Σχόλια, κρίσεις, ευχές για "Ροές" Σε προδημοσιευμένα ποιήματα της συλλογής, αλλά και σε μεμονωμένα ποιήματα μετά την έκδοσή της, (13/5/2019- ...)   Ἀνομία, σ. 7. Παναγιώτης Καραβασίλης: Εξαιρετικό!!! Αλλά και πόσο επίκαιρο!!! Διαμάντω Κίτσου: Πολύ εύστοχο!!! Δυστυχώς, η ανομία έχει γίνει μάστιγα της κοινωνίας μας. Αγάθη Βαρμάζη: Πόσο επίκαιρο και αληθινό!   Φασισμός, σ. 8. Γιώργος Ραβανίδης: (1) Καλημέρα, Γιώτα. Ας προσθέσω και μια ακόμη άποψη κάποιων άλλων :"Οι πράξεις των φασιστών - ναζιστών δικάζονται και όχι οι ιδέες τους". Επίσης, εκτός νόμου μπορεί να τεθούν οργανώσεις του είδους; Καταλαβαίνω αυτό που γράφει η κα Κ. Νικολάου. Έχω την άποψη ότι η ποίηση μπορεί να είναι και "άκαιρη", όταν ενεργοποιεί τη σκέψη. Και αυτό νομίζω ότι γίνεται με αυτό το ποίημα. (2) Κάλλυ Νικολάου (αποχώρησε από τη συζήτηση στο fb, διαγράφοντας τα σχόλιά της). Αυτό κατάλαβα. Το τέρας είναι πάντα τέρας. Με κάθε "καιρό". Μπορεί να επιχειρηματολογεί με τους τρόπους του. Παναγιώτης Πλαστήρας: Η σύγχρονη θεωρία περί ερμηνείας της λογοτεχνιας "απαιτεί" το "θάνατο" του δημιουργου, όπως χαρακτηριστικά λέγεται. Συνεπώς μας ενδιαφέρει, πρωτίστως, το ποιητικό υποκεiμενο... Και εδώ είναι ένα και νοηματικά σαφές, παρότι δεν αναφέρεται ρητά: "αυτοί", που λόγω της αχρονίας του θα μπορούσε να μετατραπεί σε "όποιοι". Διαχρονικά.... Σωκράτης Βασιλείου: Αγαπημένη Παναγιώτα, οι 21 στοχαστικοί σου στίχοι, μπορούν να αντικαταστήσουν επάξια πολυσέλιδη πραγματεία. Μπορείς και το καταφέρνεις. Γιατί είσαι προικισμένη και διαθέτεις απαράμιλλη παρρησία.   Διαπίστωση, σ. 9. Διαμάντω Κίτσου: Καλησπέρα, Γιώτα!!! Έτσι συμβαίνει με πολλούς ανθρώπους. Ο Ισοκράτης στο λογο του " Προς Δημόνικον" γράφει σε κάποιο σημείο: "....Πολλοί γάρ ατυχούσι μέν τοις φίλοις συνάχθονται, καλώς δέ πράττουσι φθονούσι... ". Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος: Το "χαίρεται μετά χαιρόντων" είναι πιο δύσκολο ή πολύ πιο δύσκολο από το "κλαίετε μετά κλαιόντων" για τους ανθρώπους, Γιώτα μου, παρ' ότι ο Απόστολος Παύλος τα βάζει το "ένα πλάι στο άλλο", στην επιστολή του προς Ρωμαίους! Την καλησπέρα μου! Παναγιώτα Σμυρλή: Πόσο αληθινό!!!   Φθόνος, σ. 11. Διαμάντω Κίτσου: Καλημέρα, Γιώτα! Καλή εβδομάδα! "Μη φθονείτε τοις πρωτεύουσιν αλλ' αμιλλάσθαι" (Ισοκράτης). Δυστυχώς πολλοί ρέπουν προς τον φθόνο. Ιωάννης Δαλάπας: Πολύ σωστά Παναγιώτα. Ό φθόνος είναι φθορά ψυχής Κωνσταντίνος Νικολόπουλος: Υπέροχο, αληθινό Παναγιώτα.   Οἱ φίλοι, σ. 12. Φωτεινή Βεντίστα: Καλησπέρα, Γιώτα. Οι πραγματικοί φίλοι στη χαρα σου φαίνονται. Και δυστυχώς είναι ελάχιστοι Χρυσή Κοσμάτου: Συμφωνώ απολύτως ότι τους φίλους στις χαρές τους θεμε... Αυτή η γλιτσο-φιλία, που δήθεν αναπτύσσεται μ' επίκεντρο τον καφέ παρηγοριάς μετά τον χαμό ενός ανθρώπου σου προσφιλούς, ας πάει στο καλό... Μας έκαψε... Ειρήνη Φράγκου: "[...] διαβάζω ξανά και ξανά αυτό το ποίημα! Υπέροχο!" Ευαγγελία Κολιομάρου: Γιώτα, μπράβο σου!!! [...]