|
Μέσα
στόν κατακλυσμό
τών βαθύτατα αντιλαϊκών καί πρωτοφανώς γιά τήν Ελλάδα αντιδραστικών
μέτρων, τά οποία
εξαπολύει
η Κυβέρνηση τού κ. Γ.Α. Παπανδρέου (ΓΑΠ) εναντίον τού Ελληνικού Λαού,
ληστεύοντας τούς εργαζομένους καί καρατομώντας εργατικές
 κατακτήσεις, οι
οποίες κατοχυρώθηκαν μέ αγώνες καί μέ τό αίμα τής εργατικής Τάξης, γιά
νά παραδώσει εν συνεχεία ο κ. ΓΑΠ τήν λεία του στό αδίστακτο ντόπιο καί
ξένο Κεφάλαιο, τό ολιγώτερο,
που θά απασχολούσε σήμερα τόν σκληρά δοκιμαζόμενον Ελληνικόν λαό, θά
ήτανε η ορθή χρήση τού Λόγου (τής ομιλίας) από τό Πολιτικό Προσωπικό τής
Άρχουσας Τάξης στήν Ελλάδα, όταν αυτοί επιχειρούν νά « δικαιολογήσουν»
τήν αντιλαϊκή λαίλαπα, που εξαπολύουν.
Έχει, όμως, τήν σημειολογική της σημασία καί αυτή η πλευρά, δηλαδή η
ορθή ή όχι ορθή εκφορά τού Λόγου από εκείνους τούς πολιτικούς, οι
οποίοι, ενώ λειτουργούν καί πράττουν ως νεκροθάφτες τών λαϊκών καί
εργατικών δικαιωμάτων, αυτοχρίζονται « σωτήρες», εκφωνώντας δεκάρικους
λόγους, καί συνάμα
αυτοαποκαλύπτονται γιά τήν γλωσσικήν τους πενία, που καταδεικνύει τήν
στρέβλωση τής σκέψης τους ή, τό καί χειρότερο, αυτοαποκαλύπτονται γιά
τήν ανεπάρκεια τής σκέψης τους, η οποία οδηγεί αναποφεύκτως στήν
σαλαμοποίηση τής Γλώσσας.
Παρακολουθώντας , πρίν από
ημέρες, τόν κ. ΓΑΠ, νά αγωνίζεται στήν ομιλία του,
προκειμένου νά « δικαιολογήσει» τήν αιματηρή καί εγκληματική επίθεση τής
Κυβέρνησής του στά λαϊκά εισοδήματα καί στά εργατικά δικαιώματα,
αποσβολωθήκαμε γιά άλλη μία φορά μέ τίς γλωσσικές «τορπίλες», που
συνηθίζει νά εκτοξεύει κατά παντός , ο οποίος έχει τήν ατυχία νά τόν
παρακολουθεί ομιλούντα!
«Είναι ένας δύσκολος Μαραθώνας
καί Γολγοθάς αυτός που ακολουθούμε »!, είπε, αφήνοντας
άφωνο τό ακροατήριο!
Τό γεγονός, ότι ο κ. ΓΑΠ συγχέει τόν «Μαραθώνα» μέ τόν «Μαραθώνιο
δρόμο»( διότι μού φαίνεται αδιανόητο νά ήθελε νά παρομοιάσει τήν
κατάσταση μέ τήν…Μάχη τού Μαραθώνος!), όπως τήν άλλη φορά είχε μπλέξει
τό «πηλίκον » τής διαιρέσεως μέ τό μαθητικό «πηλήκιον»(!)( είχε
«εκτοξεύσει» τό αμίμητο :
«μηδέν εις τό πηλήκιον»!), μέ οδήγησε νά αναρωτηθώ,
εάν ένας ομιλητής
( ο οιοσδήποτε ομιλητής), που διαπράττει τέτοια γελοία γλωσσικά
ολισθήματα, έχει, άραγε,
κατορθώσει νά αναπτύξει τό
3ο στάδιο αλληλεξάρτησης Γλώσσας
(Λόγου) καί Σκέψης (Νόησης), στάδιο σύμφωνα μέ τό οποίο ( κατά τόν
σοβιετικόν ψυχολόγον Vygotsky ) η Γλώσσα θεραπεύει καί υπηρετεί δύο
βασικές ανάγκες τού ανθρώπου:
1) τήν επιτυχήν έκβαση τής
επικοινωνίας τού ομιλούντος μέ τούς ακροατές του(
εξωτερική λειτουργία τής Γλώσσας). Η εξωτερική λειτουργία καθιστά δυνατή
τήν εξωτερίκευση τών σκέψεων καί συντελεί στήν αποτελεσματική κοινωνική
επικοινωνία, καί
2) τήν εσωτερική τακτοποίηση
τών σκέψεων τού ομιλούντος ( εσωτερική λειτουργία τής
Γλώσσας).
