Tου Nικου Γ. Ξυδακη Θενξ μαν… Οταν τ? ακούω, μεταφράζω σιωπηρά: Ευχαριστώ, μάγκα μου. Ή: Ευχαριστώ, φιλάρα… Τα μεταφράσματα μου φαίνονται πιο αρρενωπά και χυμώδη, πιο άμεσα, πιο μοναδικά. Γιατί λοιπόν οι μάγκες έφηβοι και οι μετέφηβοι τιτιβίζουν τα δικά … Continue reading →
[ Στον αυτοματισμό και την αχρήστευση της σκέψης] βοηθούσε και το γεγονός ότι υπήρχε πολύ μικρή εκλογή στις λέξεις. Το λεξιλόγιο της Νέας Ομιλίας σε σύγκριση με το δικό μας ήταν πολύ μικρό και αναζητούσαν διαρκώς καινούριους τρόπους να το … Continue reading →
“Η γλώσσα αγαπητέ μου,όπως και το συναίσθημα και οι ευγενικές χειρονομίες είναι τα μόνα που μας απόμειναν για να ξαναβρούμε τη φαντασία μας. Τη δυνατότητα να ξαναονειρευτούμε. Τη δυνατότητα της ατομικής μας ελευθερίας και ευθύνης. Γι΄αυτό βάλανε και τη γλώσσα στον Προκρούστη. Και … Continue reading →