(Άγγελος Λιβαθινός, Καρδαμάς-Kardamas)Τα νέα μέτρα για το Ενιαίο Λύκειο, οι Νόμοι τής Αγοράς και οι Μαθητές

«Είχανε δίκιο τα παιδιά στη Ρώμη.

Δεν είναι δυνατόν να βασταχθούν

οι δυναστείες που έβγαλε

η κατάκτησις τών Μακεδόνων».

(Κ.Π. Καβάφη, «Δημητρίoυ Σωτήρος 162-150 π.Χ.»)

Οι μαθητικές κινητοποιήσεις, που πραγματοποιούνται τούτον τον καιρό, ξεπέρασαν σε δυναμική, σε μαχητικότητα και σε αποφασιστικότητα κάθε πρόβλεψη. Και, ως αυθεντικοί κοινωνικοί αγώνες, τείνουν να κονιορτοποιήσουν κάθε προσπάθεια βιαίας ένταξής τους στην λογική τών "επετειακών" κινητοποιήσεων.

Οταν μία εργατική ή κοινωνική κινητοποίηση ξεπερνάει τα όρια χρόνου, αντοχής και αποφασιστικότητας, τα οποία έχουν βάλει στο μυαλό τους οι Κυβερνώντες και οι παρατρεχάμενοι καλφάδες τής πολιτικής τους, όταν μια τέτοια διεκδίκηση αρνείται να "παίξει" τον νόθο ρόλο τής στημένης (ψευτο)διαφωνίας, που προορίζεται να υποχωρήσει ή να αποσυρθεί με τις πρώτες προφορικές και άνευ αντικρύσματος υποσχέσεις τών αρμοδίων, όταν αυτή η κινητοποίηση και διεκδίκηση στοχεύει στο κέντρο τού προβλήματος και ακυρώνει με εντυπωσιακό τρόπο την προσπάθεια τών υπευθύνων αρχών να δείξουν ότι δήθεν "σέβονται" την διαφωνία τών "κάτω", τότε οι εξελίξεις παίρνουν δραματική μορφή και οι "επάνω" χάνουν την ψυχραιμία τους.

Το γεγονός ότι οι μαθητές βάλλουν κατά τών νέων μέτρων για το Ενιαίο Λύκειο με τις αλληλοδιάδοχες πορείες, με τις έντονες διαμαρτυρίες τους, με τα εντυπωσιακά και πρωτόγνωρα, για τα μεταπολιτευτικά χρόνια, συλλαλητήρια και με τις καταλήψεις τών σχολείων, δεν οφείλεται απλά στις «αναταράξεις», που δημιουργεί το κάθε "καινούργιο", όπως με περισσή βεβαιότητα και αλλαζονεία ισχυρίζονται υψηλόβαθμα στελέχη τού Κυβερνώντος κόμματος. Αντίθετα, οι αντιρρήσεις και οι διαφωνίες τών νέων ανθρώπων έχουν βαθύ και ουσιαστικό περιεχόμενο, στοχεύουν στην αχρήστευση τής προσπάθειας να κατεδαφισθεί, ακόμη και ως όραμα και προοπτική, το ανθρωποκεντρικό σχολείο, και εκφράζουν την ισχυρή διάθεσή τους να ακυρώσουν τους Κυβερνητικούς σχεδιασμούς για προώθηση ενός σχολείου και μιας δυαδικής Εκπαίδευσης, που να εξυπηρετούν μονόδρομα τις οργανικές ανάγκες τής αδηφάγου και απάνθρωπης Αγοράς.

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον επιχειρήθηκε από την Κυβερνητική πλευρά να χρεωθεί στους μαθητές δήθεν "έλλειψη πληροφόρησης" ή δήθεν "σκόπιμη παραπληφόρηση" ή ακόμη και "έξωθεν υποκίνηση".

Για τον ίδιο, προφανώς, λόγο, γνωστοί κονδυλοφόροι τής δεξιάς σοσιαλδημοκρατικής ιδεολογίας ξιφούλκισαν πρόσφατα κατά τών μαθητών και τής Εκπαιδευτικής Κοινότητας εν γένει, με ύβρεις, με λεκτικούς προπηλακισμούς και με ανοίκειους χαρακτηρισμούς, ή ακόμη, εγγίζοντας τα όρια τής ιδεολογικής τρομοκρατίας, ταύτισαν τις κινητοποιήσεις μαθητών και φοιτητών με την φασιστική βία!! (Βλ. Π.χ. Αρθρο τού Θ. Λιανού στην Εφημερίδα «Το Βήμα», 13.12.98: "Οι καταλήψεις είναι πράξεις ωμής φασιστικής βίας"!!).