. Έλλη Λάγιου: Αγαπώ τη γραφή σου! Οι φίλοι στα δύσκολα (Οι περισσότεροι) φεύγουν. Τυχερή είσαι! Όμορφη συνέχεια, Παναγιώτα! Βίκυ Κρούσκα: Κι όμως στα δύσκολα φαίνονται... Αλλά κι αν χαίρονται και με τις χαρές μας... Ιδίως... Μαρία Κολοβού - Ρουμελιώτου: Καλημέρα αγαπητή μας φίλη, Παναγιώτα Π. Λάμπρη! Το συνλυπάσθαι : Ανθρώπινο! Το συνχαίρειν : Αγγελικό! Έχετε την αγάπη μου! Εγώ: Καλημέρα, αγαπητή Μαρία! Πόσο σημαντικό αυτό που έγραψες! Κάθε καλό να έχεις! Μ. Κ. - Ρ.: Αγαπητή μου φίλη, είναι λίγοι οι άνθρωποι αυτοί, που πραγματικά, χαίρονται, με την χαρά και την επιτυχία του συνανθρώπου τους!.... Η ζήλια κι ο φθόνος, συνοδεύει συνήθως την ευτυχία των άλλων.... Γι' αυτό, ακριβώς, είναι αγγελικό: όταν κάποιος χαίρεται με την χαρά του άλλου!.... Καλή κι ευλογημένη μέρα! Αγάθη Βαρμάζη: Όντως στα δύσκολα! Και στις χαρές επίσης! Παναγιώτα Σμυρλή: Μπράβο! Αναστασία Κλώνη: Αγαπώ τη γραφή σου! Νίκος Αθανασίου: Οι πραγματικοί φίλοι χαίρονται με τις χαρές μας και συμπαραστέκονται στα δύσκολα. Εύχομαι Γιώτα να έχεις πραγματικούς φίλους στη ζωή σου. Χριστίνα Παυλίδου: Μεγάλη καρδιά... Διαμάντω Κίτσου: Οι πραγματικοί φίλοι και χαίρονται στις χαρές των φίλων και λυπούνται στις λύπες τους γιατί "... πολλοί γάρ ατυχούσι μεν τοις φιλοις συνάχθονται, καλώς δε πράττουσι φθονούσι..." (Ισοκράτης προς Δημόνικον). Βιβή Ρίζου: Καταπληκτικό, Παναγιώτα μου!!!!! Όμορφο είναι να βλέπεις τους φίλους ως σύμπαν ανοιχτό. Να τους αγαπάς! Να χαίρεσαι με τη χαρά τους. Να βλέπεις τις πράξεις τους σαν άστρα, τις αποφάσεις τους σαν τροχιές. Και τις επιλογές τους σαν δρόμους, που μόνο η δική τους καρδιά γνωρίζει!!! Γιάννα Δημολιού: Οι πραγματικοί φίλοι, είναι κοντά μας και στις χαρές μας και στις λύπες μας… Αγαπώ τη γραφή σου! Βασιλική Παπαδοπούλου: Καταπληκτικό!!!   Νέμεσις, σ. 15. Θεοδώρα Γιολδάση: ...τον υβριστή να συναντά και ν'απονέμει τη δικαιοσύνη! Τέλειο, Γιώτα!!! Εγώ: Πιστεύω πως τον συναντά σε ανύποπτο γι' αυτόν χρόνο!  Μίμης Σκαναβής: Η λέξη "Νέμεσις" κυνηγάει τον άνθρωπο αργά ή γρήγορα, έτσι καταλαβαίνω. Εγώ: Ναι, όταν έχει προηγηθεί κάποια Ύβρις του! Λευτέρης Τσιρώνης: Μπράβο!!! Διαμάντω Κίτσου: Υπέροχο και πολύ διδακτικο!!!   Συνέπεια, σ. 19. Διαμάντω Κίτσου: Εξαιρετικό!!! Γιώργος Ραβανίδης: Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη..... Η συνέπεια αφήνει πάντα ουλές. Ιωάννης Δαλάπας: Συγχαρητήρια, Παναγιώτα! Ευαγγελία Δαλάπα: Συγχαρητήρια, Παναγιώτα μου, υπέροχη όπως πάντα. Φιλάκια και αγάπες και στους δυο σας από τους δυο μας. Ευαγγελία Κολιομάρου: Μπράβο!   Ἡ ἄρνηση, σ. 20. Βάσω Κίτσου: [...] Υπέροχο και τόσο ρεαλιστικό!!! Μαντώ Κάτσιου: Εύστοχο, Παναγιώτα! Ευαγγελία Κολιομάρου: [...] Η υπερβαλλουσα προσφορά δεν εκτιμάται!!!!! Κανόνας!!! Χωρίς εξαιρέσεις!!!! Εγώ: [...] Θέλω να πιστεύω πως υπάρχουν εξαιρέσεις...  Μίμης Σκαναβής:  [...] Η λέξη άρνηση είναι γενικά πράξη μη αρεστή και όμως είναι χρήσιμη για να έρθει η θετική πράξη!! Σχολιάζω αυτό που μου δίνει ερέθισμα κα Παναγιώτα ! Εγώ: [...] Συχνά συμβαίνει αυτό που γράφετε, αλλά, όχι σπάνια, οι άνθρωποι δεν μπορούν να δεχθούν ότι ένας δοτικός άνθρωπος μπορεί κάποια στιγμή, για δικούς του λόγους, να αρνηθεί να προσφέρει, έστω και πρόσκαιρα, κάτι. Κι αυτή είναι η στιγμή που πολλές σχέσεις δοκιμάζονται, ακόμα και διαλύονται! Διαμάντω Κίτσου: [...] Πόσο αληθινό!!! Όσο πιο πολλά δίνει κανείς στον αχάριστο, τόσο πιο αχάριστο και απαιτητικό τον κανει! Αθανάσιος Πόραβος: Επίκαιρο και διαχρονικό! Κύρια Παναγιώτα, πολλά από τα ποιήματά σας με εκφράζουν απόλυτα. "Η άρνηση" όμως νιώθω ότι γράφτηκε για μένα. Αν είχα τέτοιες ικανότητες, τέτοια θα έγραφα. Ευχαριστώ πολύ!!! Εγώ: Σας ευχαριστώ πολύ! Με συγκινειτε! Να είστε καλά! Παναγιώτα Σμυρλή: Πόσο αληθινό! Ειρήνη Φράγκου: Τόσο περιεκτική!!!   