Τὰ καλὰ παρ’
, (ἐγώ,
δοτ. πλ.) καὶ τὸ τῆς ἀρετῆς ὄνομα τίμιον
Οὐδὲ γὰρ ἐγὼ πρὸς
(σύ, αιτ.
εν.), ἐπεὶ καὶ νῦν, ἵνα μηδὲ τοῦτο
λάθῃ (σύ, αιτ.
εν. αδύναμος τύπος)
Ὁταν μὲν νομοθετῶμεν, τοῦθ’
(ἐγώ, αιτ.
πλ.) σκοπεῖν
Τὴν εἰρήνην τὴν δι’
(ἐγώ, γεν.
εν.)γεγενημένην
Διατριβαὶ καὶ συνήθειαι μεθ’
(σύ, γεν.
πλ.) ἐλευθέριοι
Ἐν δὲ τῇ πρεσβείᾳ συσσιτεῖν
(ἐγώ, δοτ.
πλ.) ἐσπούδασεν,
οὐκ (ἐγώ, αιτ.
εν.) πείσας, ἀλλὰ τοὺς μετ’
(ἐγώ, γεν.
εν.) |