Ομως, ο κοινός και απροκατάληπτος νούς κατανοεί ότι:

- όταν το δικαίωμα όλων για γενική μόρφωση τίθεται υπό αμφισβήτηση από την Εξουσία σε μια χώρα σαν την δική μας, στην οποία οι λειτουργικά αναλφάβητοι πολίτες καλύπτουν τον μισό πληθυσμό τής χώρας,

- όταν με τις νέες ρυθμίσεις για το Ενιαίο Λύκειο πολλαπλασιάζονται με εντυπωσιακό τρόπο οι απρόσωπες εξετάσεις σε Εθνικό Επίπεδο, και οι μαθητές καλούνται ή να ακολουθήσουν το Ενιαίο Λύκειο, συνθλιβόμενοι μέσα σε μια αποκρουστική και απρόσωπη πολυεξεταστική διαδικασία ή να πάρουν τον δρόμο τής φθηνής κατάρτισης (τύπου ΟΑΕΔ) στα ΤΕΕ, για να γίνουν "απασχολήσιμοι" μιάς χρήσεως,

- όταν τα παιδιά τής εργατικής τάξης και τών αγροτών, που φοιτούν σε περιφερειακά ή εσπερινά σχολεία, εξωθούνται από τα Λύκεια εξ αιτίας τών νέων μέτρων και οδηγούνται, χωρίς άλλη εναλλακτική λύση, για φοίτηση όχι σε κάποιο στοιχειωδώς παραδεκτό τεχνικοεπαγγελματικό σχολείο, αλλά στο λίαν υποβαθμισμένο ΤΕΕ, ίδρυμα στο οποίο ελλείπουν παντελώς ή συρρικνώνονται μέχρις ακυρώσεως τα ανθρωπιστικά μαθήματα (π.χ. Ιστορία, Γλώσσα κλπ),

τότε οι αντιδράσεις τών άμεσα ενδιαφερομένων, δηλαδή τών μαθητών από όλη την Ελλάδα, δεν είναι φρόνιμο ούτε να απορρίπτονται σαν δήθεν αποτέλεσμα "παραπληροφόρησης" ή κάποιας αόρατης "υποκίνησης", ούτε να συκοφαντούνται ή να καθυβρίζονται.

Μπορεί, ίσως, κάποιος να διαφωνεί με ορισμένα μέσα, που χρησιμοποιούν οι μαθητές στις κινητοποιήσεις τους, δηλαδή μπορεί να διαφωνεί με τις καταλήψεις τών σχολείων. Αλλά αυτό είναι ο τύπος, είναι η επιφάνεια. Και, όταν αντιμετωπίζουμε θέματα ή προβλήματα Παιδείας, οφείλουμε να μην διολισθαίνουμε στην επίμονη ενασχόλησή μας μόνο με τον τύπο, με την επιφάνεια τών γεγονότων.

Οφείλουμε, αντίθετα, να ασχοληθούμε σε βάθος με την ουσία τών προβλημάτων, που δημιουργούν οι νέες ρυθμίσεις, στις οποίες αντιστέκονται και αντιδρούν οι μαθητές. Και οι Κυβερνώντες, θεραπεύοντας τον διάλογο, έχουν χρέος να δεχθούν την συζήτηση και για τις απόψεις εκείνες, που είναι αντίθετες με τις δικές τους.

Ο χώρος τής Παιδείας, άλλωστε, είναι εξ ορισμού προνομιακός χώρος τού διαλόγου και τής συναγωγής συμπερασμάτων μόνον μετά από γνήσια ανταλλαγή και σύνθεση διαφόρων, ακόμη και διαφορετικών, απόψεων.

Και δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός, ότι οι νέοι τών 15-19 ετών, που με την αγωνιστική φρεσκάδα και ωριμότητά τους, τούτες τις μέρες, γονιμοποιούν την συνείδηση τής Ελληνικής Κοινωνίας, γνωρίζουν περισσότερα από όσα νομίζουν κάποιοι "τεχνοκράτες" ή "σύμβουλοι", ή κάποιοι "παιδαγωγοί", που, ειρήσθω εν παρόδω, έχουν εγκαταλείψει τις αίθουσες διδασκαλίας και έχουν πάψει να είναι μάχιμοι Εκπαιδευτικοί τής Εδρας από πολλών ετών!

Ας δώσουμε, λοιπόν, την δυνατότητα και την ευκαιρία στους νέους, να μας πείσουν τώρα, γαιτί αργότερα μπορεί να μην μάς μείνει τίποτα άλλο από το να διαπιστώσουμε όλοι με έκπληξη, πως «είχανε δίκιο τα παιδιά...»!-

Άγγελος Λιβαθινός

Καθηγητής Μαθηματικών-Λυκειάρχης

πρ. Πρόεδρος τής ΕΛΜΕ Ηλείας

........................................................................................

(*) Το Άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε :1) στην Ημερησία Εφημερίδα τών Πατρών «ΑΛΛΑΓΗ» την 19.12.1998, 2 ) στην εβδομαδιαία Εφημερίδα « ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ» Πατρών την 20.12.1998, 3) στην Ημερησία Εφημερίδα τών Πατρών «ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ ΚΗΡΥΞ» την 20.12.1998, 4) στην εβδομαδιαία Εφημερίδα Πύργου « Η ΑΥΓΗ» την 04.01.1999, 5) στην εβδομαδιαία Εφημερίδα Αθηνών « Η ΕΠΟΧΗ» την 10.01.1999, και 6) στην εβδομαδιαία Εφημερίδα Αθηνών« ΠΡΙΝ» την 10.01.1999.