Ο
κατά κόσμον Κωνσταντίνος Μαρκώφ Κωνσταντίνωφ γεννήθηκε στη Σόφια στις 3/16
Ιανουαρίου 1901. Σπούδασε τη Θεολογία στις Θεολογικές Σχολές Σόφιας και
Τσερνοβικίου. Στις 30 Δεκεμβρίου 1923 εκάρη μοναχός. Διάκονος
χειροτονήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1923 και Πρεσβύτερος στις 22 Ιουνίου 1929
από τον Μητροπολίτη
Στάρας Ζαγόρας Παύλο. Στις 5 Δεκεμβρίου 1931
τοποθετήθηκε Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Σόφιας και στις 9 Ιανουαρίου 1932
έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Το 1935 τοποθετήθηκε Γραμματέας της
Ιεράς Συνόδου. Στις 12
Ιουλίου 1936 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Στοβίου παραμένοντας στη
θέση του Γραμματέα της Ιεράς Συνόδου. Στις 29 Μαΐου 1938 εξελέγη
Μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως. Κατά την περίοδο του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και
τη Βουλγαρική κατοχή της Δυτικής Θράκης του ανατέθηκε και η διοίκηση της
Μητροπόλεως Μαρωνείας (1941-1944). Στις 10 Μαΐου 1953 εξελέγη Πατριάρχης Σόφιας
και πάσης Βουλγαρίας. Το 1961 μετά την κανονική ανακήρυξη της Εκκλησίας της
Βουλγαρίας σε Πατριαρχείο αναγνωρίστηκε ως Πατριάρχης και από το Οικουμενικό
Πατριαρχείο. Διετέλεσε τοποτηρητής της Μητροπόλεως Φιλιππουπόλεως από το
1953 μέχρι το 1969. Κατά την Πατριαρχεία του στις 18 Ιουλίου 1968 η Εκκλησία
της Βουλγαρίας υιοθέτησε το Γρηγοριανό Ημερολόγιο. Εκοιμήθη στις 7 Μαρτίου 1971.
Ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή Μπατσκόβου. |