Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος πρώην Ζιτόμιρ και Όβρουτς κυρός Βενέδικτος. (1884-1963).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Βλαδίμηρος Γεωργίεβιτς Πολιάκωφ γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου 1884 στο Κισινιέφ. Το 1905 χειροτονήθηκε Διάκονος και στη συνέχεια Πρεσβύτερος. Το 1914 αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία του Κιέβου. Υπηρέτησε ως Εφημέριος στην Κριμαία και αργότερα στην Οδησσό. Το 1923 μετέβη στη Μολδαβία, η οποία τότε ανήκε στη Ρουμανία. Συνελήφθη επανειλημμένως από τις Ρουμανικές αρχές λόγω της υποστήριξής του στο Σλαβονικό Τυπικό και το Ιουλιανό Ημερολόγιο. Το 1927 απελάθηκε και μετέβη αρχικά στη Σερβία, έπειτα στη Γαλλία και κατόπιν στην Ιταλία. Το 1930 επέστρεψε στο Κισινιώφ. Στις 15 Φεβρουαρίου 1947 εκάρη μοναχός και στις 17 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 18 Φεβρουαρίου 1947 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Κισινιώβου και Μολδαβίας. Τη χειροτονία τέλεσε ο Πατριάρχης Ρωσίας Αλέξιος ο Α΄, συμπαραστατούμενος από τον Μητροπολίτη Δυτικής Ευρώπης Σεραφείμ και τον Επίσκοπο Ριαζάν και Κασιμώβου Ιερώνυμο. Στις 3 Ιουνίου 1948 εξελέγη Επίσκοπος Ιβανόβου και Κίνεσμα. Στις 25 Φεβρουαρίου 1953 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Στις 23 Ιουλίου 1956 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ζιτόμιρ και Όβρουτς. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1958 παραιτήθηκε. Εκοιμήθη στο Κισινιέφ στις 6 Δεκεμβρίου 1963. Αμέσως μετά το θάνατό του διαδόθηκε η φήμη ότι επρόκειτο για δολοφονία, την οποία οργάνωσαν οι μυστικές υπηρεσίες της Σοβιετικής Ενώσεως.