(Άγγελος Λιβαθινός, Καρδαμάς-Kardamas)"Κατέστησαν, πλέον, δημόσιον άγος"

Περισσότερο από τη βία ,το ψέμα είναι εκείνο

που σηκώνει σαν Άτλας τα συμφέροντα .

Γιατί , ενώ στη βία του άλλου μπορείς ίσως

να αντιτάξεις τη βία τη δικιά σου ,

στο ψέμα μνέσκεις κατευχαριστημένος και μάπας…!

( Γιάννης Σκαρίμπας , « Το ’21 και η Αλήθεια », τ.Β΄ )

Δεν χωρεί αμφιβολία, ότι από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις τής Εργατικής Τάξης και τών εργαζομένων όλου τού Κόσμου κατά τον 20ό αιώνα είναι :

* Η κατοχύρωση τής σταθερής και συνεχούς οκταώρου εργασίας ημερησίως, και

* Ο δημόσιος– καθολικός και υποχρεωτικός χαρακτήρας τού κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος ( Υγεία, Πρόνοια, Κοινωνικές Υπηρεσίες, ανθρώπινες Συντάξεις με την αποχώρηση από την εργασία ) .

Αυτές οι κατακτήσεις τών εργαζομένων ήλθαν μετά από σκληρούς, αιματηρούς πολλές φορές, αγώνες, που διεξήγαγε η Εργατική Τάξη κατά τής καπιταλιστικής ασυδοσίας και βαρβαρότητας .

Ειδικά στον τόπο μας, το τίμημα αυτών τών θεμελιωδών κατακτήσεων τής Εργατικής Τάξης ήτανε αρκετά οδυνηρό για πολλούς αγωνιστές και ανθρώπους τού μόχθου : διώξεις, φυλακίσεις, εξορίες, ακόμη και εκτελέσεις ήτανε η απάντηση τής άρχουσας τάξης κατά τών απλών ανθρώπων τού μεροκάματου και τής βιοπάλης, στον αγώνα τους για τον εξανθρωπισμό και την βελτίωση τής σχέσης τών εργαζομένων τής χώρας μας με την εργασία τους.

Το αδηφάγο και αδίστακτο ντόπιο και ξένο Κεφάλαιο, βέβαια, ποτέ δεν συμβιβάσθηκε με αυτές τις κατακτήσεις τής Εργατικής Τάξης, δηλαδή με τον εξανθρωπισμό τών όρων και συνθηκών εργασίας, αμοιβής και συνταξιοδότησης τών ανθρώπων τού μόχθου, δηλαδή τής κινητήριας δύναμης τής Κοινωνίας. Και, βυσσοδομώντας, κατάφερνε μερικές φορές, με την βοήθεια αντιδραστικών καθεστώτων και Κυβερνήσεων, να παίρνει πίσω μερικές από τις ευνοϊκές ρυθμίσεις, που είχαν κερδίσει με τον αγώνα τους οι εργαζόμενοι. Πάντοτε, όμως, αυτές οι αφαιρέσεις δικαιωμάτων τών εργαζομένων ήσαν προσωρινές, γιατί ο εργαζόμενος λαός κατάφερνε πάλι με τον αγώνα του να αποκαταστήσει τις απώλειες και να βελτιώνει τις κατακτήσεις του.

Η επίθεση, όμως, που δέχεται η Εργατική Τάξη στην χώρα μας κατά την τελευταία δεκαετία από το κομπραδόρικο κεφάλαιο και από την αντιδραστική αστική τάξη έχει άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Δεν τής χρειάζονται πλέον της αστικής τάξης τής χώρας μας οι δικτατορίες και τα ανώμαλα αντιδραστικά καθεστώτα για να προωθήσει τις θέσεις της και για να γονατίσει την Εργατική Τάξη τής χώρας μας.Το αντίθετο μάλιστα: επιδιώκει και συνεταιρίζεται με Κυβερνήσεις και Κόμματα, που φορούν επιμελώς το προσωπείο τού « δημοκρατικού», τού «προοδευτικού», και, αν χρειασθή, του «σοσιαλιστή», γιατί έτσι μπορεί να προχωρήσει, όπως πιστεύει η αστική τάξη, πολύ ευκολώτερα και με λιγώτερους κινδύνους το έργο τής κατεδάφισης τών δημοκρατικών και εργατικών δικαιωμάτων τών εργαζομένων.

