(Άγγελος Λιβαθινός, Καρδαμάς-Kardamas)"Μετεκλογικές Απάτες και Αυταπάτες"

Σε πολλές από το πλήθος των αναλύσεων, που κατεγράφησαν στον Τύπο, για τα αποτελέσματα τών πρόσφατων Βουλευτικών Εκλογών, εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει μια πρόδηλα επιδερμική και κοινωνικοπολιτικά αβαθή ερμηνεία τών αποτελεσμάτων .

Ο εκ νέου (και μετεκλογικός) κοινωνικός και πολιτικός αποπροσανατολισμός τού Πολίτη, η απόκρυψη τών πραγματικών προβλημάτων και τών εν δυνάμει κινδύνων για τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα τών πολιτών, από την «διόγκωση » τού ποσοστού τού δικομματισμού στο 86,5%, είναι το κύριο μέλημα τών διαφόρων « αναλυτών » και τών « αναλύσεών » τους.

Οι διάφοροι αυτοί « αναλυτές» πασχίζουν, με τα κείμενά τους, για να συντηρήσουν την απάτη τών κίβδηλων διλημμάτων και τών ανύπαρκτων «διαχωριστικών γραμμών » μεταξύ τών δύο μεγάλων κομμάτων. Προσπαθούν να εμποδίσουν τους πολίτες να αποπαγιδευθούν από την φενάκη που τους έστησαν οι « σειρήνες » τού δικομματισμού, γιατί γνωρίζουν, πως μια απελευθέρωση τών συνειδήσεων τών εργαζομένων τής χώρας μας, θα είχε ως αποτέλεσμα την συσστράτευσή τους στους λαϊκούς αγώνες, που έρχονται, για να ανακοπή η νέα επίθεση σε βάρος τών εργατικών δικαιωμάτων .

Και επιχειρούν με τις «αναλύσεις» τους να καλλιεργήσουν αυταπάτες στους πολίτες, προωθώντας την επιστημονικά αγοραία θεωρία περί «καπιταλισμού και Ιμπεριαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο »!

Στις πράγματι φιλότιμες προσπάθειές τους, οι « αναλυτές » βρίσκουν εμπόδιο την Αριστερά στην χώρα μας, και, κυρίως, την Κομμουνιστική Αριστερά και το ΚΚΕ. Και γι ‘ αυτό κάνουν ό,τι μπορούν για να συκοφαντήσουν ή να λοιδορήσουν αυτά τα Κόμματα, για να τα αδυνατίσουν, και για να χάσει ο εργαζόμενος την εμπιστοσύνη, που έχει απέναντι σ’ αυτά .

Έτσι, λοιπόν, άλλοι επιχειρούν να μάς διδάξουν, ότι « Ο Ιστορικός κύκλος της Κομμουνιστικής Αριστεράς έχει κλείσει » ( Γ. Δραγασάκης, ΤΟ ΒΗΜΑ,14.04.2000), μια και οι ίδιοι την εγκατέλειψαν, άλλοι μάς προειδοποιούν, ότι «Τα μικρά Κόμματα δεν χρειάζονται » και ότι «Το ΚΚΕ είναι άχρηστο και επιβλαβές » ( Θ. Πάγκαλος ,Τηλεόραση STAR 11.04.2000 ), ενώ άλλοι με ύφος Καρδιναλίου αποφαίνονται, πως « το ΚΚΕ … πολιτικά περιχαρακώνεται » και « δεν προσαρμόζεται στις νέες πραγματικότητες »!

Επειδή, λοιπόν, έχει γίνει του συρμού η αναφορά στις δήθεν νέες πραγματικότητες, στην «κοινωνία τής Αγοράς », και στην « παγκοσμιοποίηση», τα οποία πρέπει τάχα αναντιρρήτως να δεχθούμε, καλό θα ήτανε να υπενθυμίσουμε ότι όλα αυτά απλώς αποτελούν το «νέο» όνομα τού Ιμπεριαλισμού.

“Ιμπεριαλισμός” , έγραφε από το 1916 ο Λένιν, “ είναι ο Καπιταλισμός, που έφθασε σε ένα στάδιο ανάπτυξης, όπου εξασφαλίζεται η κυριαρχία τών μονοπωλίων και τού χρηματιστηριακού κεφαλαίου, όπου η εξαγωγή κεφαλαίων έχει αποκτήσει κυριαρχική σημασία, όπου άρχισε το μοίρασμα τού κόσμου ανάμεσα στα διεθνή τράστ, και ολοκληρώνεται το ξαναμοίρασμα όλων τών περιοχών τής Γής ανάμεσα στις μεγάλες καπιταλιστικές χώρες”.