Εἶπα..., σ. 21. Αγάθη Βαρμάζη: Υπέροχο, Παναγιώτα μου! Θεοδώρα Γιολδάση: Υπέροχο, Γιώτα! Πολλές φορές το σκεφτήκαμε. Για πού; Εγώ: Σ' ευχαριστώ πολύ, Λόλα μου! Το "για πού;" μπορεί να είναι κοντινό, μακρινό, εσωτερικό, αδιόρατο,... Ηλίας Δημητρόπουλος: Ωραίο, κ. Λάμπρη. Όλοι έχουμε ανάγκη απ' αυτή τη φυγή... απολογισμό. Θεόδωρος Θανόπουλος: Υπέροχο, κ. Γιώτα!...   Ὁ ἥρωας, σ. 23. Κωνσταντίνος Νικολόπουλος: Πολύ όμορφο και επίκαιρο διαχρονικά, Παναγιώτα! Αγάθη Βαρμάζη: Ούτε τους αγαπά αλλά και ούτε παράδειγμα τους έχει... Δυστυχώς, Παναγιώτα! Ειρήνη Μπόμπολη: Ένας απίστευτος φόβος, Γιώτα, κυριαρχεί. Και ποιος μπορεί να σπάσει συμβάσεις και μέτρα για να γίνει ήρωας; Εγώ: Πιστεύω πως απαιτείται εσωτερική δύναμη και υπέρβαση του "εγώ", για ν' αρθείς πάνω απ' όλα αυτά. Διαμάντω Κίτσου: Δυστυχώς, Γιώτα, άλλα τα πρότυπα των νέων σήμερα, δεν έχουν παράδειγμα τους ήρωες! Εγώ: Και όχι μόνο των νέων! Η εποχή μας διακρίνεται από έντονο ναρκισσισμό, χαρακτηριστικό που από τη φύση του αντιστρατεύεται τον ηρωισμό.   Ὄφειλαν, σ. 24. Μίμης Σκαναβής: Σωστό όλο αυτό που έγραψες και που δυστυχώς συμβαίνει στη ζωή μας. Έχω εισπράξει και εγώ την αχαριστία μερικών ανθρώπων και αλλάζω την πορεία της ζωής μου. Λεωνίδας Μαργαρίτης: ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΣΟΥ Ο ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΙΣ ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ... ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΑ ΔΙΚΙΟ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΟΥ... ΥΠΕΡΟΧΟ ΣΤΗ ΣΎΛΛΗΨΗ... Βάσω Κίτσου: Πικρές αλήθειες! Διαμάντω Κίτσου: Δυστυχώς, Γιώτα, συμβαίνουν και αυτά στην κοινωνία που ζουμε. Ο αχάριστος δεν ευχαριστιέται με τίποτα. "Της αχαριστίας έπεται η αναισχυντία". Άννα Φωτιάδου - Μίθυμη: Μεγάλη κουβέντα άνοιξες, Γιώτα μου! Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος: Από την οφειλή μέχρι την εκπλήρωση του χρέους, απέχει παρασάγγας, Γιώτα μου! Νόπη Γραικούση: Η υπέροχη γραφή σου, Γιώτα μου!!! Γιάννης Καραμπούλας: Παναγιώτα, ένα από τα αποφθέγματα του Κλεόβουλου του Ρόδιου (ένας από τους 7 σοφούς της αρχαιότητας) ήταν το εξής: "Ο αχάριστος άνθρωπος μοιάζει με σπασμένο πιθάρι, στο οποίο ό,τι καλό κι αν ρίξεις θα πέσει στο κενό". Η ποίησή σου είναι αντίστοιχη των αποφθεγμάτων και, ίσως, περισσότερο παραστατική. Μπράβο σου! Βασίλης Δημόπουλος: Ο αχάριστος δεν έχει γιατρειά. Μια χαρά τα λες, Παναγιώτα!!!   Καρυάτιδες, σ. 38. Ειρήνη Φράγκου: Αληθινό , αυθεντικό, ελληνικό όπως εσύ. Αντε, Γιώτα μου, για μας που θυμόμαστε τους νεκρούς μας, καλή λευτεριά. Μαίρη Αναστασίου: Γυναίκες Ηπειρώτισσες, ξαφνιάσματα της φύσης. Γεωργία Μπαρτζώκα: Αγωνίστριες, πατριώτισσες, αφανείς ηρωίδες, άξιες θαυμασμού και σεβασμού! Χρυσή Κοσμάτου: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!   Ἀρχές μαγιού, σ. 34. Θοδωρής Δεύτος: Το βρίσκω πολύ τρυφερό, συναισθηματικό και ανθρώπινο.   Λείπεις, σ. 36. Χρυσή Κοσμάτου: Καλημέρα... με ρόδα στην ψυχή. Οι στίχοι σας τα λένε όλα για την Αέρινη Παρουσία της Μάνας. Διαμάντω Κίτσου:Καλησπέρα, Γιώτα!!! Υπέροχοι οι στίχοι σου για τη μάνα, που υπήρξε ο σηματοδότης στη ζωή μας και είναι κοντά μας σε κάθε δύσκολη στιγμή.   