Αυτό το απεχθές έργο, το έργο τού καρατόμου τών δημοκρατικών και εργατικών δικαιωμάτων τού εργαζόμενου λαού τής χώρας μας, έχει αναλάβει εργολαβικώς πλέον, όπως αποδεικνύεται, η παρούσα Κυβέρνηση τού ΠΑΣΟΚ και τού κ. Σημίτη, που αρέσκεται κι’ όλας να αυτοχαρακτηρίζεται «προοδευτική» και «σοσιαλιστική» ( τρομάρα της! ). Και, αφού προ δύο περίπου μηνών, επολτοποίησε και συνέθλιψε το σταθερό εργασιακό καθεστώς τού οκτάωρου-πενθήμερου –σαραντάωρου, εισάγοντας βιαίως την μερική απασχόληση και το μοίρασμα τής ανεργίας σε περισσότερο κόσμο, τώρα, ως άλλος βέρος υπάλληλος τού Κεφαλαίου, ετοιμάζεται να προχωρήσει στην πλέον αντιδραστική και βαθειά απάνθρωπη ανατροπή του τελευταίου αιώνα : την κατεδάφιση και κονιορτοποίηση τού κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος τών εργαζομένων τής χώρας μας!

Είναι τόσο κραυγαλέως ψευδή και αστήρικτα όλα όσα ισχυρίζεται η σημιτική και πασοκική προπαγάνδα, στην προσπάθειά της να πείσει τον απλό πολίτη τής χώρας μας, ώστε, κατά την εξάωρη (!) σύσκεψη της Πέμπτης, 19 Απριλίου 2001, μεταξύ τής Κυβερνητικής Επιτροπής και ανωτέρων στελεχών τού κυβερνώντος κόμματος, η συζήτησή τους περιορίσθηκε και περιεστράφη αποκλειστικά στην εφεύρεση και εξεύρεση προπαγανδιστικών ελιγμών (« επικοινωνιακά τρύκ» τα λένε οι φωστήρες τής δήθεν «δημοκρατικής παράταξης»!), για την εξαπάτηση τών εργαζομένων και τού Ελληνικού λαού. Έφθασε, μάλιστα, ένας εξ αυτών τών φωστήρων ( ο κ. Λαλιώτης, κατά τις εφημερίδες) εις το σημείο να χρησιμοποιήσει και την ανοικτή τρομοκρατία κατά τών εργαζομένων, λέγοντας, ότι πρέπει να ειπωθή στους εργαζομένους, πως, αν δεν δεχθούν τα μέτρα κονιορτοποίησης τού Ασφαλιστικού Συστήματος που προτείνει η Κυβέρνηση, τότε από το 2010 δεν θα υπάρχουν Συντάξεις !! Μωραίνει Κύριος, όν βούλεται απωλέσαι !

Όμως, δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδήμων και ειδικός, για να κατανοήσει απλά και αυτονόητα πράγματα :

1. 1. Όταν υπάρχει υψηλό ποσοστό ανεργίας, τότε είναι προφανές ότι αυτό επιδρά αρνητικώς στα έσοδα τών ασφαλιστικών ταμείων(: ένας άνεργος «καταστρέφει» ό,τι σχεδόν εισφέρει ένας εργαζόμενος ). Η ανεργία στην χώρα μας έχει φθάσει, εξ αιτίας τής πολιτικής τής Κυβέρνησης, στο τραγικό 12%, και η παρούσα Κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να λάβει μέτρα για τον περιορισμό της, αφού η ανεργία βολεύει τους κεφαλαιοκράτες, για να κρατούν σε χαμηλά επίπεδα τους μισθούς ! Και να σκεφθεί κανείς, ότι, με απλούς αριθμητικούς υπολογισμούς, αποκαλύπτεται πως αν η ανεργία μειωθεί στο 4% περίπου, τότε τα έσοδα τών ασφαλιστικών ταμείων θα αυξηθούν κατά 400 δις. δρχ. περίπου ετησίως !

2. 2. Στην χώρα μας υπάρχει αυτήν την στιγμή ένα εξωφρενικώς υψηλό ποσοστό ανασφάλιστων εργαζομένων : 800.000-1.000.000 είναι σήμερα με μέτριους υπολογισμούς οι ανασφάλιστοι εργαζόμενοι στην χώρα μας και αυτό εξ αιτίας τής πολιτικής τής Κυβέρνησης, που επιδιώκει έναντι οποιουδήποτε κοινωνικού κόστους την « μείωση τού κόστους εργασίας» !

Και, για να μην θεωρηθή, ότι έχουμε επιδοθή σε κάποιο «κυνήγι μαγισσών», σημειώνουμε ό,τι και ο πλέον «αμέτοχος» στα κοινά πολίτης γνωρίζει, πως δηλαδή δεκάδες έργα διαφόρων οργανισμών και Δήμων γίνονται με εργαζόμενους ( εγχώριους ή μετανάστες ) οι οποίοι είναι ανασφάλιστοι από τον εργοδότη τους, είτε για να γίνει έτσι «φθηνότερο» το εργατικό κόστος, είτε ακόμη και για να εξοικονομηθούν κάμποσα εκατομμύρια δρχ. , προκειμένου να αγοράζονται «ξεκούραστες » Mercedes για τους διάφορους κενόδοξους Δημάρχους !

