνικών Κειμένων
276