Ἡ Ταναγραῖα, σ. 41. Ειρήνη Μπόμπολη: Καλημέρα, Παναγιώτα. Τη διάβασα τη συλλογή σου. Καλοτάξιδη. Το συγκεκριμένο ποίημα το ξεχώρισα από την πρώτη ανάγνωση. Ιδιαίτερο και δυνατή σύλληψη. Να είσαι καλά. Τζωρτζίνα Κομζιά: Εξαιρετικό Παναγιώτα, ευχαριστούμε! Παναγιώτα Σμυρλή: Πρέπει να το καταθέσω δημοσίως. ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ! Παναγιώτης Χαλούλος: Τι όμορφα που περιγράφεις την ιερότητα της απόλαυσης, την κρυφή ωραιότητα του κορμιού, Παναγιώτα! Συγχαρητήρια! (Μου θύμισες μια εικόνα, μπροστά στα μάτια μου, πριν από πολλά πολλά χρόνια: Σε παραλία της Κύπρου, όπου είχε τουρίστες από αραβικές χώρες, ένα κορίτσι, έφηβη, χαιρόταν το κολύμπι, κάνοντας και καταδύσεις από βράχο, ντυμένη ολόσωμα με το μαύρο μουσουλμανικό γυναικείο ένδυμα μέχρι και στο κεφάλι μαντήλι... Μας έκανε μεγάλη εντύπωση για ένα μικρό κορίτσι!...). Σχετικό απόσπασμα από το "Σε δρόμους της Κίνας": "Η εικόνα αυτής της γυναίκας (ενν. κάποιας στο αεροδρόμιο της Ντόχα) έφερε στη σκέψη μου μια άλλη Αράβισσα, για την οποία μίλησα στον σύντροφό μου. Την είχα δει στην Άγια Νάπα, όταν πριν από χρόνια, πολύ νέα, είχα ταξιδέψει στην Κύπρο. Ήταν μαζί μ’ έναν μεσήλικα Άραβα και είχε καλυμμένο ολόκληρο το σώμα της με ολόμαυρο ρούχο. Μόνο το όμορφο πρόσωπό της, κι αυτό από τα μάτια μέχρι το σαγόνι, ήταν ακάλυπτο! Προσπάθησα τότε, αν και μου φάνταζε δύσκολο, να κατανοήσω έναν άλλο πολιτισμό, ο οποίος υπαγόρευε σε κείνη τη νέα γυναίκα να είναι καλυμμένη με τέτοια ρούχα! Και να σκεφτεί κανείς πως η θερμοκρασία – όχι πως στη χώρα της ήταν κάτι ασυνήθιστο – άγγιζε τους σαράντα βαθμούς κι όλοι αναζητούσαν λίγη δροσιά στα γαλάζια νερά της αγλαόμορφης Κύπρου! Δεν οδηγήθηκα σε κάποιο άλλο συμπέρασμα, παρά σε κείνο που λέει πως οι παραδόσεις έχουν πολύ βαθιές ρίζες, οι λαοί τις διαιωνίζουν ως βασικό συνεκτικό τους δεσμό και με πολύ αργούς ρυθμούς τις εγκαταλείπουν, αν ποτέ συμβεί αυτό. Και φυσικά, αναρωτιόμουν αν κάποιες από τις σκέψεις μου είχαν απασχολήσει ποτέ εκείνη τη γυναίκα, όπως, για παράδειγμα, αν είχε επιθυμήσει ποτέ να βγάλει τα ενδύματα που έκρυβαν την ομορφιά της, αν είχε αποδεχθεί αγόγγυστα να τα φορεί, αν… Βέβαια, αυτό δεν θα το μάθαινα ποτέ... Πάντως, χρόνια μετά, δεν έχω λησμονήσει τα όμορφά της μάτια!" Γιώργος Ραβανίδης: Με τέτοια γραπτά ελληνικά κείμενα αποκαλύπτεται η τέχνη της γλώσσας. Διαμάντω Κίτσου: Υπέροχο, όπως και όλα της νέας σου συλλογής!!! Συγχαρητήρια, Γιώτα!!! Κώστας Μάνος: Πολύ καλό! Ευαγγελία Κολιομάρου: Εξαιρετικό κείμενο!!! Μπράβο!!! Λίνα Τηλιού: Υπέροχο, Γιώτα!!!   Τό μένος, σ. 43. Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος: Αν τον "συνεφέρει" το "χείλος του γκρεμού" τον άνθρωπο, οδηγούμενο ως εκεί από την "αγνωμοσύνη και την απληστία του", δεν είναι σίγουρο ότι τότε θα σωθεί! Την καλημέρα μου, Γιώτα! ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ, όπως πάντα! Εγώ: Καλημέρα, Νίκο! Ευχαριστώ πολύ! Δύσκολος, ο σωσμός αυτός, αλλά κρύβει μια αμυδρή ελπίδα! Μόνο, που η ελπίδα, όχι σπάνια, γίνεται παρελκυστική τροχοπέδη, η οποία, τελικά, οδηγεί στο μοιραίο!  