Αθηναίοι
προς Μηλίους:
“Ότι
υμίν μέν πρό τού τά δεινότατα παθείν
υπακούσαι άν γένοιτο,
ημείς δέ μή διαφθείραντες υμάς κερδαίνοιμεν άν”.
(Διότι,
εσάς μεν θα σάς ωφελήσει,
άν υποταχθήτε, πριν πάθετε την
πλήρη καταστροφή,
εμείς, δε, θα έχουμε κέρδος, άν σάς υποτάξουμε,
χωρίς να σάς καταστρέψουμε).
Θουκυδίδου Ιστορία, Βιβλ. 5ο, 87
Το εδάφιο αυτό, από την Ιστορία τού
Πελοποννησιακού Πολέμου, που
συνέγραψε ο μέγιστος Έλληνας Ιστορικός Θουκυδίδης, περιγράφει μία στιγμή
τού δραματικού διαλόγου μεταξύ τών Αθηναίων και τών Μηλίων ( έτος 415 π.Χ),
καθώς η μεγάλη Ιμπεριαλιστική (επεκτατική) δύναμη τής εποχής εκείνης, η
Αθήνα, ασκούσε αφόρητες πιέσεις στους κατοίκους τής Μήλου, προκειμένου
αυτοί να υποταχθούν και να υποδουλωθούν στους Αθηναίους.
Οι Μήλιοι, όπως θα έκανε κάθε περήφανος λαός που αγαπάει την Πατρίδα και
την Ελευθερία, αρνήθηκαν να υποκύψουν στις απειλές τής τότε Υπερδύναμης.
Και οι Αθηναίοι κατέστρεψαν την Μήλο:
“ Και οι Αθηναίοι εφόνευσαν όλους τούς άνδρες Μηλίους, όσους συνέλαβαν,
τις δε γυναίκες και τα παιδιά, τούς εξανδραπόδισαν”
( Θουκ. Ιστορία, Βιβλ. 5ο, 116.4).
Αυτή η φοβερή θηριωδία, την οποίαν επέδειξαν οι τότε “κοσμοκράτορες”
Αθηναίοι σε έναν μικρό αλλά περήφανο λαό, μού ήλθε στο νού, όταν περιήλθε
στην αντίληψή μου ένα μικρό μονόστηλο Ελληνικής εφημερίδας, που
περιέγραφε την αποθέωση τής βαρβαρότητας τών σημερινών Αμερικάνων
Ιμπεριαλιστών εναντίον τού περήφανου λαού τού κατεστραμμένου ΙΡΑΚ.
Εξέδωσαν διαταγή οι κατοχικές δυνάμεις, λέει η είδηση, με την οποίαν
ειδοποιούν και απειλούν τους Ιρακινούς αγρότες, ότι απαγορεύεται στο
εξής να καλλιεργούν τα χωράφια τους με ντόπιες ποικιλίες! Και ότι είναι
υποχρεωμένοι να χρησιμοποιούν σπόρους, που οι ίδιοι οι Αμερικάνοι θα
τους προμηθεύουν ! (Εφημ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,13.2.2005). Οι σπόροι αυτοί θα
είναι γενετικά τροποποιημένοι ( μεταλλαγμένοι) από Αμερικάνικες Εταιρείες!
Η διαταγή τών Αμερικάνων εισβολέων προχωράει ακόμη παραπέρα, όμως,
αποκαλύπτοντας, σε όλο του το μεγαλείο, το μέγεθος τής Ιμπεριαλιστικής
βαρβαρότητας: Όποιοι Ιρακινοί αγρότες συλλαμβάνονται να καλλιεργούν με
τοπικές ποικιλίες, θα φυλακίζονται! Η δε παραγωγή τους θα καταστρέφεται
ολοσχερώς!
Σκέφτεται κανείς, μέχρι πού μπορεί να φθάσει, αλήθεια, η θηριωδία και η
απανθρωπιά τών Ιμπεριαλιστών;
Επείδή, όμως, η Ιστορία δεν κάνει διακρίσεις, είναι βέβαιον ότι, άν η
εισβολή τών Αθηναίων κατακτητών και η ολοσχερής καταστροφή τής Μήλου
παραμένει στην Ιστορία ως ένα από τα πλέον μελανά και τα πλέον βάρβαρα
γεγονότα τής Αθηναϊκής επιθετικότητας στον τότε γνωστό κόσμο, άλλο τόσο η
εισβολή και κατοχή τού ΙΡΑΚ, και οι χιλιάδες τών φόνων Ιρακινών πολιτών
από τους Αγγλο-Αμερικάνους Ιμπεριαλιστές, θα μείνουν στην Ιστορία ως
πράξεις εφάμιλλες ή και πλέον αποτρόπαιες τής χιτλερικής θηριωδίας.
Η δε
επιχειρούμενη καταστροφή τής αγροτικής παραγωγής στην χώρα αυτήν, ο
συνακόλουθος παραγωγικός ευνουχισμός τής χώρας και ο πολιτιστικός και
κοινωνικός εξανδραποδισμός τού Ιρακινού λαού, θα αποκαλύπτουν εσαεί το
μέγεθος τής απανθρωπιάς και τής εγκληματικής φύσης τών Ιμπεριαλιστών
κατακτητών, τών μακελλάρηδων τών λαών.
Τους μακελλάρηδες τών λαών, εξ άλλου, η συλλογική συνείδηση τούς έχει
βάλει εκεί που τους πρέπει: στα τάρταρα τής απανθρωπιάς και τής
βαρβαρότητας, ενώ “ η Ιστορία τούς κάρφωσε κιόλας στον πάσαλο τής ατίμωσης,
απ’ όπου δεν μπορούν να τους λυτρώσουν μήτε όλες οι προσευχές τών παπάδων
τους”
(Karl Marx: “ Ο Εμφύλιος Πόλεμος στην Γαλλία”).-
Άγγελος Λιβαθινός
Καθηγ. Μαθηματικών-Λυκειάρχης
-------------------------------------------------------------------------
(*)
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στις Εφημερίδες: 1)"Καρδαμάς"(
Φ.14, Ιανουάριος-Μάρτιος 2005), και 2)
"ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ"
Αμαλιάδος ( 05.04.2005
)
|