Μήπως, λοιπόν, δεν είναι γνωστά τα καταστροφικά για τους λαούς αποτελέσματα στις άλλες χώρες τής Ευρώπης, όπου η Κομμουνιστική Αριστερά διέγραψε τις επιστημονικά θεμελιωμένες επισημάνσεις τού Λένιν και ενσωματώθηκε με τα αστικά κόμματα στην διαχείρηση τής Εξουσίας;

΄Η μήπως δεν είναι ορατό σήμερα το συμπέρασμα τού Marx, όταν έγραφε, ότι η ασύδοτη κεφαλαιοκρατική παραγωγή και το χωρίς όρια κυνήγι τού κέρδους“ οδηγεί στην καταστροφή τών δύο πηγών από όπου αναβλύζει κάθε πλούτος : τού Ανθρώπου και τής Φύσης”;

Η “ Παγκοσμιοποίηση” της οικονομίας, στην οποία μας καλούν αστοί, ή πρώην αριστεροί, να πειθαρχήσουμε, αποτελεί ουσιαστικά την οικονομική βάση τής παγκόσμιας επικράτησης τών πολυεθνικών, τών πλούσιων Κρατών τής ΕΕ, και κυρίως τών Ηνωμένων Πολιτειών τής Αμερικής.΄Οταν αυτοί θεωρούν πως οι οικονομικοί μοχλοί, που διαθέτουν ( Διεθνής Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου), δεν επαρκούν για την προώθηση τών συμφερόντων τους , τότε χρησιμοποιούν την στρατιωτική ισχύ τους , και αιματοκυλούν τους λαούς τού Κόσμου .

Σε μία τέτοια πολιτική καλούν την Κομμουνιστική Αριστερά και το ΚΚΕ όλοι οι παραπάνω συμβουλάτορες να υποταχθή .

Να καθαγιάσουμε, δηλαδή τους NT’ ALEMA και τους άλλους «αριστερούληδες», που υπογράφουν φαρδειά-πλατειά το ναζιστικού τύπου αιματοκύλισμα τού Γιουγκοσλάβικου λαού, που παίρνουν πίσω μία-μία τις κατακτήσεις τών εργαζομένων, που θυσιάζουν τα πάντα, ακόμη και την ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπεια στο όνομα τού κέρδους !

Η κοινωνικά καταστροφική και απαξιωτική για τον Άνθρωπο πολιτική τού Ιμπεριαλισμού, όπως εκφράζεται σήμερα από τις ΗΠΑ ,την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και υλοποιείται και στην χώρα μας , επιθυμεί μια Αριστερά υποταγμένη και λιγουριασμένη για την καρέκλα τής Εξουσίας , μαζί με τα αστικά κόμματα .

Και γι’ αυτό εξορκίζει και λοιδορεί μια ισχυρή και ανυπότακτη Κομμουνιστική Αριστερά, ένα ιδεολογικά αταλάντευτο ΚΚΕ,

* που αγωνίζονται για την αποπαγίδευση τού πολίτη από τις απάτες και τις αυταπάτες, που του στήνουν και μετεκλογικά οι μηχανισμοί τού συστήματος,

* που δίνουν καθημερινή μάχη για την αποκάλυψη τού δεκάρικου δικομματισμού τής πράσινης και της μπλέ δεξιάς,

* που μάχονται για την ισχυροποίηση τής εργατικής Τάξης και τών συμμάχων της, ώστε όχι μόνο να είναι σε θέση η εργατική Τάξη να αποκρούσει αποτελεσματικά τις επιθέσεις τής ολιγαρχίας τού πλούτου και τών πολιτικών υπαλλήλων της εναντίον τών εργατικών δικαιωμάτων, αλλά να δημιουργήσει και τις προϋποθέσεις για βαθειές κοινωνικές αλλαγές προς όφελος τών εργαζομένων, σε σύγκρουση με τα συμφέροντα τού μεγάλου Κεφαλαίου και πολιτικών εκπροσώπων του.

Μια τέτοια Κομμουνιστική Αριστερά, με κορμό το ΚΚΕ, είναι σήμερα αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε για τον τόπο και για μια μεγάλη μερίδα τής Ελληνικής Κοινωνίας (μερίδα πολλαπλάσια τής σημερινής εκλογικής δύναμης τής Κομμουνιστικής Αριστεράς).

Οι άλλοι, η ντόπια οικονομική ολιγαρχία, οι πολιτικοί της υπάλληλοι και οι διάφοροι « αναλυτές », μάς υποδεικνύουν μια Αριστερά τύπου « Εληάς» και NT’ ALEMA. Ο καθένας με ό,τι υπηρετεί και τον υπηρετεί ! .–

Άγγελος Λιβαθινός

Καθηγ. Μαθηματικών-Λυκειάρχης

-----------------------------------------------------------------------------------

^(*) Το Άρθρο αυτό γράφθηκε μετά τις Βουλευτικές Εκλογές τού Απριλίου 2000, και δημοσιεύθηκε στις εξής Εφημερίδες : 1) στην εβδομαδιαία Εφημερίδα της Ηλείας « Το Ελεύθερο Βήμα », την 03.Μαΐου 2000 , 2) στην ημιεβδομαδιαία Εφημερίδα της Ηλείας « ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» ,την 05. Μαΐου 2000 , 3) στην εβδομαδιαία Εφημερίδα των Πατρών «ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ», την 07.Μαΐου 2000 , 4) στην εβδομαδιαία Εφημερίδα της Ηλείας « Η ΑΥΓΗ », την 15.Μαΐου 2000 , και 5) στην ημερήσια Εφημερίδα των Αθηνών «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» , την 17. Μαΐου 2000 . Eιδικά, στην Εφημερίδα «Ελεύθερο Βήμα της Ηλείας» το Άρθρο δημοσιεύθηκε με ελαφρά τροποποιημένη μορφή ( σε πρώτη γραφή).