3. 3. Το ελληνικό Δημόσιο αποδεικνύεται ως ο πλέον αναξιόπιστος εργοδότης, αφού χρεωστά στα διάφορα ασφαλιστικά ταμεία το αστρονομικό ποσόν τού ενός τρισεκατομμυρίου τριακοσίων δισεκατομμυρίων δραχμών ( 1,3 τρις ! ), ποσόν που αρνείται να αποδώσει !

4. 4. Με την ανοχή τής Κυβέρνησης, κάθε χρόνο οι ιδιώτες κλέβουν από τα διάφορα ασφαλιστικά ταμεία ( μια και, με την κάλυψη τής Κυβέρνησης, αρνούνται να τα αποδώσουν) περίπου 500 δισεκατομμύρια δρχ.!

5. Είναι σε όλους γνωστό, ότι τα αποθεματικά τών διαφόρων ασφαλιστικών ταμείων προωθούνται από την Κυβέρνηση στον χρηματιστηριακό «τζόγο», με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν τα ταμεία να τιναχθούν στον αέρα ! ( Είναι γνωστή η περσινή μαζική διοχέτευση δισεκατομμυρίων τών ασφαλιστικών ταμείων για την «στήριξη» τού Χρηματιστηρίου, με εντολή τής Κυβέρνησης (!!), και η εξ αυτού τού λόγου απώλεια δισεκατομμυρίων).

Αυτές οι απλές αλήθειες παρακάμπτονται από την Κυβέρνηση και από τους προπαγανδιστές της. Και επιχειρείται, με διάφορα «επικοινωνιακά τρικ » τής κυβερνητικής προπαγάνδας να αποπροσανατολισθή, να περιέλθει σε σύγχυση ή και να τρομοκρατηθή ο εργαζόμενος πολίτης.

Ο απλός πολίτης, όμως, κατανοεί πλήρως ότι οι κύριοι αυτοί που σήμερα κυβερνούν αυτόν τον τόπο, με την επιχειρούμενη κατεδάφιση τού ασφαλιστικού συστήματος, έχουν γίνει πλέον το δημόσιο άγος τού τόπου !

Το ψέμμα έχει κοντά ποδάρια, λέει ο λαός. Και, όσα «επικοινωνιακά τρικ » και αν εφεύρουν οι φωστήρες τού πασοκικού καθεστώτος, δεν πρόκειται να καταφέρουν να εξαπατήσουν τούτη την φορά τον Ελληνικό λαό και τους εργαζόμενους.

Το θέμα, πλέον, μάς αφορά όλους, είτε είμαστε «νέοι» είτε «παλιοί» ασφαλισμένοι . Σήμερα αγωνιζόμαστε και για τον εαυτό μας, και για τον συνάνθρωπό μας, και για τα παιδιά μας, και για τα εγγόνια μας. Η επιχειρούμενη από την Κυβέρνηση κονιορτοποίηση του ασφαλιστικού μας συστήματος πρέπει να ανακοπή και να ανατραπή! -

Άγγελος Λιβαθινός

Καθηγ. Μαθηματικών-Λυκειάρχης

Πρώην Πρόεδρος τής ΕΛΜΕ Ηλείας

-----------------------------------------------------------------------------------

^(*) Το Άρθρο αυτό γράφθηκε με αφορμή την πρωτοφανή στην Ιστορία τής Ελλάδος επιχείρηση τής τότε Ελληνικής Κυβέρνησης, να κατεδαφίσει και να κονιορτοποιήσει στην κυριολεξία το Ασφαλιστικό Σύστημα τής Χώρας μας. Δημοσιεύθηκε, δε, 1) στην εβδομαδιαία εφημερίδα τής Ηλείας «ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΗΜΑ» τής 23^ης Απριλίου 2001, 2) στην εβδομαδιαία εφημερίδα τών Πατρών « ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ» τής 28^ης Απριλίου 2001, 3)στην ημερήσια εφημερίδα τών Πατρών « Η ΗΜΕΡΑ» τής 29^ης Απριλίου 2001, και 4) στην ημερήσια εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ » Πύργου( 29-4-2001). Τελικώς, ύστερα από μαζικές και πρωτόγνωρες για τον τόπο κινητοποιήσεις τών εργαζομένων ( στην κυριολεξία, "βγήκε ο λαός στους δρόμους"!), η τότε Κυβέρνηση αναγκάσθηκε να αποσύρει το Νομοσχέδιο!