Βασίλης Μαλισόβας: "Το αποτύπωσες πολύ εύστοχα με τον ποιητικό σου λόγο! Τα ακραία καιρικά φαινόμενα έχουν εξελιχθεί σε μια πρωτόγνωρη ασύμμετρη απειλή. Να είσαι πάντα γερή και δημιουργική!".   Τό γλυκό, σ. 44. Παναγιώτα Σμυρλή: Υπέροχο όπως πάντα, Παναγιωτίτσα. Μας μεταφέρεις σε στιγμές και καταστάσεις συγκίνησης. Αφροδίτη Σκαλτσά - Δημητρακοπούλου: Καλημέρα, Παναγιώτα μου! Υπέροχο! Αθανάσιος Νασιόπουλος: Καλημέρα, όμορφη καλημέρα. Εύχομαι πάντα χαμόγελο και ποίηση. Γιάννης Καραμπούλας: Καταπληκτικό, με επένδυση συγκινησιακή! Ευαγγελία Κολιομάρου: Εκπληκτικό και συγκινητικό το ποίημα σου, Παναγιώτα μου!!! Καλή Χρονιά να έχουμε με ΥΓΕΊΑ και ΑΙΣΙΟΔΟΞΊΑ!!!!! Μαρία Παππά: Τι μου θυμίζεις τώρα Γιώτα μου! Στο πατρικό μου σπίτι, που πια δε μένει κανείς, όταν ανοίγω το ψυγείο ένα τέτοιο βάζο με γλυκό καρύδι από τα χέρια της μανούλας είναι εκεί και με καλωσορίζει! Σαν να μην έφυγε ποτέ!!! Την αγάπη μου!!! Καλή και δημιουργική χρονιά! Εγώ: Αχ, Μαρία μου! Τι θα ήμασταν χωρίς αυτές τις μνήμες κι αυτά τα μικρά, αλλά σημαντικά! Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ! Και για σένα η νέα χρονιά να είναι υπέροχη! Ελένη Θωμά: Μπράβο! Ντίνα Ζήδρου: Υπέροχοι στίχοι με τόση γλύκα και νοσταλγία! Διαμάντω Κίτσου: Καλησπέρα, Γιώτα! Υπέροχο!!! Συγκινητικό και πολύ νοσταλγικό, που μας θυμίζει το πατρικό μας σπίτι και τα αγαπημένα μας πρόσωπα!!! Βάσω Κίστου: Τι θύμησες μας ζωντανεύεις, Γιώτα μου!!! Να είσαι πάντα καλά! Μαίρη Αναστασίου: Σαν να μην έφυγε ποτέ... Έτσι και στο δικό μου σπίτι, το άδειο, το ψυγείο έχει μόνο τα γλυκά της μάμας, που πολύ φοβάμαι ότι, όταν θα εξαντληθούν,  θα ’ναι σαν να τη χάνω για μια ακόμη φορά. Εγώ: Ακριβώς! Μαίρη μου, να σκέφτεσαι, παρόλα αυτά, πόσο σημαντικό είναι ό,τι μαζί τους ζήσαμε! Φιλιά.  Μίμης Σκαναβής: Μας επαναφέρεις την εποχή των γιαγιάδων μας, που έχω ζήσει, και νοιώθω χαρά αλλά νοσταλγία!!!! Ιωάννης Δαλάπας: Παναγιώτα, δεν έφυγε είναι Εκεί. Κάθε φορά, που κοιτάζεις το βάζο, χαίρεται και αγαλλιάζει η ψυχή απ' την αιωνιότητα. Ευαγγελία Δαλάπα: Παναγιώτα μου. Γλυκές αναμνήσεις, που ο χρόνος ανήμπορος να τις σβήσει, έρχονται και μας συντροφεύουν, η με ένα μικρό βαζάκι γλυκό, η με ότι άλλο κίνητρο, γεμίζουμε με γλυκόπικρα αισθήματα. Αυτό είναι το μεγαλείο της αγάπης και της νοσταλγίας, για τα χαμένα μας πρόσωπα. Θεόδωρος Θανόπουλος: Υπέροχο κ. Παναγιώτα!.. Λυρικό,!.. Αναμνηστικό!.. Να είστε καλά!...   Οἱ μέρες, σ. 45. Βάσω Κίστου: Καλημέρα, Γιωτα μου... Πόσο όμορφο και αυτό το ποίημα σου! Ειρήνη Φράγκου: Καλημέρα, Γιώτα μου, τρυφερό σαν και σένα. Να είσαι καλά! Φιλιά. Ευαγγελία Δαλάπα: Ευαισθησία, ρομαντισμό και αγάπη. Φανερώνει την καρδιά σου. Καλησπέρα, Παναγιώτα μας. Να είσαι πάντα καλά.  Φιλάκια πολλά και από τους δύο μας στους δύο σας. Ιωάννης Δαλάπας: Υπέροχο!!! Παναγιώτα Βαγγέλη: Υπέροχο!!! Παναγιώτα Σμυρλή: Παναγιωτίτσα, χρόνια σου πολλά, με την ευχή να δημιουργείς μέχρι τις μακρινές μέρες του μέλλοντος όμορφες εικόνες και κείμενα άξια θαυμασμού και αγάπης!   Μας έμαθαν..., σ. 46. Θεοδώρα Γιολδάση: Γιώτα, χαίρομαι που γίναμε φίλες στο fb και σε διαβάζω ανελλειπώς! Μ' αρέσει! Μπράβο!!! Άννα Ζανίκα: Ευλογημένη!!! (εικόνα με χειροκρότημα) Αγάθη Βαρμάζη: Πόνος σωματικός, ψυχικός! Πόνος μέχρι να φύγουμε από τη ζωή! Να είναι τα τέλη της ζωής ημών ανώδυνα... Διαμάντω Κίτσου: Εξαιρετικό!!!   