φιλολογικές σελίδες

[αρχική]  [αρχαία ελληνικά]  [έκθεση - έκφραση]  [λογοτεχνία]  [ιστορία]  [διάφορα]  [σύνδεσμοι]

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ. ΤΡΙΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΤΙΧΟΙ: 635-654

 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

 

ΑΙΜΩΝ: Πατέρα, είμαι δικός σου   κι εσύ με τις σωστές σου σκέψεις με καθοδηγείς σωστά, τις

                οποίες εγώ, βέβαια, θα ακολουθήσω. Γιατί κανένα γάμο δε θα θεωρήσω τόσο

                σπουδαίο, ώστε να τον βάλω πάνω από τη δική σου συνετή καθοδήγηση.

ΚΡΕΩΝ: Αυτή τη γνώμη, παιδί μου, πρέπει να έχεις, να ακολουθείς δηλαδή σε όλα την πατρική

                συμβουλή. Γιατί γι’ αυτό  το λόγο οι άνθρωποι εύχονται να αποκτήσουν υπάκουα

                παιδιά, να τα έχουν μέσα στο σπίτι τους, για να εκδικούνται τους εχθρούς και να

                τιμούν τους φίλους όπως ακριβώς ο πατέρας τους. Όμως όποιος γεννάει άχρηστα

                παιδιά τι άλλο θα  ΄λεγες πως γέννησε αυτός ο άνθρωπος παρά βάσανα για τον εαυτό

                του και πολύ γέλιο για τους εχθρούς του; Ποτέ λοιπόν, παιδί μου, να μην αλλάξεις τις

                τωρινές σου σκέψεις από έρωτα για μια γυναίκα, γνωρίζοντας ότι γίνεται παγερό

                αγκάλιασμα αυτό, δηλαδή μια γυναίκα όταν είναι κακή σύζυγος μέσα στο σπίτι. Γιατί

                τι θα μπορούσε να γίνει μεγαλύτερη πληγή παρά ένας κακός αγαπημένος; Λοιπόν

                περιφρονώντας την σαν να ήταν εχθρός σου, άφησε αυτήν την κόρη στον Άδη να

                παντρευτεί κάποιον.

 

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

 

1.      ἑστάναι: Να γράψετε τους αρχικούς χρόνους του ρήματος και να το κλίνετε στην οριστική και ευκτική του ενεστώτα.

2.      ἀξιώσεται: Να γράψετε τους αρχικούς χρόνους του ρήματος και να το κλίνετε στην οριστική και ευκτική του ενεστώτα και στην οριστική του παρατατικού.

3.      πάτερ, γνώμας, πόνους, γυναικός, φρένας: Να γραφούν οι πλάγιες πτώσεις των ουσιαστικών στον ενικό και πληθυντικό αριθμό.

4.      σός, ὅστις, τούτου, τί: Να κλιθούν οι αντωνυμίες στο γένος και στο πρόσωπο που βρίσκονται.

5.      ἔχων, γάμος, ἡγουμένου, ἔχειν, γονάς, φύσαντες, τόν φίλον, πατρί, ἀνωφέλητα, πόνους, ὑφ’ ἡδονῆς, εἰδώς, παραγκάλισμα, ἤ φίλος, πτύσας, νυμφεύειν, τινί: Να αναγνωριστούν συντακτικά οι παραπάνω λέξεις.

6.      «…σοῦ καλῶς ἡγουμένου.» : Τι εννοεί εδώ ο Αίμονας με τη μετοχή ἡγουμένου και πώς το καταλαβαίνει ο Κρέοντας;

7.      Ποιες είναι οι απόψεις του Κρέοντα για τη συμπεριφορά των παιδιών απέναντι στους γονείς; Ισχύουν αυτά και στην εποχή μας;

8.      Γιατί ο Αίμονας χρησιμοποιεί στην αρχή των στίχων 635 και 637 τις λέξεις πάτερ και ἐμοί; Τι θέλει να πετύχει μ’ αυτό;

9.      γνώμας, χρηστάς, ἀξιώσεται, γονάς, εὔχονται, ἀνωφέλητα, φρένας: Να γράψετε από δύο νεοελληνικές λέξεις που παράγονται από τις παραπάνω λέξεις της αρχαίας ελληνικής.

επιμέλεια: Μακρής Κώστας

Ημερομηνία τελευταίας επεξεργασίας: Τρίτη, 13. Φεβρουαρίου 2007

συνεργατικός δικτυακός τόπος με εκπαιδευτικό σκοπό και περιεχόμενο