Η πρώτη ομάδα των ΓΧΣ μπήκε στο Λίβανο, μία εβδομάδα αφότου ξεκίνησε η σύγκρουση. Η ομάδα γρήγορα απέκτησε περισσότερα μέλη και μετά από λίγες εβδομάδες 37 διεθνείς εθελοντές και 63 ντόπιοι εργαζόμενοι δραστηριοποιούνταν στο Λίβανο και στη Συρία σε εννιά περιοχές. Η επείγουσα ανταπόκριση των ΓΧΣ είχε δύο φάσεις καθώς οι ανάγκες στην περιοχή άλλαξαν γρήγορα.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης της επείγουσας κρίσης, που χαρακτηρίστηκε από συνεχείς συγκρούσεις, βομβαρδισμούς και μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών, οι δραστηριότητες των ΓΧΣ επικεντρώθηκαν σε τρεις διαφορετικούς άξονες:
• Παρέχοντας βοήθεια (ανθρωπιστικό υλικό, ιατρική περίθαλψη, δραστηριότητες ύδρευσης και υγιεινής) στους εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένους ανθρώπους που αναζητούσαν καταφύγιο. Υποστηρίζοντας τις τοπικές ιατρικές δομές όπου εξαντλούνταν τα φάρμακα.
• Αναζητώντας πρόσβαση σε πληθυσμούς που είχαν εγκλωβιστεί στις εμπόλεμες περιοχές, κυρίως νότια από τον ποταμό Λιτάνι και στην κοιλάδα Μπεκά.
• Όταν ξεκίνησε η εκεχειρία, οι περισσότεροι εκτοπισμένοι επέστρεψαν γρήγορα στα σπίτια τους. Δύο μέρες μετά την έναρξη της εκεχειρίας τα περισσότερα κέντρα φιλοξενίας των εκτοπισμένων ήταν άδεια.
Πριν να σταματήσουν οι εχθροπραξίες, οι περισσότερες ιατρικές ανάγκες αντιμετωπίζονταν άμεσα από τις λιβανικές ιατρικές δομές. Οι ΓΧΣ παρείχαν κυρίως υποστήριξη σε αυτές. Όλες οι δραστηριότητες των ΓΧΣ στο Λίβανο χρηματοδοτήθηκαν από ιδιωτικούς πόρους.