Τό μοιρολόι τοῦ πεύκου, σ. 47. Βάσω Κίτσου: Μα τελικά, Γιωτα μου, ποιοι είναι αυτοί που παίρνουν και υλοποιούν τέτοιες αποφάσεις; Μήπως πρέπει να τελικά κατονομάζονται; Γιάννης Αθανασίου: Ένα πεύκο, που σκίαζε γενιές παιδιών! Μια ενημέρωση για τον λόγο κοπής, μιας και το έμαθα από εσάς σήμερα. Λαμπρινή Καραγιάννη: Γιώτα, για την ιστορία. Γνωρίζεις ποια παιδικά χέρια φύτεψαν τα πεύκα στο σχολείο; Η μάνα μου είχε πει από όλα τα πεύκα που φυτεύτηκαν έπιασαν μόνο 3 από 3 φιλενάδες συμμαθήτριες. Βαγγελή Καραγιάννη , Βούλα Γραμματικού και Αλεξάνδρα Αράπη. Όταν χάθηκε νέα η Αλεξάνδρα μαραθηκε το πεύκο της, από ότι μου έλεγε η μάνα μου. Καμάρωνε από την βεράντα της τα άλλα 2 το δικό της και της Βούλας. Δεν ξέρω πότε ξεράθηκε τι 2ο και ποιας ήταν. Μαίρη Αναστασίου: (1ο) Η Βούλα έφυγε από τη ζωη ακριβώς 1 χρόνο πριν... Λυπάμαι πολύ γι' αυτή τη θλιβερή συμπτωση! (2ο) Δυστυχώς, φαίνεται ότι η αναλγησία συνεχίζεται... Πρόσφατα έμαθα ότι έχει μπει στο μάτι η κουτσουμπιά στο κέντρο του χωριού, αυτή που αποτελεί κόσμημα ιδιαίτερα την Άνοιξη. Επειδή ανήκει σε ιδιωτικό χώρο, θέλω να πιστεώω ότι κακό χέρι δεν θα απλώσουν πάνω στο δέντρο αυτό. Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος:  Πόσο γλωσσομαθείς είναι εκείνοι που ξέρουν να ακούν και να μιλούν, όπως και η Παναγιώτα Π. Λάμπρη, με όλα εκείνα που οι υπόλοιποι, οι πολλοί, αποκαλούν "άψυχα"! Ίσως οι "δεσμοί ζωής" με τα "άψυχα" αποτρέψει νέους επίδοξους "Νέρωνες"! Την καλησπέρα μας από Λειβάρτζι, Γιώτα! Ευαγγελία Δαλάπα: Παναγιώτα μου. Ο θρήνος και η αγανάκτηση μου κλείνει τη σκέψη για να εκφραστώ δάκρυα χύνω για τον άδικο χαμό του. Δέντρου αυτού μα και για ό,τι χάνεται απερίσκεπτα. Δεν τον γνώριζα τον πεύκο που αναφέρεις, όμως τον γνώρισα μέσα από την πένα πού μόνο  εσύ ξέρεις να χειρίζεσαι σε παρόμοιες περιπτώσεις. Οι άνθρωποι που παίρνουν τέτοιος αποφάσεις να καταστρέφουν τα μεγαλουργηματα της φύσης είναι ασυνείδητοι, δίχως αισθήματα δίχως όνειρα για ένα καλύτερο αύριο. Βασιλική Θεοχάρη: Θλίψη, μόνο θλιψη. Τα πεύκα αυτά θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τεράστια προβλήματα και στο σχολείο και στα παιδιά , αλλά με την τεχνογνωσία του σήμερα τα προβλήματα αυτά αντιμετωπίζονται με άλλους τρόπους και όχι με τον εύκολο τρόπο της κοπής. Ήταν έργα τέχνης της φύσης, τα προστατεύεις με κάθε τρόπο δεν τα καταστρέφεις. Αλλά μήπως μόνο τα πεύκα έχουν καταστρέψει; Πού είναι η ολάνθιστη αυλή του σχολείου, ο σχολικός κήπος, ο όμορφος προαύλιος χώρος, το όμορφα περιποιημένο κτήριο, η σκάλα με τις πανέμορφες γλάστρες, οι πασχαλιές δεξιά κι αριστερά της σκάλας και γύρω από την σημαία; Τίποτα δεν έχει μείνει. Ένα κτήριο κούτσουρο έχει απομείνει. Όταν βρίσκομαι στο χωριό το βλέπω και με πονάει όλο αυτό το κατάντημα. Ποιος φταίει, τελικά; Οι θεσμικά υπεύθυνοι, οι δάσκαλοι, οι γονείς, οι απόφοιτοι του, όλοι μας; Που, παρόλο που λέμε ότι το αγαπάμε, δεν το προστατεύουμε όσο θα 'πρεπε; Ιωάννης Δαλάπας: Δυστυχώς, Παναγιώτα, ό,τι έχει δύναμη και αξία το καταστρέφουν, το εξαφανίζουν. Οι αξίες χάνονται.   Περισσότερα σχετικά με "Το μοιρολόι του πεύκου", δες εδώ: http://users.sch.gr/panlampri/arthr99.html   Φθορά, σ. 50. Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος: Πόσο διαφορετικοί θα ήμαστε (και θα είμαστε), αν "ακούγαμε" τις διδαχές της φύσης!!! Μίμης Σκαναβής: Σημαντικό νόημα έχει αυτό το ποιήμα, που ερμηνεύει εύστοχα την λέξη φθορά!! Φύση και άνθρωπος!! Θεοδώρα Γιολδάση: Υπέροχο, Γιώτα, διδακτικό! Ειρήνη Φράγκου: Υπέροχο, Γιώτα μου! Διαμάντω Κίτσου: Υπέροχο!!! Η φύση διδάσκει! Ας την "αφουγκραζόμαστε "! Χρέος μας και να την προστατεύουμε. Ελευθερία Στεργιοπούλου: Καρδούλα... Αγάθη Βαρμάζη: Τι όμορφο! Η φύση δίνει τα καλύτερα μαθήματα! Ιωάννης Δαλάπας: Υπέροχο, Παναγιώτα! Η αλήθεια γυμνή! Θεόδωρος Θανόπουλος: "Η Φύση δεν δαμάζεται παρά μόνο αν υποταχθείς σ’ αυτήν." (Φραγκίσκος Βάκων, 1561-1626, Άγγλος φιλόσοφος). Υπέροχο, όπως όλα σας εξάλλου, κ. Γιώτα!... Ξανθή Παπακανέλλου: Υπέροχο και πόσο αληθινό!!! Μαρία Παππά: Πράγματι Γιώτα ας πάρουμε μαθήματα από την απέριττη ομορφιά των αγριολούλουδων. Περπατώντας σήμερα στην τσιμεντούπολη μας, είδα την αντίσταση της φύσης στη ρωγμή του πεζοδρομίου. Σαν και την εικόνα που ανέβασες. Σκέφτηκα ακριβώς αυτά που γράφεις. Σε ευχαριστώ για την πέννα σου! Φιλιά! Γιάννης Καραμπούλας: Με γενναιότητα απαράμιλλη, διακηρύσσει τον θρίαμβο της ζωής, την ταπεινότητα και μαζί τη μεγαλοσύνη του ελάχιστου, εκείνο μόνο, αγγέλλοντας μιαν άλλην Άνοιξη, τελικά, που μπορεί και να έρθει. Ευαγγελία Δαλάπα: Παναγιώτα μου, το ποίημά σου τόσο απλό μα με τόσο μεγάλο μήνυμα ζωής. Αχ και να μπορούσαμε να διδαχτούμε από τη φύση, θεέ μου πόσο ποιο όμορφη θα ήτο η ζωή μας. Να είσαι πάντα καλά, και να δημιουργείς. Συγχαρητήρια! Φιλάκια και αγάπες από τους δυο μας για τους δυο σας.    Λήθη, σ. 51. Διαμάντω Κίτσου: Εξαιρετικό, Γιώτα, με υπέροχα μηνύματα για στάσεις ζωής!!! Καλό απόγευμα να έχεις!!! Παναγιώτα Σμυρλή: (1) Πολύ σπουδαία και σοφά λόγια φίλη μου. Η Τέχνη πώς ξέρει να συνεπικουρεί τη ζωή! Εγώ: Καλησπέρα, Παναγιώτα μου! Χαίρομαι που θεωρείς σημαντικά τα "λόγια" του ποιήματος! Παναγιώτα Σμυρλή: (2) Είναι σημαντικοί στίχοι, από σημαντικό άτομο προερχόμενοι, με θαυμασμό το λέω, γιατί θυμίζεις στόφα αρχαίου ποιητή απ' αυτούς που διαχρονικά περνούν στη συνείδηση του κόσμου! Εγώ: Παναγιώτα μου, τι να πω; Πάντως, σ' ευχαριστώ πολύ για τα γαλαντόμα γραφόμενά σου!!! Παναγιώτα Κυτσούδη: [...] Το συγκεκριμένο ποίημα είναι πυκνό σε νοήματα και ιδέες. Πιστεύω ότι είναι καθρέφτης της προσωπικότητας και των αξιών σου. Μου άρεσε πολύ.   Ἡ ἀπονομή*, σ. 52. Αφροδίτη Σκαλτσά - Δημητρακοπούλου: Υπέροχη γραφή! Διαμάντω Κίτσου: Υπέροχο, Γιώτα!!! Εύχομαι να έχεις πάντα επιτυχίες με πολλές ακόμη τιμητικές διακρίσεις!!! Καλή εβδομάδα!!! Εγώ: Καλησπέρα και καλή εβδομάδα, Διαμάντω! Σ' ευχαριστώ πολύ! Και για τις διακρίσεις, υποκειμενική είναι η κρίση!  Διαμάντω Κίτσου: Με αμεροληψία όμως στην κρίση, Γιώτα!!! Εγώ: Ναι, Διαμάντω! Σ' ευχαριστώ... Ειρήνη Φράγκου: Όσοι τον γνωρίζουν τον κόπο της ποίησης, ξέρουν ότι είσαι εξαιρετική. Παναγιώτα Σμυρλή: Υπέροχο, Παναγιώτα μου! Ιωάννης Δαλάπας: Συγχαρητήρια, Παναγιώτα! Υπέροχο κι αληθινό. Θεόδωρος Θανόπουλος: Συγχαρητήρια κ. Παναγιώτα!... Πάντα στην κατάκτηση των "κορφών"!... Κώστας Μάνος: Πολύ ωραίο! Νόπη Γραικούση: Καταπληκτικό το ποίημά σου, Γιώτα μου!! Εγώ: Σ' ευχαριστώ πολύ, Νόπη μου! Χαίρομαι που σου άρεσε το ποίημά μου! Να είσαι καλά! Νόπη Γραικούση: Από τα καλύτερά σου!!! Διαχρονικό θα έλεγα!!! Εγώ: Και πάλι σ' ευχαριστώ! Αγάθη Βαρμάζη: Συγχαρητήρια, Παναγιώτα! Μαρία Λιόπα: Καταπέλτης, όταν η ποίηση έχει νόημα και στόχο!!! Και δυστυχώς είναι πολλοί "οι κατ' απαίτησιν"... πάρα πολλοί!!! Εγώ: Πράγματι, η ματαιοδοξία πολιορκεί με πολλούς τρόπους την ανθρώπινη φύση!   * Το εν λόγω ποίημα, έλαβε τιμητική διάκριση στον 2ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης «ΚΈΦΑΛΟΣ» (2019).   Πόνος, σ. 54. Γιώτα Σιδηροπούλου: Είσαι μοναδική! Μίμης Σκαναβής: Η φράση "Παιδαγωγός ο πόνος ανελέητος" μας ξυπνάει για πολλά, Παναγιώτα! Καλή σημερινή!! Εγώ: Χαρούμενη μέρα! Ευχαριστώ πολύ! Μακάρι! Διότι, κάποιες φορές, αντί να λειτουργήσει ως παιδαγωγός, λειτουργεί ως καταστροφέας! Παναγιώτα Σμυρλή: Όμορφο, όπως πάντα! Μπράβο, κορίτσι μου! Αφροδίτη Σκαλτσά - Δημητρακοπούλου: Ξεχωριστό! Την αγάπη μου!   Ὄνειρα, σ. 55. Διαμάντω Κίτσου: Αυτή είναι η πραγματικότητα!!! Εγώ: Σ' ευχαριστώ πολύ! Υπάρχει η ερμηνεία των ψυχαναλυτών, του Φρόιντ και του Άντλερ, για τα όνειρα, αλλά ο προβληματισμός παραμένει. Γιάννης Καραμπούλας: Καταπληκτικό, όπως πάντα, το ποίημα! Άννα Ζανίκα: ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ ΕΥΓΝΩΜΟΣΎΝΗΣ!!!!!!!! Άντα Μιχαλιπούλου - Καραμάνου: Μεγάλη αλήθεια! Λεωνίδας Μαργαρίτης: ΚΙ ΟΜΩΣ Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ ΤΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ. Εγώ: Ναι, αν αυτό βοηθάει... Όμως πόσες φορές αληθεύουν;   Ἡ στοιχειωμένη, σ. 57. Παναγιώτα Σμυρλή: Καλημέρα, Παναγιώτα μου, με τις υπέροχες γραφές σου. Καλό μήνα! Αθανάσιος Πόραβος: (1)Κύρια Παναγιώτα, το θέμα για μένα είναι πάντοτε επίκαιρο. Η εξαιρετική γραφή σας το κάνει καταπληκτικό. Η χαρά μου είναι ιδιαίτερη, τα μπράβο είναι λίγο!!! Εγώ: Πρωτομάστορα, καλησπέρα! Δεν ξέρω τι θα κάνατε αν βρισκόσασταν στη θέση εκείνου του πρωτομάστορα, αλλά σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και χαίρομαι ιδιαίτερα με τη χαρά σας! Αθ. Π.: (2) Η μυθολογία και η μυθοπλασία ήταν πάντα εξαιρετική. Η διαρκής πάλη του ανθρώπου να κάνει έργα μεγάλα που έγραψαν ιστορία. Είναι μάχη για την κατάκτηση της γνώσης και τα γεφύρια αποτελούν καθρέφτη αυτής της πολύτιμης γνώσης. Διαμάντω Κίτσου: Καταπληκτικό!!! Συγχαρητήρια, Γιώτα!!! Θεοδώρα Γιολδάση: Υπέροχο το ποίημά σου, Γιώτα. Μπράβο σου!!! Ευχαριστώ που μου το έστειλες σήμερα που είναι παγκόσμια ημέρα ποίησης και αρχή της άνοιξης!!   Οι δεσμοί, σ. 59. Παναγιώτα Σμυρλή: Πάντα σπουδαία και ουσιαστική. Εγώ: Σ' ευχαριστώ πολύ, Παναγιώτα μου, για τη φιλοφρόνηση! Π. Σ.: Αλήθειες λέω πάντα και το ξέρεις. Μαντώ Κάτσιου: Σοφά τα λες. Αγάθη Βαρμάζη: Αυτή είναι η αλήθεια! Ελευθερία Στεργιοπούλου: Καρδιά (εικόνα). Αρετή Θεοδωροπούλου: Πέρα για πέρα αληθινό!!! Άννα Ζανίκα: So true! Διαμάντω Κίτσου: Εύστοχο και πολύ αληθινό!!! Ιωάννης Δαλάπας: Υπέροχο το ποίημα σου. Εάν η ψυχή λείπει τίποτα δεν είναι αληθινό. Με αγάπη. Παναγιώτης Χαλούλος: Και συμβαίνει σε πολλές οικογένειες, δυστυχώς!... Ιουλιέτα Λάκκα: Υπέροχο!   Ὁ εὐτυχής, σ. 60. Παναγιώτα Σμυρλή: Μπράβο, κορίτσι μου! Βάσω Κίτσου: Εξαιρετικό, όπως όλα, Γιώτα μου! Ιωάννης Δαλάπας: Εύγε, Παναγιώτα! Λευτέρης Τσιρώνη: Μπράβο! Σοφία Μάνου: Τέλειο! Διαμάντω Κίστου: Υπέροχο!!! Καλή εβδομάδα, Γιώτα!!! Ευαγγελία Κολιομάρου: Εξαιρετικό!!!