Καί
διερωτήθην,
τί μπορεί νά υποθέσει κάποιος, λοιπόν, γιά ένα ομιλητήν, ο οποίος
αδυνατεί επανειλημμένως νά αρθρώσει ορθόν λόγον, έστω καί επίπεδον χωρίς
περίτεχνα γλωσσικά σχεδιάσματα, αλλά τό κυριώτερο χωρίς φαιδρές, γελοίες
ή ανόητες κακοποιήσεις;
Γιά τήν μέχρι φαιδρότητος καί
γελοιότητος κακοποίηση τής Γλώσσας από ένα ομιλητή, μέχρι ποίου σημείου
μπορεί νά φταίει, άραγε, τό φτωχό λεξιλόγιο καί η γλωσσική πενία του,
καί από ποίου σημείου καί έπειτα μπορεί νά φταίει η αδυναμία «εσωτερικής
τακτοποίησης νοημάτων», δηλαδή τό επίπεδο τής σκέψης τού ομιλούντος;
Τόν γρίφο, που έθεσα στόν
εαυτόν μου, δέν μού τόν έλυσε ούτε η θεωρία τού
Vygotsky, ούτε οι
άλλες δύο θεωρίες αλληλεξάρτησης Σκέψης καί Γλώσσας (
Αριστοτέλη καί Piaget η μία, καί
Watson η άλλη) .
Μέ αφόπλισε, όμως, η ερμηνεία,
που έδωσε ο εξαίρετος
Δημοσιογράφος καί Πολιτικός αναλυτής, ο συμπατριώτης μου Νίκος
Μπογιόπουλος, ο οποίος γράφει στόν
Ριζοσπάστη
(24.03.2010),
παρακάμπτων μέ νόημα τήν σχέση Γλώσσας καί Σκέψεως τού κ. ΓΑΠ, καί
αναδεικνύων ευφυώς τήν κατάμαυρη όψη τών μέτρων στήριξης τής
κεφαλαιοκρατικής ασυδοσίας εις βάρος τού λαού καί τού τόπου, τά οποία
προωθεί ο… «σοσιαλιστής» ΓΑΠ:
[
«Μαραθώνας»…
Δέ μας φθάνουν τά φορομπηχτικά
μέτρα, έχουμε καί τά «εξαιρετικά» ελληνικά τού κ. Παπανδρέου: «Είναι
ένας δύσκολος…Μαραθώνας καί Γολγοθάς αυτός που ακολουθούμε», δήλωσε
προχθές.
Αλλά, εδώ που έχουμε φθάσει, ότι
έμπλεξε τον Μαραθώνα μέ τον Μαραθώνιο, είναι τό λιγότερο.
Τό άκρως ανησυχητικό έχει νά κάνει
μέ τις παρομοιώσεις, τις οποίες επιλέγει προς… αναπτέρωση τού ηθικού
μας, ο Πρωθυπουργός.
Θυμίζουμε, ότι ο μέν Γολγοθάς
έφερε στην σταύρωση, στο τέλος δέ τού… «Μαραθώνα», εκείνος ο καημένος ο
Φειδιππίδης εξέπνευσε…(
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 24.03.2010, σελ. 39, Νίκος Μπογιόπουλος)] .
Δύστηνε Ελληνικέ Λαέ, ποιοί σε
κυβερνούν!
Μόνη σου
ελπίδα, ο ανυποχώρητος αγώνας σου, για νά γκρεμισθή η απάνθρωπη πολιτική
τών αχυρανθρώπων τής Κεφαλαιοκρατικής καί Ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητος!-
------------------------------------
(*) Άγγελος Λιβαθινός
Καθηγ. Μαθηματικών-Λυκειάρχης,
(
To
άρθρο δημοσιεύθηκε 1) στήν Ημερήσια Εφημερίδα τής Ηλείας, "ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ"-
31 Μαρτίου 2010, 2) στήν Εφημερίδα "Καρδαμάς", φ.34, Ιαν-Μάρτ. 2010)
|