ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

    Ιστορικό σημείωμα: Μετά την Οκτωβριανή επανάσταση του 1917 ένα μέρος της Ιεραρχίας της Ρωσικής Εκκλησίας κατέφυγε αρχικά στην Κωνσταντινούπολη και κατόπιν στο Βελιγράδι. Εκεί συνεστήθη η λεγόμενη Σύνοδος του Καρλοβικίου για τους εκτός Ρωσίας και εν Υπερορία ευρισκομένους Ορθοδόξους Χριστιανούς υπό το Πατριαρχείο Σερβίας. Οι δεσμοί αυτών των Ιεραρχών με το Πατριαρχείο Ρωσίας διακόπηκαν. Το 1946 η Σύνοδος αυτή μετέφερε την έδρα της στο Μόναχο και το 1950 στη Νέα Υόρκη και έκτοτε διακόπηκαν και οι σχέσεις της με το Πατριαρχείο Σερβίας καθώς και με κάθε άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία.
    Στις 31 Μαρτίου 1927 η Σύνοδος του Καρλοβικίου όρισε ως Αρχιεπίσκοπο Βορείου Αμερικής τον μέχρι τότε Επίσκοπο Αγίου Φραγκίσκου Απολλινάριο. Αυτό συνέβη διότι είχαν ψυχρανθεί οι σχέσεις μεταξύ της Μετροπόλια και της Συνόδου του Καρλοβικίου (δύο δηλαδή διαφορετικών Ρωσικών δικαιοδοσιών στη Βόρειο Αμερική). Μη αναγνωρίζοντας τη δικαιοδοσία της Μετροπόλια η Σύνοδος του Καρλοβικίου θεώρησε ότι όλες οι Ρωσικές παροικίες της Βορείου Αμερικής έπρεπε να τελούν υπό τη δικαιοδοσία της.
    Στις 4 Σεπτεμβρίου 1934 αποφασίστηκε η Επισκοπή Βορείου Αμερικής να χωριστεί σε δύο Επισκοπές: α) Νέας Υόρκης και Ανατολικής Αμερικής και β) Αγίου Φραγκίσκου και Δυτικής Αμερικής. Από το 1935 μέχρι το 1946 η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία εν Υπερορία και η Μετροπόλια είχαν κοινό Επίσκοπο στην Επισκοπή Ανατολικής Αμερικής.

    Επισκοπικός κατάλογος (υπό σύνταξη).

Αναθεώρηση: Κυριακή, 23 Νοεμβρίου 2025.